Full house…
Για το Αίγιο έχω μιλήσει αρκετές φορές. Όπως επίσης και για τις τριανταφυλλιές μου. Βέβαια η αλήθεια είναι ότι είναι, όπως θα λέγαμε, άτυχα αυτά τα φυτά. Γιατί η φροντίδα που έχουν από εμένα είναι μάλλον ανύπαρκτη. Η μαμά φύση ό,τι δώσει από νερό και στις πολλές ζέστες ο καλός γείτονας, που θα ρίξει λίγο νερό. Τώρα σκέφτομαι την μηχανική υποστήριξη με ένα ποτιστικό συστηματάκι. Το κακό είναι ότι θα θεριέψουν και τα ζιζάνια γύρω από τα λουλούδια και έτσι δεν ξέρω αν θα το αντέξουν. Πάντως ανταποδίδουν την φροντίδα με λουλούδια και μοναδικό άρωμα. Μέσα σε 10 μέρες με καθημερινό πότισμα (αφού έπαθαν ένα σοκ στην αρχή, να συνηθίσουν τόσο νερό…) έδωσαν τους ανθούς τους και φυσικά ο χώρος γέμισε από το διακριτικό άρωμα. Το άρωμα το χάνετε, όμως μπορείτε να δείτε τα σημερινά λουλούδια…
Και άλλο ένα…
Κατά τα άλλα χθες μαζεύτηκαν όλοι στο σπίτι, και είναι πλέον γεμάτο. Οπότε κάνω και εγώ διακοπές…Κομμένες οι δουλίτσες και μετά το διάβασμα…Για να καταλάβετε πως εννοώ τις διακοπές… τις εννοώ κάπως έτσι…
Αύριο της Παναγίας, όπως λέμε, μεγάλη γιορτή και φυσικά εδώ γιορτάζεται δεόντως. (Όπως σε όλη την Ελλάδα νομίζω).Χρόνια πολλά σε όσους γιορτάζουν και δεν είναι λίγοι αυτοί. Μόνο Παναγιώτηδες – Παναγιώτες και Μαρίες να μετρήσετε φτάνουν. Βάλτε και καμιά Δέσποινα και κλείσατε. Μη τους ξεχάσετε λοιπόν.
Αύριο βραδάκι, τη κοπανάνε όλοι και μένω πάλι μόνος. Έχω κάτι ψιλά για φτιάξιμο, να τα τελειώσω και μετά και εγώ επιστρέφω στη βάση… οπότε μάλλον λέμε ότι τελειώσαν οι διακοπές. Καλά ήταν και φέτος.
Χρόνια πολλά σε όσους γιορτάζουν αύριο, λοιπόν, καλή επιστροφή να έχουν όσοι επιστρέφουν και εμείς κάποια στιγμή θα τα πούμε…Τώρα έχουμε διακοπές…
Τη καλησπέρα μου…
