Εκδρομή στις Συρακούσες… (μέρος β’)
Το βρήκα τι δεν πήγαινε καλά. Οι φωτογραφίες ήταν πολύ μεγάλες και δεν τις έπαιρνε. Τώρα που τις μίκρυνα μπορείτε να δείτε αυτό που λέγαμε…
Οι κολώνες έχουν ενσωματωθεί και τα κενά μεταξύ τους έχουν γεμίσει με ¨τούβλα” της εποχής.
Η γενική άποψη της πλατείας είναι εντυπωσιακή.
Και μετά η πηγή της Αρέθουσας. Σύμφωνα με το μύθο, ο ποταμός θεός Αλφειός, τους έστειλε αυτή τη πηγή για να έχουνε γλυκό νερό, αν και είναι ακριβώς δίπλα στη θάλασσα. Δείτε την…
Μετά από αυτά είχε βόλτα για φαγητό στη πλατεία και γύρω γύρω, και επιστροφή στη Κατάνια για την επιστροφή στην Αθήνα. Η αλήθεια είναι ότι περίμενα να μοιάζει το αεροδρόμιο με αυτό του Ρήγιου ( ένας διάδρομος, σαν τα νησιώτικα τα δικά μας που κατεβαίνεις και απλά φεύγεις). Όμως το αεροδρόμιο της Κατάνια είναι διεθνές και κατά συνέπεια μεγάλο. Πολύ μεγάλο. Δεν ξέρω τι κίνηση έχει αλλά ο πίνακας με τις αφίξεις αναχωρήσεις ήταν γεμάτος και άλλαζε συνέχεια.
Μπήκαμε εκτάκτως σε μια πτήση νωρίτερα, γιατί η δικιά μας είχε καθυστέρηση και κινδύνευε η ανταπόκριση. Άντε πάλι στο τρέξιμο… Σε 20 λεπτά check in και έλεγχος… Αλλά έλεγχος αλλά Heathrow… Μας γδύσανε… τα παπούτσια στο χέρι, τις ζώνες στο καλάθι… και όλα τα μεταλλικά να τα τσεκάρουνε ξανά και ξανά. Τέλος πάντων φτάσαμε στο Fumiccino, εντοπίσαμε τη πύλη, και επιτέλους μια ώρα περίπου για καφέ… και λίγη γαλήνη… Όλη μέρα στο δρόμο… και εκεί που καθόμασταν…τσακ…. αλλάζει η πύλη εξόδου για Αθήνα. Ευτυχώς ήταν η διπλανή και όχι σε άλλο τομέα (έχει πέντε αν μέτρησα καλά) και έτσι φορτωθήκαμε για Αθήνα… Α!!! Ναι το βραδινό… δεν σας το είπα… δύο κουλουράκια και καφέ. Έτσι για να έχουμε ποικιλία. Και κατεβήκαμε στα πάτρια εδάφη, όπου περιμέναμε τις βαλίτσες μας…
Κάπου γύρω στη μία μετά τα μεσάνυχτα βγήκαν οι βαλίτσες μας, κάτι που ήταν η τελική φάση της εκδρομής στη Σικελία. Μια εκδρομή στην οποία επισκεφτήκαμε μέρη μοναδικά, και χάρη στις εργασίες των παιδιών είχαμε μια ιδέα το τι βλέπουμε και το τι γίνεται.
Το τελικό αποτέλεσμα σίγουρα θετικό μπορεί να χαρακτηριστεί και νομίζω την ίδια άποψη έχουν και τα παιδιά που ακολούθησαν αυτή τη περιήγηση σε “εξωτικά” μέρη της διπλανής πόρτας.
Εύχομαι καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα σε όλους σας. Να περάσετε καλά με τους ανθρώπους που αγαπάτε και με το καλό από Δευτέρα, φουλ στα τριγλυκερίδια, να τα ξαναπούμε…
Τη καλησπέρα μου…
