Κρίμα και άδικο…
Δεν μπορώ να σκεφτώ άλλη έκφραση… Όσο το σκέφτομαι… Κρίμα και άδικο…δηλαδή τι είπε…”Λεφτά υπάρχουν…” Και ξεσηκώθηκαν όλοι…αμέσως να τον φάνε. Γιατί – λέει – είπε ψέμματα.
Και μετά τι να πω… όλη εκείνη η αγωνία. Ένα ολόκληρο κίνημα ανάστατο μέχρι να γίνουν οι εσωτερικές εκλογές, να βγει ο καινούργιος πρόεδρος… Δηλώσεις, υποψηφιότητες, αγωνία…Όλη εκείνη η αγωνία το βράδυ των αποτελεσμάτων για το ποιος θα είναι ο νέος πρόεδρος… λίγο ήταν. Με τόσες υποψηφιότητες… Εμ το άλλο… για τη διαδικασία βρέθηκαν χρήματα…(άρα καλά έλεγε… και τον φάγανε…). Και μετά ήρθε το ασυμβίβαστο… οι αρχηγοί δεν μπορούν να είναι στη κυβέρνηση… και έτσι… ο καινούργιος πρόεδρος έπρεπε να φύγει… Τόση δουλειά και υπερπροσπάθεια (μας το είπε άλλωστε σε δεκάδες συνεντεύξεις), τόσα ξενύχτια και να “κλείσει άλλος τη δουλειά”… Και αυτό κρίμα και άδικο το βρίσκω…
Και ερχόμαστε στο σήμερα… δηλαδή στο χθες…Όλοι έλεγαν ότι λεφτά υπάρχουν… όλοι βρήκαν εναλλακτικούς τρόπους συγκέντρωσης χρημάτων… που υπήρχαν όλο αυτό το καιρό…αλλά δεν φαίνονταν και τώρα ξαφνικά βρέθηκαν. Και οι λύσεις βρέθηκαν αμέσως… και όλα μπορούν να γίνουν…(καλά λέω εγώ για μαγική εικόνα – βλ προηγούμενη εγγραφή – ). Άρα τον φάγανε γιατί απλά ήταν μπροστά από την εποχή του… όπως γίνεται συνήθως άλλωστε, με τόσους και τόσους πρωτοπόρους. Απλά δεν μπορούσαν να καταλάβουν τι έλεγε και θεωρήσαν ότι τους ξεγέλασε. Όλοι οι υπόλοιποι κατάλαβαν τι έλεγε… δυο χρόνια μετά… Εμείς έχουμε ένα προβληματάκι να καταλάβουμε που είναι τα λεφτά… γιατί τα δικά μας μειώνονται…Βλέπετε εμείς δεν παίρνουμε αυξήσεις πριν τις περικοπές για να έρθουμε στα ίσα μας…εμείς παίρνουμε αυξήσεις στις περικοπές, για να έρθουνε στα ίσα τους… Μοιάζει αλλά δεν είναι το ίδιο….
Έτσι όλη τη βδομάδα ακούγαμε σε διάφορες αποχρώσεις και τόνους ότι, όλα όσα μας πήρανε θα μας τα γυρίσουν πίσω, γιατί λεφτά υπάρχουν… πάντα υπήρχαν… Εμείς δεν τα βλέπαμε…(μάλλον γιατί μας φεύγανε με τις πολυετείς “έκτακτες εισφορές”). Κάποιοι διορατικοί το είχαν δει και χλευάστηκαν… και τώρα που το είδαν όλοι δεν τους πιστεύουμε… Όχι… σίγουρα είναι κρίμα και άδικο…
Εγώ πάντως σήμερα που ψώνισα, έδωσα γραμμάτια για τη Δευτέρα…γιατί σήμερα δεν είχα λεφτά αλλά τη Δευτέρα θα έχω…οπότε είπα να περάσω το Σαββατοκύριακο οικονομικά και απο Δευτέρα θα τα κανονίσω όλα… Να σας πω και κάτι… κανένας δεν έφερε αντίρρηση… μάλιστα μου είπαν ότι από Δευτέρα και αργότερα να πληρώσω δεν έχουν πρόβλημα γιατί θα έχουν λεφτά. Και είχαν κανονίσει και κάποιες αγορές… Ο περιπτεράς μου είπε για ένα κοτεράκι που έχει κόψει και περιμένει να περάσει το Σαββατοκύριακο….Οπότε όπως λέμε “Μία και σήμερα…” και μετά η Δευτέρα.
Ο μεγάλος μου ο γιος, περιμένει τηλέφωνα από τις εταιρείες που έχει κάνει αίτηση πρόσληψης… και όλοι του είπαν από Δευτέρα…(προφανώς που θα έχουν λεφτά… αλλά δεν το είπαν γιατί θα χαλούσε το image της εταιρείας). Όσοι είχαν πρόβλημα ρευστότητας… μην αγχώνεστε… άλλωστε το Σαββατοκύριακο δεν γίνονται δουλειές…Από Δευτέρα όμως…
Ένα σημαντικό θέμα που με εντυπωσίασε χθες ήταν η προεκλογική ομιλία στο Σύνταγμα… Δεν το συζητάω… Τέτοια οργάνωση πρώτη φορά βλέπω…Φαρδείς διάδρομοι να κινηθείς άνετα από τη μια μεριά της πλατείας στην άλλη… με χώρο στα παγκάκια να κάτσεις… μια χαρά… οργάνωση… όχι αηδίες… όπως τις άλλες φορές που ξεκινούσε από τους Στήλους του Ολυμπίου Διός και έφτανε μέχρι την Ομόνοια και από την άλλη μεριά μέχρι το Μανστηράκι… και δεν μπορούσες να περπατήσεις… Τώρα τακτοποιημένα πράγματα…Μονο μέσα στη πλατεία…Και με περιφρούρηση… γύρω γύρω… Έτσι για να αισθανόμαστε όλοι ασφαλείς… Εμ το άλλο… Στις παλιές συγκεντρώσεις φέρνανε κόσμο από τις γύρω πόλεις με πούλμαν… Τώρα όχι…δεν το συζητάω… λιτότης… Όλοι κάτοικοι της γύρω περιοχής ήταν… με τα σημαιάκια τους…μερικοί κρατάγανε και δυο σε κάθε χέρι… (τέτοιος ενθουσιασμός)… και όλοι εκεί…μπροστά από το πρόεδρο για να μη χάσουνε λέξη… (θέλουν και λίγο χρόνο στη μετάφραση…αλλά αν δεν χρησιμοποιήσεις τη γλώσσα δεν μαθαίνεις…όλοι το λένε αυτό). ‘Ακουσα κάποιο εδώ στη γειτονιά μου να λέει ότι δεν θα πάει στο Σύνταγμα γιατί είναι σίγουρη η νίκη μεθαύριο (χθες ήταν) και έτσι δεν θέλει να αναστατώσει τη πόλη με μια μεγαλειώδη συγκέντρωση. Θα ήταν κρίμα και άδικο για όλους τους άλλους. Α!!! Αν κατάλαβα γίνανε τρεις συγκεντρώσεις την ίδια μέρα στην Αθήνα… Έτσι είναι, η Αθήνα ανήκει σε όλους…
Δεν μπόρεσα να μη τα γράψω… πάλι. Γράφεις το πόνο σου μου είπε η γυναίκα μου. Δίκιο έχει…γιατι με πνίγει το άδικο… Το άδικο σε όλα εκείνα τα νέα παιδιά που δεν μπορούν να ονειρευτούν… Σε όλους εκείνους τους νέους ανθρώπους που πίστεψαν ότι μπορούν να κάνουν όνειρα…και σε ελάχιστο χρόνο τα είδαν να ανατρέπονται…Σε όλα τα “τιμημένα γηρατειά” που βλέπουν όλα τα χρόνια δουλειάς τους να μη μπορούν να μετατραπούν σε αξιοπρέπεια τώρα που πρέπει να ξεκουραστούν…Που μετράνε το δεκαράκι στο κάθε τι… Που δεν μπορούν να κάνουν “το κομμάτι τους” με τα εγγόνια τους…Που… που… που… Αλλά είπαμε…Αύριο είναι η τελευταία μέρα. Η μαγική εικόνα βγαίνει τη Δευτέρα. Σκεφτείτε λοιπόν αύριο όταν θα είστε μόνοι σας… με το πακέτο των χαρτιών μπροστά σας τι θα βάλετε μέσα στο φάκελλο. Αυτό που θα βάλετε θα καθορίσει το κρίμα και το άδικο ή το σωστό και το δίκαιο… Δεν έχουμε άλλωστε και πολλές δυνατότητες να τους πούμε τη γνώμη μας…
Τη καλημέρα μου…
