ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΞΑΝΘΙΑ ΘΕΑ !!!
Βρεθήκαμε πριν κάποιους μήνες σε μια συγκέντρωση bloggers – σε ένα ΑΣΜΠΕΤΑ. Δεν την είχα ξαναδεί και ήταν από τα νέα πρόσωπα, όχι ότι εγώ ήμουνα παλιός απλά είχα μια παρουσία παραπάνω. Έγινε η γνωριμία, μιλήσαμε, γελάσαμε, καλαμπουρίσαμε, φάγαμε αλλά μέσα στη παρέα δεν είχα το χρόνο, να μπορέσω να καταλάβω “ποιά ήταν”.
Κατάλαβα ότι ήταν μια “Ξανθιά Θεά”, όταν με αφορμή αυτή τη πρώτη συγκέντρωση άρχισα να περνάω από το “ιστολόγιό” της. Εκεί μπόρεσα να καταλάβω καλύτερα τι σημαίνει “Θεά” και μετά τι σημαίνει “Ξανθιά Θεά”. Και μη βιαστείτε να θυμηθείτε τα ανέκδοτα για ξανθιές. Μέσα από τα κείμενα αλλά από τα σχόλια και τις απαντήσεις που έδινε μπόρεσα να καταλάβω τι σημαίνει ευαίσθητος άνθρωπος. Ένας άνθρωπος που μπορεί να δίνει χωρίς να κοιτάει τον άλλο στα χέρια για να δει τι μπορεί να του επιστρέψει για τη προσφορά της. Ένας άνθρωπος που δεν φοβάται να φανεί ευαίσθητος και να κλάψει αν έτσι αισθάνεται, αδιαφορώντας για το τι θα πούνε οι άλλοι.
Τη “Ξανθιά Θεά” τη ξαναείδα προ ημερών στον Ελ. Βενιζέλο, όταν ξεκινούσε για ένα μεγάλο ταξίδι στην άλλη άκρη του Ατλαντικού. Χωρίς να έχω λόγο, (αν το καλοσκεφτεί κανείς) βρήκα μια αφορμή (ήθελα να ψωνίσω λέει από ένα από τα μεγάλα καταστήματα) και μια και δυο ναμαι στη μάζωξη της αναχώρησης. Έτσι το αισθανόμουνα και πήγα. Με “άλλο μάτι” τώρα, μια και την “ήξερα”. Και εκεί συνειδητοποίησα ότι όλα όσα είχα καταλάβει από τα κείμενα της και πολλά παραπάνω είναι η Μάνια.
Σήμερα έχει τα γενέθλια της. Με αφορμή λοιπόν τα γενέθλια αυτά, γράφω αυτά τα δυο λόγάκια και κυρίως για να ευχηθώ : Χρόνια πολλά και κυρίως καλά.
Και χαίρομαι ιδιαίτερα που το ΙΝΤΕΡΝΕΤ έχει κάνει το κόσμο όλο ένα μικρό χωριό και έτσι αν και μας χωρίζουν αρκετές χιλιάδες χιλιόμετρα είναι ακόμα μαζί μας (ούτως ή άλλως θα ήτανε βέβαια) αλλά μαθαίνουμε καθημερινά νέα της και μαζί της ανακαλύπτουμε σιγά σιγά τον νέο κόσμο.
Να είστε καλά και περνάτε καλά κάθε στιγμή που είστε μαζί.
Να σας προσφέρω και κάτι τις…(για να δω τι έχω)
Ένας μικρός ήλιος για να φωτίζει κάθε σας μέρα.
Χμ!!! Κάτι βρέθηκε… Λοιπόν…
Τη καλημέρα μου.
Να τη χαιρομαστε λοιπον Μανωλη.. και τελικα, ναι, νομιζω πως ολοι μας σταθήκαμε τυχεροι που τη γνωρισαμε!
Όμορφο το κείμενό σου, Μανώλη…
…σσσ κανείς δεν έχει καταλάβει πως όταν βρίσκεις το θάρρος το θράσος να δίνεις πρώτος χιχιχι παίρνεις ντουζίνες πραγματάκια…
Μανώλη και εμένα με έπιασε μια απορία πως και ήρθες… με έπιασες στη στροφή χιχιχιχι έδωσες πρώτος… 🙂 🙂 🙂 🙂 🙂 🙂
ιου σήμερα ανακάλυψα το δωράκι Σε ευχαριστώ πάρα πολύ 🙂
α… έχω μια μπλουζα από τα παιδιά φτιαγμένη! Να ξέρεις έχει το όνομά σου επάνω! 🙂 🙂 🙂 Σε πρόλαβαν στη στροφή αυτά χιχιχιχι