Ο καθηγητής… μαθητής.
Ένας ορατός κίνδυνος στο λειτούργημα του εκπαιδευτικού είναι ο “ξερολισμός”. Ο “ξερολισμός” είναι μια ιδέα. Μια ιδέα που καρφώνεται στο κεφάλι κάποιου ανθρώπου που νομίζει ότι τα ξέρει όλα. Οι εκπαιδευτικοί είναι ιδιαίτερα επιρρεπείς σε αυτό το κίνδυνο. Ο λόγος είναι απλός. Έχοντας απέναντί τους παιδιά, πολύ εύκολα θεωρούν ότι ξέρουν πολύ περισσότερα από αυτά άρα τα ξέρουν όλα… Εύκολα την πατάς… και αν έχεις και λίγο ανεβασμένη ιδέα για τον εαυτό σου…τότε καθάρισες.
“Εν οίδα, ότι ουδέν οίδα”… τι ωραία φράση. Πέντε λεξούλες όλες όλες και τα λένε όλα. Πόσο κινητήρια μπορεί να είναι αυτή η φράση. Είναι απλό. Βάζεις ένα μικρό στόχο… τον φτάνεις και βάζεις τον επόμενο γιατί πρέπει συνέχεια να μαθαίνεις (“γηράσκω αεί διδασκόμενος” … τρεις λέξεις). Δηλαδή δεν πρέπει… είναι να το έχεις το κουσούρι. Να θες συνέχεια να βάζεις καινούργια “γιατί;” καινούργια “πως;”,και κυρίως το βασικό ερευνητικό ερώτημα : “τι θα γινόταν αν…”. Αυτό που προσπαθούμε να περάσουμε στα παιδιά μας για να τα εμπνεύσουμε στην μάθηση πρέπει πρώτα και πρώτοι εμείς να το κάνουμε “σημαία”.
Γιατί τα λέω όλα αυτά… Σήμερα έγινε η δεύτερη ημερίδα στην Ένωση Ελληνων Χημικών με θέμα την εκπαίδευση. Είναι μια σειρά ημερίδων που ξεκίνησε από το τμήμα Παιδείας με στόχο μέσα απο βιωματική εκπαίδευση να απαντήσει σε ερωτήματα των μάχιμων εκπαιδευτικών και να δώσει λύσεις που γίνονται και μπορούν να πραγματοποιηθούν στη τάξη και δεδομένων των οικονομικών συνθηκών με πολύ μικρό κόστος.
Η πρώτη ημερίδα είχε θέμα “Επιστημονικός Εγγραμματισμός”. Θεωρητικό θέμα αλλά τόσο σημαντικό. Απαντάει στο κλασσικό ερώτημα των παιδιών : “και εμένα αυτά που θα μου χρειαστούν;”. Δείχνει την ανάγκη να ξέρουμε τι βλέπουμε, να καταλαβαίνουμε τι γίνεται και να μπορούμε να ερμηνεύσουμε αυτά που συμβαίνουν καθημερινά.
Η δεύτερη έγινε σήμερα. Είχε θέμα : “Διερευνητική Μάθηση” και παρουσιάστηκε από την σχολική Σύμβουλο, κ. Αγγελική Τρικαλίτη. Ήταν μια εξαιρετική ημερίδα, με πρακτικές που θα μπορούσαν να βάλουν τα παιδιά στη μαγεία της χημείας. Στο ψάξιμο, στην τοποθέτηση ερωτήματος, σε απλές δεξιότητες. Απομυθοποιήθηκε η χημεία με τα εργαστήρια και τα πολύπλοκα μπουκαλάκια. Μου άρεσε πάρα πολύ. Για να το καταλάβετε δειτε το πάγκο εργαστηρίου :
Πολύ εύκολο να γίνουν όλα. Και τα αντιδραστήρια… μερικές σταγόνες.
Έμαθα πολλά σήμερα και “μου μπήκαν ιδέες” για κάτι καλύτερο. Μένει να τις βάλω σε μια σειρά και να δω πως μπορώ να τα βάλω στη τάξη.
Η τρίτη ημερίδα θα γίνει : Σάββατο 16 Φεβρουαρίου με εισηγήτρια την Ελένη Δανίλη και θέμα την αξιολόγηση. Οπότε μπορείτε να το σημειώσετε.
Δυστυχώς – αν κατάλαβα καλά – αυτή θα είναι η τελευταία ημερίδα, τουλάχιστον για φέτος. Πάντως ηταν πολύ καλή κίνηση και καλό θα ήταν να συνεχιστεί του χρόνου ( αν όντως είναι η τελευταία).
Ένα από τα σημαντικά οφέλη της σημερινής ημερίδας είναι ότι έχω ακόμα πολλά να μάθω. Μετά από 26 χρόνια στις τάξεις, συνέχεια μαθαίνω. Και από ότι έχω καταλάβει δεν πρόκειται να σταματήσω.
Τη καλησπέρα μου.
