Ιδιώτης ή ιδιώτης;
Είναι ένα μεγάλο θέμα. Όλα τα λεξικά σε αυτό το λήμμα έχουν δύο ερμηνείες.
1. ιδιώτης αρσενικό
- άτομο χωρίς δημόσια ιδιότητα
- κάθε άτομο, όταν ενεργεί στο πλαίσιο της προσωπικής του ζωής
2. ιδιώτης αρσενικό
- άτομο με σοβαρή διανοητική καθυστέρηση (Αν παρατηρείτε κάποια ομοιότητα με το idiot της αγγλικής, δεν είναι τυχαίο).
Πόσο εύκολο είναι αυτές οι δύο έννοιες να ταυτιστούν. Μάλλον δύσκολο. Είναι διαφορετικά πράγματα. Όμως είναι πολύ εύκολο κάποιος που έχει μια ιδέα να αισθανθεί πολύ εύκολα ηλίθιος. Να σας εξηγήσω…
Με την Ιωάννα πάμε πίσω περίπου 30 χρόνια. Έχει ένα φροντιστήριο ξένων γλωσσών και φέτος κλείνει είκοσι πέντε χρόνια παρουσίας. Θέλησε λοιπόν να κάνει κάποιες εκδηλώσεις. Τι θα ήταν αυτές; γιορτή σε κάποιο ξενοδοχείο με μπουφέ και άλλα, μήπως στο φροντιστήριο, να κλείσει κάποιο χώρο; Το έψαξε… και εκεί της ήρθε η ιδέα. Να μη κάνει κάτι ιδιωτικό και ιδιωτικά (για τους μαθητές του φροντιστηρίου της) αλλά κάτι για όλους. Ψάχνοντας θυμήθηκε μια παράσταση που είχε δει και της άρεσε. Μετά από συζήτηση, συμφώνησε ο θίασος που παρουσίαζε το έργο, να το παρουσιάσει σε μια πλατεία… με το αζημίωτο βέβαια για το θίασο. Ωραία λοιπόν, βρέθηκε η λύση, τα όποια χρήματα θα έδινε για την “επέτειο” να πάνε σε όλο το κόσμο και να δούνε μια παράσταση που κανονικά θα έπρεπε να πληρώσουν, δωρεάν έξω από τη πόρτα τους. Πάμε στο επόμενο κομμάτι το όμορφο….
Πρέπει να κλείσουμε τη πλατεία… Πόσο απλοϊκός μπορεί να είναι κάποιος, θεωρώντας ότι αυτό είναι κάτι εύκολο. Κανείς δεν ήξερε ποιος είναι υπεύθυνος. Το δημοτικό διαμέρισμα, το Α συμβούλιο, το Β συμβούλιο, ο Α που έχει ένα γνωστό τον Β που ξέρει τον Γ και πάει λέγοντας.Κάποια στιγμή έφτασε στην άκρη και βρήκε εκείνη τη διεύθυνση τη δήμου που είναι υπεύθυνη. Και αποκαταστάθηκε επικοινωνία.
Ωραία… Εκθέτει τη κατάσταση, περιγράφει λεπτομερειακά τι θέλει να κάνει, για ποιο λόγο, ότι είναι δωρεάν, δεν έχει εισιτήριο, δεν … δεν…. θα φέρει το θίασο, δεν θα επιβαρυνθεί κανένας άλλος… Όλα… τα πάντα. Από την άλλη άκρη του σύρματος έρχεται η απάντηση… “Βεβαίως, κανένα πρόβλημα… ποια ημερομηνία; Ναι… μια χαρά. Θα σας κοστίσει 743 € το τετραγωνικό μέτρο (!!!!!) της πλατείας που θα χρησιμοποιήσετε… Αλαλία… Νέκρα. Η Ιωάννα μετρούσε εγκεφαλικά απανωτά… στα 25 έχασε το λογαριασμό και άφησε το φαινόμενο να εξελιχθεί ελεύθερα… Κάποτε ηρέμησε… Έκανε μερικούς υπολογισμούς, στα γρήγορα, όσο της επέτρεπαν τα υπολειπόμενα εγκεφαλικά κύτταρα… : 3Χ5 = 15 Χ 743 = καμιά δεκαριά χιλιάρικα… ωραία θα βάλουμε καθίσματα προς τα πάνω…να εξοικονομήσουμε επιφάνεια… Πολύ σύντομα κατάλαβε ότι το έχανε… και σταμάτησε τους υπολογισμούς.
Άλλη προσέγγιση… ξανά από την αρχή…. Δεν βρήκε άκρη. Αποφάσισε λοιπόν να πάει προσωπικά και να εξηγήσει τι ακριβώς είχε στο μυαλό της. Βρίσκει τη γραμματεία της διεύθυνσης που έπρεπε και εξηγεί ξανά από την αρχή όλο το σκεπτικό… Γεμάτη κατανόηση η γραμματέας προτείνει συμβολικά να χρεωθεί ένα τετραγωνικό μέτρο… Μετά από διευκρινήσεις ότι ακόμα και τα 740 € είναι απαγορευτικό ποσό και ότι όλη η προσπάθεια πήγαινε για ναυάγιο, με αποτέλεσμα όλοι οι κάτοικοι της περιοχής δεν θα βλέπανε τίποτα, πρυτάνευσε η τόσο σπάνια κοινή λογική. “Με την προϋπόθεση ότι δεν θα υπάρξει καμία εμπορική δραστηριότητα από τη μεριά του φροντιστηρίου, δεν θα ενοχληθεί το κοινωνικό σύνολο, και δεν θα προκληθούν μεταβολές – ζημιές στην πλατεία, δίνεται η άδεια να πραγματοποιηθεί η εκδήλωση.”
Και έτσι η παράσταση θα γίνει αλλά η Ιωάννα είχε αρχίσει να αισθάνεται τον δεύτερο ορισμό, που λέγαμε, για τις ιδέες που είχε. Δεν καθόταν να πάρει πέντε γλυκάκια, να κάνει μια γιορτούλα στο φροντιστήριο… ήθελε να γίνει χορηγός (το θυμάστε από τα αρχαία με τις χορηγίες στην αρχαία Αθήνα). Άπειρα τηλέφωνα, άπειρος χρόνος… άπειρα εγκεφαλικά. Αλλά επειδή είναι πεισματάρα, δεν το έβαλε κάτω.
Έτσι σε δύσκολους καιρούς, που οι Έλληνες είναι αλληλέγγυοι ο ένας στον άλλο, όποιος θέλει να προσφέρει, τον ψάχνουνε. Σίγουρα έτσι πρέπει και καλά κάνουν μια και δυστυχώς υπάρχουν πονηροί. Αλλά αν υπάρχουν όλες εκείνες οι διαβεβαιώσεις ότι κάτι είναι “αυτό που φαίνεται” και όχι κάτι άλλο… διευκολύνετε αυτές τις πρωτοβουλίες να γίνονται. Μην αποτρέπετε εκείνους που προσπαθούν να κάνουν κάτι διαφορετικά, να ομορφύνουν την καθημερινότητά μας.
Έτσι όσοι θέλουν να παρακολουθήσουν το “Όνειρο Καλοκαιρινής Νύκτας” την Κυριακή 21/4 μπορείτε να περάσετε από την πλατεία Μεσολογγίου στο Παγκράτι στις 6.00 το απόγευμα,
Και η αφίσα του θιάσου.
Τη καλησπέρα μου.
