Κεφαλλονιά – μέρος 1
Πέρασε ο καιρός, ηρέμησαν τα πράγματα… τουλάχιστον έτσι λέμε. Εξεγγέλθηκε ότι “όπου ήταν δάσος, θα παραμείνει δάσος” μετά το ξεκαθάρισμα των τίτλων. Βγήκαν τα κονδύλια (3,3 εκατομμύρια € = 3.000 Χ 1.100 νάτα τα τριχίλιαρα). Εξαγγέλθηκαν οι δρόμοι που έπρεπε να είχαν γίνει αλλά δεν έγιναν. Τώρα θα μπορούν να περάσουν τόσο τα πυροσβεστικά όσο και οι … μπετονιέρες (πιπέρι…φτου φτου). Επίσης θα καθαριστούν τα ξερόχορτα (!!!) που έπρεπε να είχαν καθαριστεί (σβιν το καρφί στους αδιάφορους ιδιοκτήτες που δεν ξεχορτάριασαν) – όσα δεν κάηκαν εννοείται. Για δε τα πευκόδενδρα πού ήταν και η αιτία του κακού (γιατί καίγονται γρήγορα – δια στόματος κυβερνητικού εκπροσώπου παρακαλώ) δεν τίθεται θέμα, αυτά … αυτοκαταστράφηκαν : κάηκαν. Για να τα θυμηθούμε…
2004 : Ασύμμετρη απειλή (δεν το είχαμε ξανακούσει το μάθαμε όμως)
2007 : Ο στρατηγός άνεμος (!!!)
2009 : Τα πεύκα… (κανένα υπεύθυνο δεν άκουσα να φταίει…όχι ότι θα αλλάξει κάτι αλλά έτσι για να δούμε ότι και κάποιος φταίει.)
Άντε πάμε να δούμε για την Κεφαλλονιά.
Η Κεφαλλονιά είναι το νησί του σάντουιτς, των πολλών μαγιό και των μικρών ταχυτήτων.
Πρώτα από όλα… είναι μεγάλη. Δηλαδή δεν είναι κυκλαδονήσι που το γυρνάς αυθημερόν. Γράφεις χιλιόμετρα.Εγώ έκανα περίπου 600 μέσα σε 6 μέρες.(Χωρίς τη διαδρομή Αθήνα – Κυλλήνη).
Για να δούμε την αρχική δήλωση….
Σάντουιτς : Είναι γνωστό ότι αν έχεις φάει δεν μπορείς να κάνεις μπάνιο. Άρα ένα σάντουιτς για να φάμε ελαφρά και να είμαστε κάθε στιγμή έτοιμοι να μπούμε για μπάνιο. Γιατί; είναι τόσες οι παραλίες που δεν ξέρεις πότε θα παρκάρεις να πάρεις φόρα και να πέσεις στη θάλασσα.
Πολλά μαγιό : Δεν μπορείς να οδηγάς βρεγμένος, όπως δεν μπορείς κάθε φορά να βάζεις το μαγιό για να βουτήξεις. Άρα μπάνιο, φοράμε το στεγνό μαγιό και πάμε για νέα παραλία.
Μικρή ταχύτητα : για να προλαβαίνεις να σταματάς όταν βλέπεις τη παραλία. Γιατί απλά δεν ξέρεις μετά από ποια στροφή θα είναι η νέα παραλία.
Πολύ ωραία χρώματα, ποικιλομορφία τοπίου, παραλίες για όλα τα γούστα… (βράχια, βότσαλα, άμμος, βαθιές, ρηχές με κύμα ή ήρεμες έχει απ’ όλα – εσύ απλά διαλέγεις).
Έχει περιοχές μαγευτικές αλλά οι ονομαστές και τα “αξιοθέατα” που είναι πολυδιαφημισμένα, εμένα δεν με ενθουσίασαν. Τα βρήκα “υπερεκμεταλλευμένα”. Αντίθετα τα “άγνωστα” μέρη ήταν πολύ πιο καλά. Οι άνθρωποι δεν είχαν τη “ζεστασιά” της Σύρου αλλά δεν ήταν και κυνικοί, όπως σε άλλα τουριστικά μέρη. Στα οικονομικά ισχύουν τα γνωστά. Υπήρξε εκμετάλλευση και σε πολλές περιπτώσεις το σέρβις ήταν “τουριστικό” αν και σε άλλες ήταν πιο φιλικό και ανθρώπινο ( 50 -50 περίπου). Τώρα να δούμε μερικές φωτό, για να γλυκαθούμε …
Και πολλά ακόμα. Θα υπάρξει και δεύτερος γύρος με άλλες φωτό από τη Κεφαλλονιά και κυρίως από παραλίες.
Μέχρι τότε τη καλημέρα μου.
Πάντα γράφεις μ’ εναν ιδιαίτερο τρόπο τον ταξιδιωτικό οδηγό σου…
Κεφαλλονιά.. Παραμένει ένας απο τους προορισμούς διακοπών στο μελλοντικό πρόγμαμμα..
καλό σου απόγευμα! 🙂
ΔΕΝ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ!!! Κι εμείς είμασταν Κεφαλονιά από τις 17/8 και γυρίσαμε σήμερα. Είδες όμως τι πιστή αναγνώστρια είμαι; μόλις γύρισα και δεν μπόρεσα να μην βδελλιαστώ στα γρήγορα (από αύριο θα σε αναγνώσω πιο αναλυτικά). Πρόσεξε κακομοίρη μου τι θα γράψεις, είμαι Κεφαλονίτισσα κατά το ήμισυ. Αν και πιστεύω ότι είμαι αντικειμενική και συμφωνώ με τα κακώς κείμενα του νησιού.
Καλό βράδυ και επί το αναλυτικότερον λίαν συντόμως.
Αν και τα μεγαλα νησιά καθόλου δε τα χωνευω, οι φωτο ειναι υπέροχες! (Για τους τρελλοκεφαλλονιτες δεν εχω αποψη: για να τους βγηκε τετοιο ονομα, κατι θα ξερουνε.)
Καλησπέρα καλησπέρα.
Σμαράγδα προσπαθώ. Όπως έχω ξαναπεί… τα γράφω όπως έρχονται. Μόνο ορθογραφικά διορθώνω και… ότι δεν βγάζει νόημα. Έχει και συνέχεια αναλυτικά στις παραλίες που επισκέφτηκα (αλλά και αυτές που σταμπάρισα).
Αμαλία νομίζω πρέπει να συνεννοούμσατε καλύτερα. Ήταν και η Έφη ένα διήμερο μαζί. Εμείς φύγαμε αυτή παρέμεινε. Τέλος πάντων θα τα πούμε σε δέκα μέρες από κοντά. Τρέμετε Ιωάννινα… οι χημικοί του 1979 ξανάρχονται και κατά τα φαινόμενα σχεδόν όλοι (36 στους 38… έβαλα το χεράκι μου!!!).
Βιβή είναι φανταστική. Αρκεί να μη σε πιάσει άγχος να τη δεις όλη σε τρεις μέρες. Τ¨οτε θα το κάνεις σαν τους Ιάπωνες τουρίστες… (παλιό ανέκδοτο – σκίτσο : Σταματάει το πούλμαν, ανοίγουν οι δύο πόρτες, από την πίσω βγαίνουν οι Ιάπωνες τουρίστες τραβάνε δυο φωτογραφίες στα αξιοθέατα και μπαίνουν από την μπροστινή πόρτα και συνεχίζουν το ταξίδι μετά από 5 λεπτά.)Για τους Κεφαλλονίτες… δεεενννν ξέρω (έχω πολλούς φίλους για να μιλήσω 😉 )