TED x Academy : Ήμουν και εγώ εκεί…

Δεν ξέρω αν ήταν το κλίμα, δεν ξέρω αν ήταν η ανάγκη μου να ακούσω ιστορίες που εμπνέουν, αλλά η πρώτη εμπειρία μου από την παρακολούθηση του TED x Academy ήταν μια μοναδική και μονο θετικές εμπειρίες άφησε.

Να εξηγήσω…

Φαινομενικά οι ιστορίες ήταν απλές βιωματικές αφηγήσεις. Όμως μέσα από αυτές έβγαινε ένα συμπέρασμα : τίποτα δεν είναι αδύνατον. Και όχι μόνο αυτό, αλλά όσα προβλήματα και αν υπάρχουν πάντα υπάρχει μια λύση που θα δώσει εκείνη την ώθηση να πάνε τα πράγματα παραπέρα.

Η ιατρική του μέλλοντος όπως παρουσιάστηκς από τον Daniel  Kraft, σίγουρα θα είναι διαφορετική μια και βάζει στο κέντρο τον άνθρωπο και την διάγνωση με τάμπλετ και κινητό τηλέφωνο. Χμ!!! Με φόβισε λίγο αλλά μου ανέβασε και τη φαντασία λίγο ως προς το τι θα γίνει στο μέλλον.

Ο τρισδιάστατος εκτυπωτής που παρουσάστηκε από την Πινγκ Φου, ήταν όντως εντυπωσιακός και οι προοπτικές χρήσης του μάλλον δύσκολο να προσδιοριστούν.

Ο επαναπροσδιορισμός της εκπαίδευσης και του Πανεπιστημίου από τον Δελαρόκα, που ακολούθησε μάλλον λόγω επαγγέλματος, μου άρεσε αλλά νομίζω ότι λόγω νοοτροπίας θα μας πάρει λίγο χρόνο. Είναι βλέπετε το θέμα που ασχολούμαι χρόνια τώρα, με το διαδίκτυο, την εξατομικευμένη βοήθεια, τις μαγνητοισκοπημένες διδασκαλίες ( από το 2010 έχω βιντεομαθήματα), τα διαδικτυακά σεμινάρια και πάει λέγοντας. Μου άρεσε.

Τα μέγα δεδομένα από τον Θεόδωρο Βασιλάκη, καταλάβαμε ότι είναι ένα τεράστιο κεφάλαιο και η αξιολόγηση και η αξιοποίησή τους ακόμα μεγαλύτερο. Με τους ρυθμούς που παράγονται τα ψηφιακά δεδομένα σίγουρα είναι ένα θέμα με πολύ μέλλον… στο μέλλον.

Οι ωκεανοί, πόσα λίγα ξέρουμε και πόσα θα έπρεπε να ξέρουμε. Όσο μαθαίνουμε τόσο πιο έκπληκτοι μένουμε. Αυτό ήταν το  θέμα της ομιλίας αυτής. Απλά καταπληκτική… και μόνο η επίσκεψη σε μέρη που δεν πρόκειται ποτέ να πάμε ήταν το κάτι άλλο. Το καλό της υπόθεσης είναι ότι η Διευθύντρια του Γυμνασίου κ. Χατζηκωνσταντίνου ζήτησε για την βδομάδα περιβάλλοντος που θα έχουμε στο σχολείο σε δεκαπέντε μέρες, τη παρουσίαση του, την οποία μας παραχώρησε ευχαρίστως, και συνεννοηθήκαμε για μια συζήτηση μέσω SKYPE με τους μαθητές, μια και μένει στη Βοστώνη. Εξαιρετικά απλός και προσηνής ο κ. Gallo μας σκλάβωσε.

Η επόμενη ομιλία με τον Σταύρο Θεοδωράκη, είχε να κάνει με την ικανότητα να ονειρεύεσαι σε κάθε περίπτωση και κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Μέσα από τους πρωταγωνιστές του μας έδωσε παραδείγματα που γίνεται φανερή η ανάγκη αλλά και η ικανότητα του ανθρώπου να ονειρεύεται.

Η Αγγελική Κοτταρίδη με την παρουσίαση που έκανε στην αρχαιολογία, μας έδωσε να καταλάβουμε την σημασία της αρχαιολογίας στο να κατανοήσουμε το κόσμο που έχουμε σήμερα μέσα από τα ευρήματα. Επίσης συνδύασε τις γνώσεις σε πολλές επιστήμες μέσα από παραδείγματα.

Ο ηθοποιός Νίκος Ορφανός, μας συνεπήρε με την αφήγηση του για την πορεία του στην ηθοποιία και μας έδωσε να καταλάβουμε τι σημαίνει θέλω πολύ να κάνω κάτι και δεν θα σταματήσω μέχρι να το πετύχω. Εντυπωσιακός…

Ο ψυχίατρος Δημήτρης Καραγιάννης μας μίλησε για τον ερωτικό άνθρωπο και πόσο εύκολο είναι να τον χάσουμε μέσα στη σημερινή καθημερινότητα. Χωρίς Power Point με μια ήρεμη φωνή μας οδήγησε βήμα βήμα εκεί που ήθελε… Τι δουλειά είπαμε ότι κάνει ο κύριος; Φαίνεται. Πολύ καλός.

Μετά μίλησε ο ιδρυτής του TED, Richard Wurman, που δεν λέγεται Ted, για την ιδέα του πριν 30 χρόνια, οι ιδιωτικές συζητήσεις του με ειδικούς, να γίνονται κτήμα ολονών. Σε μια εποχή χωρίς Ιντερνετ (πριν 30 χρόνια)  και πως εξελίχθηκε μέσα στα χρόνια. Το σημαντικότερο όμως χαρακτηριστικό του ήταν το μάτι “που γυαλίζει”… Δηλαδή στα 78 του όπως είπε, η ικανότητα του να ονειρεύεται και να έχει στήσει 2 – 3 ακόμα προγράμματα να τρέχουν.

Η Julie Meyer μας μίλησε για την επιχειρηματικότητα, τον τρόπο με τον οποίο αναπτύσσεται και πως μπορεί να εξελιχθεί.

Ο Πάνος Μητκίδης, μας μίλησε για τις σχέσεις εμπιστοσύνης μέσα στον εμπορικό κόσμο και την σπουδαιότητα που έχει να εμπιστεύεσαι τους συνεργάτες σου στο επιχειρηματικό σου περιβάλλον.

Ο Σπύρος Κιτσινέλης επίσης – σαν φυσικοχημικός – με συνεπήρε. Μίλησε για ένα θέμα πολύ σημαντικό, που είναι ο επιστημονικός εγγραμματισμός. Να μπορούμε να καταλάβουμε την επιστήμη και την σημασία που έχει στην καθημερινή μας ζωή. Πολύ καλός.

Ο Δημήτρης Κουρέτας από το Πανεπιστήμιο της Λάρισας, μας εξήγησε πως μια ιδέα, μπορεί να δώσει λύσεις. Πως ένα “σκουπίδι” όπως το τυρόγαλο, μπορεί να δώσει χρήσιμα προϊόντα.  Επίσης τι σημαίνει αφοσίωση και εμμονή στο τελικό στόχο.

Ο Γιάννης Μουργής, υπότροφος από το περυσινό TED x μας περιγράφει την εμπειρία του από την υποτροφία του στη ΝΑΣΑ.

Τέλος ο Γιάννης Μπουτάρης, σε μια εκ βαθέων εξομολόγηση που αφορούσε όλη τη ζωή του, μας μίλησε για το φόβο. Το φόβο που προκαλεί ένα καινούργιο ξεκίνημα, και πώς η τόλμη τελικά και όχι η αδράνεια, οδηγεί στο να μπορεί να ξεπεράσει κάποιος αυτό το φόβο. Μια εκ βαθέων εξομολόγηση μπροστά σε 1500 άτομα, που έδειχνε την δύναμη του ανθρώπου να ξεπρνάει τους φόβους του και να προχωράει παρακάτω. Παρα πολύ καλός.

Όλη η  μέρα γέμισε με εικόνες, παραδείγματα, ιδέες. Όλα αυτά μένει να τα επεξεργαστώ και να τα αξιολογήσω. Πήρα βέβαια τα βιβλιαράκι μου που έχω για τα συνέδρια και κρατάω σημειώσεις και τα πιο ενδιαφέροντα σημεία, αλλά με το ημίφως στην Αίθουσα Τριάντη του Μέγαρου Μουσικής Αθηνών, δεν μπόρεσα να σημειώσω – στο χαρτί – τίποτα. Στο μυαλό μου όμως… έχω πολλές σημειώσεις.

Κλείνοντας ήταν ένα Σάββατο γεμάτο και πάρα πολύ χρήσιμο. Τώρα μένει να το αξιοποιήσουμε.

ΥΓ Β’ έκδοσης : Της νύκτας τις δουλειές τις βλέπει η μέρα και γελά. Στον ενθουσιασμό μου πάνω να γράψω όλα όσα είδα και να μη ξεχάσω τίποτα, ξέχασα διάφορα… γράμματα από λέξεις. Σήμερα το ξαναδιάβασα και τα είδα. Νομίζω ότι τα συμπλήρωσα όλα. Καλημέρα.