Οι ζωές των άλλων…
Ήταν μια ταινία, δεν θυμάμαι 5-6 χρόνια πριν που μιλούσε για τη πάλαι ποτέ Ανατολική Γερμανία που η υπηρεσία ασφαλείας της εποχής, παρακολουθούσε τις ζωές των άλλων, δηλαδή όλου του κόσμου και προσπαθούσε να βρει τους εχθρούς του καθεστώτος. Δεν την έχω δει, αν και έχω ακούσει πολύ καλά λόγια για τη ταινία. 
Πως μου ήρθε θα μου πείτε…
Με έπιασα στο facebook, να κατεβαίνω όλο και πιο κάτω… προσπαθώντας να μάθω νέα… των φίλων μου.
Η αλήθεια είναι ότι μια και πολλοί από τους φίλους μου είναι παλιοί μου μαθητές, μέσα απότο φατσοβιβλίο, μαθαίνω νέα τους. Γιατί; για να τα ανεβάσω στην εφημερίδα της σχολής, στο κομμάτι : Τι κάνουν οι απόφοιτοί μας σήμερα. Αλλά δεν είναι αυτό…. Έχω την αίσθηση ότι παρακολουθώ τις ζωές τους… Δεν είμαι σίγουρος αν είναι αυτό που μου αρέσει…
Είναι λίγο περίεργο αλλά έχουν ανεβάσει όλη τη ζωή τους στο διαδίκτυο. Τις προσωπικές τους στιγμές, τα παιδιά τους, τις διακοπές τους, τα πάντα… σε κοινή θέα. Κάποτε έβλεπα και το σχόλιο, ότι ο…τάδε μοιράζεται τις φωτογραφίες μόνομε φίλους του. Τώρα όπου κάνω “κλικ” ανοίγει. Χωρίς περιορισμό ή κάποια δέσμευση.Οι ζωές των άλλων λίγα κλικ μακριά.
Δεν ξέρω αν εγώ το βλέπω έτσι… λόγω του ότι είμαι μετανάστης στη ψηφιακή εποχή…. ενώ οι “ιθαγενείς” ( digital natives ) έχουν άλλη αντιμετώπιση. Πιθανόν η μεγάλη εξοικείωση να μη δημιουργεί αίσθηση ανασφάλειας ή να υπάρχει άγνοια κινδύνου. Το θέμα είναι ότι όλα είναι εκεί… στο διαδίκτυο.
Με έχω πιάσει να φτάνει “το ασανσέρ” στο πάτο και να πατάω για να πάει ακόμα πιο κάτω και να συνεχίσω να βλέπω. Πολλοί πλέον δεν έχουν κάτι δικό τους να προσφέρουν και αναμασάνε το ήδη υπάρχον υλικό. Κάνουν κοινoποιήσεις σε χιλιοειδωμένα βίντεο… μόνο και μόνο, για να βάλουν κάτι. Και μαζεύουν τα likes μόνο και μόνο, για να μετρήσουν πόσοι τους βλέπουν. Και αν δεν δουλεύει το Ιντερνετ… δεν ξέρουν τι να κάνουν.
Με έχω πιάσει να στέλνω δουλειές ανελαστικές “πίσω” και να χαζεύω στο φατσοβιβλίο. Ή να κάνω διάλειμμα από τη δουλειά μου για να διαβάσω “κάτι” και μετά να ξεχνάω να γυρίσω στο διάβασμα. ή τέλος να χάνω ώρες απ΄τον ύπνο μου για να κάνω κάτι… και αυτό είναι να χαζεύω.Κάτσε να δεις πως μου το είπαν : new tec αυπνία. Δεν ξέρω, με ενοχλεί
Πολλές φορές αισθάνομαι ότι “μπαίνω στις ζωές των άλλων.” Και μάλλον πρέπει να σταματήσω. Αλλά μήπως να το σκεφτείτε και όλοι εσείς, οι άλλοι, κάποιοι παρακολουθούν άλλους μέσα από τα προφίλ τους αντί να τους παίρνουν ένα τηλέφωνο και να τους μιλήσουν όπως κάνανε κάποτε;
Μάλλον πρέπει να περάσω στην αποτοξίνωση…
Από την άλλη… για να σκεφτούμε, μήπως έχουμε όλη τη ζωή μας σε κοινή θέα;
Για σκέψη…
Τη καλησπέρα μου.
