Η πρώτη εγγραφή του χρόνου 2015…
Πρωινός καφές, απαλή μουσική, κρύο παγωνιά έξω, ζέστη μέσα… (προνόμιο τελικά ) και η κλασσική απολογισμο-προγραμματιστική εγγραφή.
Λοιπό τη χρονιά που πέρασε δεν έκανα τίποτα από όσα προγραμμάτισα και πιθανότατα και φέτος το ίδιο θα γίνει. Γιατί απλά δεν μου βγαίνει ο προγραμματισμός. Η ζωή δεν μπορεί να προγραμματιστεί. Τη δέχεσαι όπως έρχεται και προσαρμόζεσαι κάθε μέρα. Αν ψάξετε τη τελευταία εγγραφή του ’12 και τη πρώτη του ’13 θα καταλάβετε τι εννοώ. Οπότε “live the day”, και κάθε μέρα φροντίστε να έχει κάτι να θυμάστε από αυτή. Μακάρι να είναι όλα καλά, πιθανόν δεν θα είναι. Αλλά αν έχουμε μια ανάμνηση από κάθε ημέρα, θα έχουμε οριοθετήσει το χρόνο.
Αυτό που θέλω και δεν καταφέρνω επίσης, είναι να έχω χρόνο με κάποιους ανθρώπους που εγώ θέλω. Συνήθως ξεκλέβω χρόνο, αλλά πολλές φορές δεν τα καταφέρνω, και αυτό με στεναχωρεί κάπως. Εκτός του ότι αφήνω πολλά πράγματα “πίσω” και τρέχω. Συνήθως ξέρω ότι δεν δίνω αυτή την εικόνα, αλλά σας διαβεβαιώ ότι σας έχω γελάσει όλους… ( είμαι καλός σε αυτό).
Θα ήθελα να ξεφύγω από τη καθημερινή μιζέρια, που μας επιβάλλουν από όλες τις μορφές επικοινωνίας. Θέλω μέσα από τις συζητήσεις, να βγαίνει η χαρά και η αισιοδοξία. Γιαυτό πάντα κάνω σχέδια. Μικρά και μεγάλα, άσχετα αν δεν βγαίνουν όλα, αλλά πάντα έχω κάτι στο μυαλό μου.
Έτσι φέτος θα ήθελα να μπορέσω να ανεβάσω καινούργια εκπαιδευτικά βίντεο .Πέρυσι ανέβασα μόλις πέντε καινούργια βίντεο από τα οποία μονο 3 εκπαιδευτικά. Παρόλα αυτά έχω 17000 θεάσεις, περίπου 50 άτομα την ημέρα, που δείχνει ότι υπάρχει ανάγκη από αυτά τα μαθήματα. ( Κυρίως σε περιόδους εξετάσεων). Οπότε αξίζει να φτιάξω και άλλα. Μου λένε κάτι για λεφτά από τα βίντεο και τις προβολές…Ποτέ δεν το κατάλαβα. Από όταν ξεκίνησα το 1986 να ασχολούμαι με τους υπολογιστές, πάντα ήταν εργαλείο να κάνω καλύτερα τη δουλειά μου και πηγή εξόδων, μια και όπως συνηθίζω να λέω… έχω χρηματοδοτήσει πολλές εταιρείες πληροφορικής μέσα σε αυτά τα 30 χρόνια. Ο κόσμος αλλάζει, η εκπαίδευση αλλάζει, οι συνθήκες αλλάζουν. Τα βιντεομαθήματα τα είχα δύο χρόνια πριν το υπουργείο ανεβάσει τα ψηφιακά μαθήματα… Τα διαδικτυακά μαθήματα τα έκανα δύο χρόνια πριν τα εφαρμόσουν τα φροντιστήρια, που τα διαφημίζουν πλέον. Ποιος ξέρει τι άλλο θα βγει φέτος. Πιθανόν κάτι καινούργιο και πρωτότυπο που υπάρχει στο εξωτερικό, εδώ και 5-6 χρόνια. Έχω έτοιμη τη πλατφόρμα μου για να ανεβάσω το υλικό που έχω… 28 χρόνια καθηγητής, και 28 χρόνια υλικό σε υπολογιστές και κάθε χρόνο με “νέο πράμα”φαντάζεστε τι γίνεται. Το site στο google sites αν και έχει να ανανεωθεί 4 χρόνια περίπου εξακολουθεί να έχει περίπου 6000 επισκέψεις το χρόνο.
Άρα υπάρχει ανάγκη, και είναι κρίμα να έχω τόσο υλικό και να κάθεται στους σκληρούς. Οπότε θα στηθεί και αυτό… κάποια στιγμή.
Φέτος προέκυψε μια έκθεση φωτογραφίας για το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων… που τελείωσα. Στο Πανεπιστήμιο είμασταν 4 που αποτελούσαμε τη πρώτη φωτογραφική ομάδα του Πανεπιστημίου. Το καιρό εκείνο σαν μενταγιόν είχα τη PRAKTΙΚΑ μου : ( Δυστυχώς δεν δουλεύει πια… μου τη μπανιάρανε!!!)
Αυτό σημαίνει ότι σε κανένα δεν έκανα εντύπωση όταν σήκωνα τη μηχανή και έβγαζα μια φωτογραφία. Σε κάθε φάση… σε κάθε στιγμή της φοιτητικής ζωής. Στις εκλογές, στο καφέ, στα εργαστήρια, στις καταλήψεις, στις γενικές συνελεύσεις, στις πορείες. Κανένας δεν ανησυχούσε που θα “πάνε οι φωτογραφίες” ( Θυμίζω ότι στο ’80 η επταετία ήταν σχετικά φρέσκια ). Το αποτέλεσμα : κάπου 4-5.000 φωτογραφίες από την εποχή εκείνη ( περίπου 100- 120 φίλμ…. Ε ναι φίλμ είχαμε και τα αγαράζαμε με το 30μετρο για να έρχεται φτηνότερα. Κάποια στιγμή θα σας πω πως απόκτησα τη πρώτη μου μηχανή : μια CANON AT1 ). Τώρα με αφορμή την έκθεση ανακάτεψα τα αρχεία ( κάπου 10.000+ φωτό ) και βρήκα θαύματα. Μοναδικά ντοκουμέντα. Μετά από 35 χρόνια, νομίζω ότι αίρεται οποιαδήποτε διαβάθμιση ασφαλείας… όπότε θα γίνει μια φανταστική έκθεση… και είναι μια ευκαιρία να βρεθώ στα Γιάννενα και σε ανθρώπους που αγαπάω.
Τέλος έχω το σχολείο…Φυσικά απορροφά τον περισσότερο χρόνο με τις καθημερινές του υποχρεώσεις. Και τα “παιδιά” πάντα έχουν κάτι να μου πουν και να ρωτήσουν. Και πάντα υπάρχει κάτι καινούργιο να μας απασχολήσει. Για το σχολείο όμως θα γράψω στο άλλο blog… του σχολικού δικτύου… ( να ξεσκονιστεί και αυτό λίγο)
Από ότι φαίνεται πάλι δεν θα πλήξω φέτος…
Καλή Χρονιά σε όλους μας, δημιουργική, με υγεία και χαρά. Αισιοδοξία, όνειρα και σχέδια για το μέλλον. Σε πείσμα των καιρών….
Τη Πρωτοχρονιάτικη καλημέρα μου…
Πάω να δώ πόσο χιονισμένος είναι ο Υμηττός.
