Συνέδριο ΕΛ – ΛΑΚ στα Χανιά και άλλες ιστορίες – Μέρος δεύτερο

Οι περίεργες καταστάσεις συνεχίζονται. Ο υπολογιστής δουλεύει και βγάζει DVD και εγώ αφού όλο το απόγευμα έβγαζα σημειώσεις, τώρα ξεκουράζομαι γράφοντας στο blog μου. Και συνεχίζουμε :

Οι απόφοιτοι.

Κατεβαίνοντας στα Χανιά είχα κλείσει ραντεβού με τη Μαρία για μια ξενάγηση στο Μουσείο Τυπογραφίας. Βρέθηκα εκεί στις 12.00 το μεσημέρι της Παρασκευής και είχα μια λεπτομερή ξενάγηση στο μουσείο. Αυτό που θα πω είναι ότι το μουσείο είναι Κ Α Τ Α Π Λ Η Κ Τ Ι Κ Ο.  Σε ξεκινάει από το αντίγραφο του Γουτεμβέργιου ( ένα από τα έξι γνήσια πιστοποιημένα αντίγραφα της εκτυπωτικής μηχανής του Γουτεμβέργιου ) και σε πάει βήμα βήμα στη σημερινή εποχή. Είναι καταπληκτικό γιατί εμείς την τυπογραφία την έχουμε γνωρίσει από το print του εκτυπωτή μας. Ρίξτε μια ματιά στο μουσείο :

Δεν έχω πολλές φωτογραφίες γιατί τη βιντεογραφούσα σε όλη τη διάρκεια της ξενάγησης οπότε θα της δώσω σαν αναμνηστικό ένα αντίγραφο αυτής της καταπληκτικής ξενάγησης.  Από τι είδα αυτές τις ημέρες γιορτάζουν τα 10χρονα του μουσείου και έχουν καταπληκτικές εκδηλώσεις . Μπορείτε να ενημερώνεστε στο σύνδεσμο του μουσείου :

https://www.facebook.com/MouseioTypographias

Πριν ταξιδέψω για Κρήτη είχα πει για το συνέδριο και εκεί βρέθηκε ότι ο παλιός μου μαθητής ο Κωνσταντίνος ήταν στα Χανιά και διάβασε τη συζήτηση και ο Νίκος που μένει στο Ηράκλειο και πολύ σύντομα κανονίσαμε Σάββατο αργά το απόγευμα να πάμε για καφέ. Όπως και έγινε. Κατά τις 6.30 – 7.00 βρεθήκαμε στις αλυσίδες που δεν υπήρχαν αλλά όλοι τις ξέραν, και πήγαμε για καφέ. Ο Κωνσταντίνος ήρθε με τη γυναίκα του και ο Νίκος ήρθε από το Ηράκλειο μόνο και μόνο για να βρεθούμε. Η ώρα πέρασε ευχάριστα… μιλήσαμε για τα πάντα, ξεκινώντας από το κοινό σημείο αναφοράς μας… το σχολείο.  Πολύ γρήγορα είδαμε ότι δεν ήταν πια ώρα για καφέ και έτσι βγήκαμε βόλτα στο λιμάνι… Τελικά καταλήξαμε στις “γλωσσίτσες” στην άκρη του λιμανιού με καταπληκτικούς ψαρομεζέδες( εκεί ήταν και το πιλάφι με τη σουπιά που λέγαμε ) και κάποια στιγμή γύρω στα μεσάνυχτα είπαμε να το “διαλύσουμε”  Όσο έφεγγε βγάλαμε και μια φωτό… δεν είναι selfie.. η Δήμητρα μας έβγαλε.

 

Μια καταπληκτική βραδιά με πολύ γέλιο και καλή κουβέντα.

Στη βόλτα μου ακούω εκείνο το… “κύριε καθηγητά” δηλαδή όχι ακριβώς… το όνομά μου άκουσα και βλέπω τη Σεμέλη.Είχα να τη δω από όταν τελείωσε το σχολείο. Είχε τελειώσει το τμήμα της Ωκεανογραφίας ( ή κάπως έτσι ) στο Πανεπιστήμιο Χανίων, είχε τελειώσει το μεταπτυχιακό της και είχε κολλήσει “χανιίτιδα”  δηλαδή δεν μπορούσε να ξεκολλήσει από τα Χανιά. Τα είπαμε “στο  πόδι” αλλά δυστυχώς δεν υπήρχε χρόνος για να ξαναβρεθούμε. Όμως κανονίσαμε όταν ξανακατέβω στα Χανιά να τα πούμε.

Δεν πρόλαβα να πάω στην έκθεση της Άννας Χατζηνάσιου στη βιβλιοθήκη Χανίων… από αφηρημάδα. Είχε την επιμέλεια της έκθεσης φωτογραφίας αλλά το Σαββατοκύριακο είχε περιορισμένο ωράριο και εγώ ήμουν στο Πολυτεχνείο εκείνες τις ώρες.

Και φτάσαμε στο τρίτο μέρος…το συνέδριο.

Το απόγευμα της Παρασκευής βρέθηκα στο συνέδριο όπου έκανα την εγγραφή και πήγα να παρακολουθήσω. Ήταν γύρω στις 5.00 όταν ξεκίνησε. Αλλά ο κόσμος ελάχιστος. Εκτός από την οργανωτική επιτροπή ( καμιά 10ριά άτομα ήταν άλλοι 20 – 25 σύνεδροι ) Πολύ λίγος κόσμος. Παρακολούθησα τις κεντρικές εισηγήσεις με πολύ ενδιαφέρουσα την εισήγηση του Σπύρου Παπαδάκη που είχε ακριβώς το θέμα της χρήσης του ΕΛ-ΛΑΚ στην εκπαίδευση.

Κατά τις 8.00 έφυγα για Σπλάντζια  ενώ είχε μείνει μια εισήγηση και δυστυχώς μόνο ο εισηγητής.

Σάββατο πρωί βρέθηκα στο συνέδριο και ο κόσμος ήταν ακόμα λιγότερος.

Οι δύο μπροστά ήταν οι επόμενοι εισηγητές… Κρίμα Έκατσα μέχρι το μεσημέρι, πήγα για καφεδάκι στη Κουκουβάγια και το απόγευμα μετά στις παράλληλες συνεδρίες που είχαν περιεχόμενο για νηπιαγωγείο και δημοτικό, έφυγα για το καφέ στο λιμάνι.

Τη Κυριακή είχα εργαστήριο και ήμουν ο μόνος “μαθητής” σύνεδρος. Οι άλλοι ήταν είτε της οργανωτικής ή 2-3 μεταπτυχιακοί φοιτητές της έδρας.

Το εργαστήριο ήταν καλό… πολύ καλό. Με δυο λόγια αφορούσε μια πλατφόρμα επικοινωνίας για τα μέλη του σχολικού δικτύου – όπως το skype – που θα δώσει τη δυνατότητα δωρεάν επικοινωνίας ανάμεσα στο μέλη, και τα σχολεία και όποιον γενικά έχει πρόσβαση στο σχολικό δίκτυο… πολύ καλό. Μόνο ίντερνετ χρειάζεσαι. Βολεύει το WiFi αλλά δουλεύει και με 3G αν έχεις καλό πακέτο.

Κατά τις 12.00 πήγαμε στη κεντρική ομιλία στο αμφιθέατρο… ( μη βάλω άλλη φωτογραφία… δεν έχει διαφορά από τη προηγούμενη ) και μετά το κλείσαμε… δηλαδή εγώ έφυγα γιατί είχε τη βράβευση του διαγωνισμού Scratch και μετά τη λήξη.

Τώρα να το πω… γιατί μου βγαίνει αυθόρμητα… Βρε παιδιά… ανοικτό λογισμικό ήταν το θέμα του συνεδρίου, έπρεπε να είναι όλες οι παρουσιάσεις σε Power Point!!!!!! ΆραWindows και Office… και ένα Apple αν θυμάμαι καλά. Για Linux ή Open Office δεν νομίζω να είδα τίποτα. Δεν ξέρω… δεν μου άρεσε.

Και καλά εμένα, αν δεν με φιλοξενούσαν, ουσιαστικά περιορίζοντας το κόστος στου συνεδρίου στα εισιτήρια και την εγγραφή, δεν θα κατέβαινα… αν και τα Χανιά είναι πάντα ένας καλός λόγος για να πας στο συνέδριο. Και εντάξει… δύσκολοι καιροί… δεν έχουμε χρήματα κλπ κλπ κλπ…αλλά ούτε οι Χανιώτες ή οι Ρεθυμνιώτες, έστω σε ημερήσια εκδρομή, χωρίς διανυκτέρευση… για να βρεθούν στο συνέδριο κάποιες ώρες… Δεν ξέρω… πολύ λίγος κόσμος. Κάτι ακούστηκε για μια άλλη εκδήλωση που απασχόλησε τους καθηγητές αλλά δεν νομίζω ότι ήταν αυτός ο λόγος. Δεν ξέρω. Θα σας πω στο τέλος Ιουνίου. Θα έχω εισήγηση στο συνέδριο της Σύρου και  θα έχω άλλη μία εικόνα. Αλλά νομίζω ότι κάτι πρέπει να γίνει με τα Συνέδρια. Προσωπικά και για όσο μπορώ τα κυνηγάω γιατί έχω την ευκαιρία να δω τις τάσεις στην εκπαίδευση και τις καινοτομίες που εμφανίζονται Αν και πολλές φορές έχω την αίσθηση ότι είναι deja vu… σε κάποια σημεία τουλάχιστον. Οι μάχιμοι καθηγητές συνήθως έχουν κάτι να πουν γιατί το ψάχνουν και πειραματίζονται και δουλεύουν. Έχουν να μοιραστούν. Πολλοί όμως από τους κλασσικούς ομιλητές συνήθως μένουν σε ένα θέμα με πολλές παραλλαγές. Θα δω και τη Σύρο και θα σας πω.

Μέχρι τότε τη καλησπέρα μου… ( εννοείται ότι θα τα ξαναπούμε μέχρι τότε )