Μια φορά μαθητής – πάντα μαθητής αλλά και πάντα καθηγητής…
Μοναδικές στιγμές μέσα σε ένα Σαββατόβραδο…
Παίρνω ένα μήνυμα από τη Κατερίνα – παλιά μου μαθήτρια – για μια δραστηριότητα που έχει αναλάβει στο Λονδίνο, να “περάσει το μικρόβιο της έρευνας” σε μικρούς μαθητές στο Ελληνικό Δημοτικό της πόλης. Και ψάχνει για ομιλητές και κόσμο, μεταπτυχιακούς, φοιτητές, επιστήμονες… όποιον θα μπορούσε τέλος πάντων να μιλήσει στους μικρούς μαθητές με απλή γλώσσα και τους ξεσηκώσει και να τους παρασύρει στο μαγικό κόσμο της ανακάλυψης και της έρευνας.
Μερικές φωτογραφίες από τη δουλειά της Κατερίνας ακολουθούν :
Βέβαια η Κατερίνα έχοντας πρώτο πτυχίο στη Μοριακή Βιολογία, λογικό είναι να παρουσιάζει σχετικά θέματα όπως φαίνεται από τις φωτογραφίες ( αν και δεν είμαι σίγουρος ότι αυτή ήταν η ομιλήτρια ).
Παρουσιάζω την εργασία της σε μια μάλλον μεγάλη εγγραφή στα ΝΕΑ ΤΟΥ LFH και σήμερα βρίσκω ένα μήνυμα στο φατσοβιβλίο από τη Φένη στο Τορόντο του Καναδά, που μου λέει πως μπορεί να βοηθήσει επειδή δίδασκε στο Ελληνικό Σχολείο της Οξφόρδης…
Ποια είναι τα συμπεράσματα μου… Πάρα πολλά.
Βασικό και κύριο είναι ότι το σχολείο μας είναι πολύ περισσότερα από ένα σχολείο που το τελειώνεις και φεύγεις… και το ξεχνάς.
Όλοι οι απόφοιτοι – γνωστοί από τα σχολικά χρόνια ή όχι – είναι κοντά και πρόθυμοι να βοηθήσουν αν χρειαστεί ( και από άλλες περιπτώσεις ).
Αυτού του τύπου τα “προξενιά” εμένα με ενθουσιάζουν. Χαίρομαι κάθε φορά που φέρνω κοντά ανθρώπους με κοινά ενδιαφέροντα… Αν θα το συνεχίσουν ή όχι είναι δικό τους θέμα… Την ευκαιρία την έχουν.
Μετά βλέπω ότι είμαστε παντού και όμως ο κόσμος είναι τόσο μικρός. Μερικά κλικ μακριά. Και τα νέα ταξιδεύουν σε ελάχιστο χρόνο παντού.
Με ενθουσιάζει το γεγονός ότι ακόμα οι παλιοί μου μαθητές απευθύνονται σε εμένα για να μοιραστούν τη δουλειά τους και να ζητήσουν τη βοήθειά μου. Κάποιες φορές μπορώ “να κάνω κάτι” άλλες πάλι όχι. Οι παλιοί μας μαθητές είναι κοντά στο σχολείο και ας μη τους βλέπουμε. Είναι παρόντες σε κάθε πρόσκληση και για εμένα δεν υπάρχει καλύτερη επιβράβευση. Είμαι 26 χρόνια σε αυτό το σχολείο και όποτε έχω ζητήσει βοήθεια από τους απόφοιτους, πάντα δώσανε το παρόν. Ακόμα και προσωπικές δύσκολες στιγμές ( όταν χρειάστηκα αίμα για μια επέμβαση του πατέρα μου ) οι απαντήσεις ήταν άμεσες και πολλές. Στις εκδηλώσεις επαγγελματικού προσανατολισμού, οι απόφοιτοι πρόθυμα μετατρέπονται σε ομιλητές, όπως αυτή που “στήνω” για τις 15 Απριλίου με απόφοιτους θετικών σχολών να μιλήσουν στους μαθητές. Βέβαια το πρόβλημα είναι ότι οι 24 μαθητές θέλουν 30+ ομιλητές οπότε λογικά κάποιοι θα μείνουν παραπονεμένοι. Πάντως οι απόφοιτοι είναι εκεί. Πάντοτε.
Και φυσικά το τελευταίο και πολύ σημαντικό… ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ LFH κυκλοφορούν και διαβάζονται παντού… Έστω και σε 100 αντίτυπα την ημέρα.
Γνωρίζοντας λοιπόν ότι στο Λονδίνο υπάρχουν πολλοί απόφοιτοι, αν θυμάμαι καλά έχουμε μια μαθηματικό σε βρετανικό σχολείο, μια ερευνήτρια σε θέματα αξιολόγησης μαθητών με ειδικές δεξιότητες, αλλά και πολλούς φοιτητές αλλά και μεταπτυχιακούς, νομίζω ότι όλοι μπορούμε να δούμε αν μπορούμε να πλαισιώσουμε τη δράση. Η παρουσίαση είναι στα Ελληνικά σε δίγλωσσους Έλληνες μαθητές. Εκτός των άλλων υπάρχει και το SKYPΕ που πιθανόν να μπορούσε σε μια δύσκολη περίπτωση να βοηθήσει.
Δίνω το mail της Κατερίνας για επικοινωνία :
Από εδώ και μετά δικό σας…
Από εμένα καλά Κούλουμα και τη καλημέρα μου από μια συννεφιασμένη αλλά πάντα ζεστή Αθήνα.
