Είναι της ηλικίας άραγε;
Παραμονή εθνικής εορτής σήμερα… δεν ξέρω τι έλεγε το μήνυμα που διαβάστηκε στα σχολεία, αλλά εγώ ξέρω ότι απελευθερωθήκαμε από τους Τούρκους μετά από 400 χρόνια υποδούλωσης…
Στο σχολείο είχαμε την σχολική γιορτή. Μια πολύ όμορφη γιορτή με τον ζωντανό Καραγκιόζη να μιλάει με το Κολοκοτρώνη και να μιλάνε για τους αγώνες του Έθνους.
με μια ιστορική αναδρομή και δύο τραγούδια και το τέλος της γιορτής έκλεισε με το χορευτικό της Γ Λυκείου.
Να σας εξηγήσω. Αποτελεί παράδοση στο σχολείο μας, κάθε γιορτή 25ης Μαρτίου η Γ Λυκείου να χορεύει παραδοσιακούς χορούς.Οι χοροί αυτοί είναι η τελευταία σχολική εκδήλωση που συμμετέχουν οι τελειόφοιτοι μας, οπότε οριοθετεί και τη λήξη μιας μεγάλης περιόδου της ζωής τους… της σχολικής.
Στους χορούς συμμετέχει σχεδόν όλη η Γ Λυκείου και δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους. Και εγώ κάθε φορά που τους βλέπω συγκινούμαι. Και αναρωτιέμαι… είναι της ηλικίας άραγε;
Σήμερα τους έβλεπα να μπαίνουν στον χώρο για να χορέψουν, όλοι γελαστοί, με τις παραδοσιακές τους στολές, και να παίρνουν θέση. Να ζυγιάζονται και να ξεκινάνε…
Τελειώσαν παραδοσιακά με τον Ικαριώτικο όπου αποχώρησαν από τον χώρο, και εκεί εγώ συνειδητοποίησα ότι άλλη μια “σειρά” η 25η του σχολείου μας οδεύει “προς την έξοδο”. Με τέσσερις μόλις εβδομάδες σχολικό χρόνο, και τάξεις που έχουν μεταβαλλόμενο κοινό, και σε πληθυσμό αλλά και στο ποιοι είναι κάθε φορά, το σχολικό έτος οδεύει γρήγορα προς την ολοκλήρωσή του. Και εγώ κοιτούσα να κολλήσω το μάτι μου στο προσοφθάλμιο της μηχανής για να μη φανεί ότι είναι βουρκωμένο.
Και όταν τελειώσουν τον χορό μέσα στις βαριές τους στολές, κουρασμένοι αλλά και ευχαριστημένοι βγάζουν την αναμνηστική φωτογραφία. Όταν βλέπεις όλα αυτά τα γελαστά πρόσωπα μαζεμένα μόνο χαρά και αισιοδοξία για το μέλλον, μπορούν να σου δώσουν.
Και μην νομίζετε ότι είναι εύκολη δουλειά αυτά τα τέσσερα τραγούδια που χόρεψαν. Όλοι δούλεψαν και φέτος μου επιτρέψανε να μπω στα παρασκήνια και είδα τι γίνεται… Για να πάρετε και εσείς μια ιδέα…
Η κοτσίδα τελικά αποδεικνύεται δύσκολη υπόθεση.
Μα πως μπαίνει αυτό το ζωνάρι…
Και έτσι μια ακόμα σειρά της Ελληνογαλλικής ολοκλήρωσε τη σχολική της ζωή και είναι έτοιμη να προχωρήσει στην επόμενη φάση. Μετά θα τους κάνω φίλους στο φατσοβιβλίο και θα μαθαίνω νέα τους από τις σπουδές τους, την πρόοδό τους, τη δουλειά τους και αργότερα από την οικογένεια τους…
Καλή συνέχεια σειρά του 2016… και να περνάτε να μας βλέπετε να τα λέμε…
Τη καλησπέρα μου και πολλές ευχές σε όσους γιορτάζουν αύριο.
