Γιάννενα μια πόλη που τα έχει όλα.
Μια τελευταία εγγραφή που ξεκινάει από τη μάζωξη των χημικών στα Γιάννενα. Αφορά μια σύντομη ξενάγηση στα Γιάννενα.
Μπαίνοντας πια στα Γιάννενα σε συναντάει η γέφυρα της Εγνατίας που περνάει έξω από τα Γιάννενα (καμιά δεκαριά χιλιόμετρα.) Πλησιάζοντας προς τα Γιάννενα αριστερά στο βάθος εκτείνεται η Πανεπιστημιούπολη και στην άκρη της είναι και το νέο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο (αχρείαστο να είναι).
Δεξιά πριν το στρατόπεδο Βελισσαρίου είναι το Γιαννιώτικο Σαλόνι, το οποίο δείχνει εντυπωσιακό. Ανακαινισμένο με πολύ ωραίο περιβάλλον (τουλάχιστον όπως δείχνει από μακριά). Δεν το τίμησα το ομολογώ.
Άξιο αναφοράς είναι και το Τουριστικό περίπτερο (Φρόντζου) το οποίο, από ανταπόκριση επίσης, είναι πολύ όμορφα να πάει κάποιος.
Μπαίνουμε στον κύριο όγκο της πόλης και αριστερά βλέπεις την φοιτητική εστία η οποία δεν άλλαξε καθόλου τα τελευταία τριάντα χρόνια. Μα απολύτως καθόλου. Αγέραστη.
Κατεβαίνουμε το κεντρικό δρόμο και δεξιά εκεί που ήταν το ΞΕΝΙΑ μέσα σε ένα υπέροχο πάρκο, έχει ένα νέο ξενοδοχείο (… ΣΕΡΑΪ το όνομα ). Φτάνουμε στη κεντρική πλατεία και συνεχίζουμε προς το μώλο. Απένταντι από το Δημαρχείο είναι ο πεζόδρομος που πάει στη Λιθαρίτσα. Μια καφετέρια, εστιατόριο και με ωραία ταράτσα (αν ευνοεί ο καιρός). Και φτάνουμε στο Μώλο. Πάρα πολλά μαγαζιά, όλων των ειδών και για κάθε ανάγκη. Φαγητό, ποτό, καφέ, παγωτό, …ό,τι θέλει ο καθένας. Ο μόλος εξακολουθεί να είναι μαγεία για βόλτα. Έχει φαρδιά πεζοδρόμια, πολλά παγκάκια και φυσικά τα χαρακτηριστικά τεράστια πλατάνια. Για αυτοκίνητα …χμ δύσκολα τα πράγματα γιατί θα παρκάρετε αρκετά μακριά και φυσικά θα περπατήσετε. (καλό κάνει) Με το που τελειώνει το κάστρο, μπαίνουμε στη περιοχή με τα μπαράκια. Και πάλι για κάθε γούστο. Με δυνατή μουσική με χαμηλή μουσική, στο πεζοδρόμιο, στο μώλο, μέσα στις παλιές αποθήκες. Το κάθε ένα με το χαρακτήρα του. Εκεί και πάλι μου άρεσε το “Εν Ιωαννίνοις” μέσα στις αποθήκες που πρωτοεπισκέφτηκα το χειμώνα και πάλι τώρα το κπου το είδα επιβεβαίωσε την αρχική εικόνα. Εμένα μου άρεσε και η μουσική ήταν του γούστου μου.
Λίγο παρακάτω είναι το εστιατόριο “Ευ Κουζείν” που επίσης είναι πολύ αξιόλογο. Και αυτό επιβεβαίωσε παλαιότερη άποψη.
Πάμε Νησάκι. Εκεί τα εστιατόρια είναι μετρημένα και με συγκεκριμένα μενού. Εμείς πήγαμε στου “Αλή Πασά” ακριβώς δίπλα από το μουσείο. Δεν ήταν κάτι το εξαιρετικό αλλά ήταν όλο δικό μας και εμείς αυτό θέλαμε. Ήταν δεύτερο το φαγητό.
Πολύ ωραίος χώρος είναι ο Όμιλος στη Λιμνοπούλα. Σε decks δίπλα ακριβώς στη λίμνη με πολύ ωραίο περιβάλλον. Είναι σε διάφορα επίπεδα και είναι όμορφα για καφέ, γλυκό αλλά και φαγητό από ότι μάθαμε.
Το σίγουρο είναι ότι τα Γιάννενα εκτός από τις τουριστικές περιοχές, που έχουν τα συνηθισμένα μαγαζιά, περπατώντας σίγουρα μπορείς να βρεις κάτι το εξαιρετικό. Γιατί απλά τα Γιάννενα έχουν απ’ όλα.
Τη καλησπέρα μου.
