e-book : κάποιες πρώτες σκέψεις.

Είχα πει ότι θα ξαναερχόμουν στο θέμα του e-book για κάποιοες σκέψεις έτσι πρόχειρα. Θα προσπαθήσω να βάλω σε σειρά λίγο τις σκέψεις και να δω τα υπέρ και τα κατά, όσο μπορώ να κρίνω, με τα λίγα δεδομένα που έχω.

Τι είναι πρώτα απ’όλα το e-book. Είναι ένα νέο μέσο που κερδίζει συνέχεια έδαφος. Είναι ένα ηλεκτρονικό μέσο ανάγνωσης, σε μέγεθος βιβλίου και σε βάρος βιβλίου αλλά στην οθόνη του εμφανίζει κείμενο. Η οθόνη είναι έτσι ρυθμισμένη ώστε να προσομοιάζει με αυτή ενός κειμένου, στα χρώματα, στην αντίθεση, στην ανανέωση, ώστε ο αναγνώστης να έχει την ίδια αίσθηση που θα είχε αν διάβαζε βιβλίο. Όπως ίσως φαντάζεστε το πιο σημαντικό μέρος είναι ακριβώς αυτό. Η οθόνη. Από εκεί και μετά η χωρητικότητα είναι πολύ μεγάλη. Μιλάμε για κάποιες εκατοντάδες βιβλία. Ίσως και χιλιάδες

Μπορούν να αναπαραχθούν ψηφιακά αρχεία όπως μουσική αλλά και εικόνες και βίντεο (αν και δεν είναι αυτή η πρωταρχική χρήση). Τώρα για να δούμε τι οφέλη…

1. Όλα σε ένα. Ένα βιβλίο τα περιέχει όλα. Χμ!!! Και καλά να δουλεύει. Αν ας πούμε αδειάσει η μπαταρία, εκεί που δεν πρέπει, όπως; γίνεται συνήθως άλλωστε. Η ακόμα χειρότερα αν σπάσει; Παιδιά θα το έχουν μη το ξεχνάμε. Αν δείτε πως “φέρονται” στις τσάντες τους… δεν θα ήθελα να είμαι βιβλίο μέσα σε αυτές. Πολύ περισσότερο e-book. Δεν ξέρω. Θέλει λίγο σκέψη για τη σωστή χρήση…

2. Μικρό φορτίο . Ναι σίγουρα. Δεν το συζητάω. Είναι πολύ ελαφρύ. Και σαφώς τα παιδιά υποφέρουν με όλα αυτά τα βιβλία που μεταφέρουν. Σίγουρα εκεί υπάρχει όφελος. Αναμφισβήτητο.

3. Κόστος. Εδώ επιμένω. Οπως και στα net-book. Να τα αγοράσει το Υπουργείο κεντρικά. Το κόστος θα είναι αστείο αν πάρει 200.000 e-books κοψοχρονιά. Το είδαμε με τις διατακτικές των 450 € για τα netbooks. Φτάνανε και περισσευανε. Οι έμποροι σπρώξανε printer, USB stick, προγράμματα, scanner, εξωτερικούς και ό,τι άλλο μπορούσαν προκειμενου να φτάσει το κόστος του netbook στο κόστος της διατακτικής. Το είχα πει. Εγώ πριν ένα χρόνο αγόρασα ένα από τα “ακριβά” με 400 €, πόσο μάλλον τώρα μετά από 10 μήνες που το κόστος έχει μειωθεί κλπ κλπ κλπ. Και θα είναι όλα ίδια και θα είναι όλα συμβατά και θα έχουν όλα τις ίδιες οδηγίες χρήσεις. Αρα θα μπορούν ο ένας να βοηθήσει τον άλλο και ο κάθε καθηγητής δεν θα πρέπει να γίνει τεχνικός Η/Υ για να μπορέσει να δουλέψει.

4. Υπάρχει και κάτι άλλο. Μπορεί να γίνει το εξής. Εγώ στο netbook έχω περάσει όλα τα βιβλία τα σχολικά σε ψηφιακή μορφή και διαβάζονται μια χαρά. Έτσι δεν κουβαλάω στη τάξη όλα τα βιβλία αλλά το netbook. Γιατί να μη γίνει δοκιμή σε πρώτη φάση και να δωθούν τα βιβλία σε ψηφιακή μορφή – για όλα τα μαθήματα μαζί με τα net-books. Να δούμε αν δουλεύει το σύστημα, και αν μπορεί να λειτουργήσει, πριν προχωρήσουμε σε μια επένδυση συγκεκριμένου κόστους. Γνωρίζω ότι στα net-books της Α’ γυμνασίου υπάρχουν τα βιβλία, αλλά γνωρίζω επίσης ότι τα “πρωτάκια” εξακολουθούν να κουβαλούν τη μισή βιβλιοθήκη μαζί τους. Και μην ακούσω για “χρήματα της ΕΕ”. Ας τα ρίξουν αλλού. Τόσες ανάγκες υπάρχουν. Οι συνάδελφοι του δημοσίου το γνωρίζουν καλύτερα από εμένα. Αλλά πρώτα απ’ όλα πρέπει να το υιοθετήσουμε εμείς οι ίδιοι. Εντάξει, η αυτονομία δεν είναι η ίδια, αλλά μπορεί να λειτουργήσει επικουρικά στο σχολείο, και στο σπίτι η μελέτη μπορεί να γίνει στον οικιακό υπολογιστή ή “στη πρίζα”.

5. Είχα αναφέρει προχθές για όλη εκείνη τη βιομηχανία των εκδόσεων και όλου εκείνους που εργάζονται στην παραγωγή αυτών των βιβλίων. Τα τιράζ είναι “εξωπραγματικά” για συνήθεις εκδόσεις. Εντάξει μπορεί να έχουν χαρτί δημοσιογραφικό, μπορεί να έχουν απαλλαγές από εδώ απαλλαγές από εκεί (διάφορα που δεν ξέρω για να μείνει χαμηλό το κόστος) αλλά και πάλι δεν παύει να είναι ένας κόσμος ολόκληρος. Θα μπορούσα να πω – σκοτίστηκα ελεύθερη αγορά είναι ας κάνουν ό,τι θέλουν – απλά δεν μου βγαίνει έτσι απλά.

Τέλος πάντων. Δεν ξέρω. Εγώ τα βγάζω στον αέρα. Δεν διεκδικώ κανένα τίτλο ειδήμονα. Στο μόνο που θεωρώ ειδήμονα τον εαυτό μου είναι να τα “χώνω” στη τεχνολογία 24 χρόνια τώρα, που θα μπορούσα να έχω ας πούμε ένα διαμερισματάκι ακόμα (υπερβολικό εντάξει αλλά το πιάσατε το υπονοούμενο). Είναι σκέψεις και αγωνίες, κάποιου που τη ψάχνει λίγο τη δουλειά και τσαντίζεται όταν βλέπει να μοιράζουν χρήμα – που δεν έχουμε – έτσι, κατά την άποψη μου πολύ χαλαρά. Όλα αυτά τα είχα γράψει παλιότερα (εδώ) και από  ότι φαίνεται δεν έπεσα και πολύ έξω. Κάπως έτσι εξελίχτηκαν τα πράγματα. Και οι μεγάλες αλυσίδες με τις χιλιάδες παραγγελίες net-books κοιτάνε τώρα να ξεστοκάρουν. Πάρτε ένα τηλέφωνο και ένα netbook. Ένα διαδρομο γυμναστικής και ένα netbook. Ένα ….(οτιδήποτε) και ένα netbook. Και ακόμα δεν ήρθαν τα Χριστούγεννα. Θα “βρωμέσει ο τόπος” από προσφορές netbook. Σε 15-20 μέρες θα δείτε τι έχει να γίνει.

Ααααχχχχ!!! Έβγαλα πάλι τη γκρίνια μου. Ξαλάφρωσα. Ήδη αισθάνομαι καλύτερα.

Τη καλησπέρα μου.