Μ’ αρέσει να μη λέω πολλά…
Ypogeia Revmata – M’aresei na mi leo polla
… μ’ αρέσει να κοιτάω μακριά…(Κάτι δεν κάνω καλά και δεν μπορώ να ανεβάσω το βίντεο αλλά μόνο τον σύνδεσμό του- ας μου πει κάποιος πως μπορώ να βάλω και την εικόνα. )
(Καταλάβατε βέβαια ότι το έμαθα και αυτό… Είπαμε δεν σβήνω τίποτα….)
Πιστεύω να απολαύσατε το τραγουδάκι από τα Υπόγεια Ρεύματα. Είναι από τα αγαπημένα μου κυρίως λόγω στίχων. Παρ’ όλα αυτά όσοι με ξέρουν, γνωρίζουν καλά ότι αυτοί οι στίχοι μικρή σχέση έχουν με εμένα. Κρατάω λοιπόν το ρεφρέν “πειραγμένο” και αντί το “ψηλά” έχω βάλει το “μακριά”.
Και μπαίνω στο θέμα. Η Δευτέρα είναι μια δύσκολη μέρα. Με 7 ώρες στο οκτάωρο του σχολείου περνάει λίγο δύσκολα. Αλλά περνάει. Γυρνώντας λοιπόν σπίτι δεν μπορώ να πω ότι είχα και πολύ διάθεση για δουλειά – με την συνηθισμένη έννοια – έτσι έβγαλα τα γραπτά στην άκρη, (έχουν μείνει καμιά εξηνταριά για διόρθωμα από τα 150 καλά πάμε…). Άνοιξα λοιπόν τον υπολογιστή – τι πρωτότυπο – και μπήκα στον εκπαιδευτικό μου χώρο, και έψαξα το DIMDIM και φυσικά το βρήκα. Και άρχισα να ψάχνω τις δυνατότητες του, διάβαζα φόρουμ, διάβαζα manual, αλλά όλο και κάτι έλειπε. Και τότε… ο από μηχανής θεός στο πρόσωπο της Σμαράγδας. Μου είχε πει ότι το είχε εγκαταστήσει και …τσακ να την στο MSN. Μετά από τη καλησπέρα τη ρώτησα αν είχε χρόνο να με βοηθήσει να το στήσω και μετά το ΝΑΙ, με το MSN στη μια γωνιά και το MOZILLA στην άλλη γωνιά (τα καλά των “φαρδιών” μόνιτορ) , στο στήσαμε σε 10 λεπτά. (Δηλαδή για να τα λέμε όλα… μου έλεγε και έκανα…Εντάξει;). Αλλά στήθηκε.Και voila μπήκα (για την ακρίβεια μπήκαμε γιατί είχε και ξενάγηση το “πρόγραμμα”). Μπορώ να πω ότι ενθουσιάστηκα. Πατούσα από εδώ, πατούσα από εκεί διάφορα πλήκτρα. Βγήκα και “στο κήπο” μια δυο φορές (λάθος κουμπιά…) αλλά έτσι μαθαίνεις. Η Σμαράγδα παρά τα “πετάγματα” έξω, άντεξε και μου έδωσε πολύτιμες πληροφορίες, και οδηγίες.
Λοιπόν μια γρήγορη ξενάγηση…
Ένας πίνακας που μπορεί να εμφανίζει ιστοσελίδα, ένα Power Point, ένα αρχείο PDF, ένας διαδραστικός πίνακας, με τα απαραίτητα. Μπορείς να “προφορτώσεις” αρχεία για να δείξεις και να καλέσεις όποιον θέλει να συμμετάσχει. Έχει μια βιντεοκάμερα και τρία μικρόφωνα – εκτός του διαχειριστή. Δηλαδή από ένα σημείο και μετά πιάσαμε τη κουβέντα – κυριολεκτικά – και ήταν πολύ πιο καλά. (Παρά το γεγονός ότι έχω λιώσει τα πληκτρολόγια ακόμα ΔΕΝ μπορώ το chat… με κουράζει…). Και μετά το έψαχνα. Και συνεχίζω σήμερα. Και δεν ξέρω για πόσο ακόμα. Εγώ ήδη άρχισα να σκέφτομαι πιθανές χρήσεις και εφαρμογές. Τώρα έχει ένα μικρό προβληματάκι…. Δεν υποστηρίζει τα Ελληνικά στο διαδραστικό πίνακα, αλλά δεν πειράζει… Μια γρήγορη βόλτα στα φόρα μου έδειξε ότι από το 2009 τα ψάχνουν, άρα σύντομα θα βρουν τη λύση αν δεν την έχουν ήδη βρει. Εν τω μεταξύ η κουβέντα γίνεται για να μετατραπεί το περιβάλλον στα Ελληνικά. Δυστυχώς ακόμα δεν το έχω βάλει στο δικό μου MOODLE και φιλοξενούμαι σε ένα άλλο οικόπεδο ειδικά για το MOODLE αλλά αυτό είναι ένα μικροπταίσμα. Με ένα σύνδεσμο βρίσκεσαι σε ελάχιστο χρόνο στη συζήτηση. Και αυτό θα γίνει.
Οι μαθητούληδες μου με στήσανε χθες!!! Κανείς δεν εμφανίστηκε. Μάλλον και αυτοί ήταν κουρασμένοι από τη Δευτέρα. Δεν πειράζει… αυτοί δεν πειραματίστηκαν εγώ όμως έμαθα.
Ενθουσιασμένος λοιπόν πήρα μια συνάδελφο να της πω τα νέα μου…Και κάνει έτσι, και κάνει γιουβέτσι, και μετά κοκορέτσι…Από την άλλη άκρη μια επιφύλαξη και ένας σκεπτικισμός. Και δηλαδή θα γίνει έτσι, και θα γίνει αλλιώς, και η τάξη, και ο πίνακας και… και… και … Μακάρι και να ήξερα. Και αυτή ήταν η απάντηση. Δεν ξέρω… αλλά δεν μπορώ να βλέπω το κόσμο να αλλάζει και εγώ να είμαι παρατηρητής. Αισθάνομαι ότι ανοίγει μπροστά μας μια νέα διάσταση. Δεν ξέρω τι θα βγάλει. Σίγουρα μας λείπει η παιδεία για να μπορέσουμε να χειριστούμε αυτές τις νέες εξελίξεις. Ο ενθουσιασμός ο δικός μου στην ακραία του μορφή μπορεί να είναι “Ναι – υπολογιστές και πάλι υπολογιστές – Και η λύση σε όλα τα προβλήματά μας είναι ο υπολογιστής.” από την άλλη η επιφύλαξη της φίλης μου στην ακραία της μορφή μπορεί να ερμηνευτεί σε μια΄άρνηση και ένα μηδενισμό των νέων τεχνολογιών. Όπως πάντα στη μέση είναι η αλήθεια. Μικρά, μελετημένα βήματα και απολογισμός σε κάθε κίνηση, για να γίνει η επόμενη σωστά.
Πάλι από το υπουργείο εξαγγέλθηκαν διαδραστικοί πίνακες σε όλα τα σχολεία. Δυστυχώς η μέχρι τώρα πρακτική σε αυτά είναι : ” που θα βρούμε χώρο να τα “παρκάρουμε αυτά τα πράγματα” . Δυστυχώς η αξιοποίηση αργεί, για να μη πω ότι δεν γίνεται. Οι συζητήσεις με φίλους του δημοσίου σχολείου, μου λένε ότι γενικά υπάρχει επιφύλαξη έως αδιαφορία σε αυτές τις νέες τεχνολογίες. Φοβάμαι ότι θα πάρουν μαρκαδόρους “ασπροπίνακα” και… απλά θα γράφουν πάνω τους. Είμαι κακός και προκατειλημμένος; Δεν είμαι και τόσο σίγουρος. Με τα netbooks τι γίνεται; Θα δοθούν και φέτος; Δεν άκουσα τίποτα. Έχουμε κανένα απολογισμό για το τι έγινε στις τάξεις; Αν χρησιμοποιήθηκαν και πως; ¨Η μήπως επειδή ήταν “των προηγούμενων” εμείς θα κάνουμε άλλα καλύτερα!!!. Και εμείς μικροί – μεγάλοι – όπως έχω ξαναπεί – δεν θα ξέρουμε που είμαστε και που πατάμε. Πάλι κάποιοι θα φέρουν containers με πίνακες και στο τέλος θα τα δίνουν… μαζί με ό,τι αγοράσεις τα Χριστούγεννα. Φέτος μέχρι και σε διαδρόμους γυμναστηρίων δίνανε netbooks (!!!! – για να μετράς θερμίδες…) Τι να κάνουμε ξεμείνανε στα απούλητα. Τα netbooks των 450 € του Νοέμβρη τώρα πουλιούνται 250 -300 € (Θαύμα!!!!! και μετά λένε δεν πέφτουν οι τιμές… Α! και ένα μυστικό …Πάλι κερδίζουν όλοι αυτοί που τα πουλάνε….). Δουλευόμαστε!!!! Να σταματήσει επιτέλους το δούλεμα και να γίνει κάτι σοβαρό και με σχέδιο και ΚΥΡΙΩΣ με βάθος χρόνου.
Πολλά είπα, πολλά έπιασα. Σας το είπα το τραγούδι δεν με αφορά. Δεν με πιστέψατε. Ξανακούστε το τώρα να ηρεμήσετε και μετά σκεφτείτε τι γίνεται.
Τη καλημέρα μου.
Μου αρέσει που κατά τα άλλα ήσουν κουρασμένος και δεν είχες όρεξη για δουλειά! Για πολλά από αυτά που λες θέλω σίγουρα μεταφραστή. Αυτό που διαπιστώνω για πολλοστή φορά είναι ότι όταν κάνεις κάτι δημιουργικό, ελάχιστοι έως κανείς δεν πρόκειται να το εκτιμήσουν. Αυτό δε με τα netbooks, τι θα γίνει δηλαδή του χρόνου, είναι μεγάλο ερωτηματικό.
Αμαλίτσα καλησπέρα.
Η δουλειά αυτή είναι “αχάριστη” με την έννοια ότι τρως άπειρες ώρες και δεν φαίνεται αποτέλεσμα. Αλλά η προσωπική ικανοποίηση σε κάθε νέο βήμα μένει, και σε οδηγεί στο να κάνεις το επόμενο.
Δεν είναι θέμα να εκτιμήσουν κάτι… Το πρόβλημα είναι ότι ο κόσμος έχει αλλάξει σε πολλά σημεία και εμείς ακόμα “ψαχνόμαστε” για το τι θα κάνουμε. Οι καταστάσεις για πολλοστή φορά θα μας ξεπεράσουν.Είπαμε δεν μπορώ να είμαι θεατής σε τέτοιες αλλαγές. Θέλω συμμετοχή στα νέα πράγματα. Και ο μόνος τρόπος για αυτό είναι να “προετοιμάζεσαι” συνέχεια.
Δεν άκουσα κανένα προγραμματισμό για netbooks. Άκουσα για διαδραστικούς πίνακες, για οπτικές ίνες (γουστάρω φάση να δω πως θα φτάσουν σε κάποια λύκεια εκτός μεγάλων αστικών κέντρων – μέχρι το Σεπτέμβρη…Είναι φανερό νομίζω ότι έχω πολλές επιφυλάξεις.)
για ψηφιοποίηση των βιβλίων αλλά για netbooks κιχ. Όσοι προλάβανε φάγανε (συγγνώμη πήρανε ήθελα να πω). Δυστυχώς οι κρατούντες – όσο μπορώ να θυμηθώ – δεν φημίζονται για τα κριτήρια που βάζουν στις αγορές και προμήθειες. Και τα σημεία δεν είναι αισιόδοξα. Αν μας εκπλήξουν ευχάριστα πρώτος εγώ θα το φωνάξω και θα το γράψω. Προς το παρόν κρατάω μικρό καλάθι.
Το νέο φρούτο είναι τα e-books. Ε!!!ρε μάσες…πάλι.