Webinar… σε κατάσταση πανικού…
Η μέρα έδειξε από το πρωί τις “διαθέσεις” της. Στο σχολείο, στην εκδήλωση μνήμης για τη 17η Νοέμβρη, ήθελα να βγάλω βίντεο. Παίρνω το τριποδάκι μου, τη καμερούλα μου τις φορτισμένες μπαταρίες μου, 3 κασετούλες για την εκδήλωση της μιας ώρας και πανέτοιμος – όπως νόμιζα – εμφανίζομαι στο χολ του σχολείου την ώρα της εκδήλωσης. Τα στήνω με όλη μου την άνεση και τότε… η κάμερα αρνήθηκε πεισματικά να ανοίξει το “πορτάκι” του φακού.!!!! Βρε καλό μου, βρε χρυσό μου…τίποτα το πορτάκι. Μετά από ένα εποικοδομητικό διάλογο (@%##$%&@&^%), επέμενε να μη λειτουργεί, και έτσι έπρεπε να βρω λύση. Η λύση βρέθηκε στη βιντεοκάμερα του σχολείου. Δεν ήταν 3ΜΡx αλλά τουλάχιστον δούλευε. Μέχρι να πάω, να τα στήσω, να τα βάλω στη πρίζα… (ε! ναι έψαχνα και μπαλαντέζα) έχασα την αρχή της εκδήλωσης…(κανένα πεντάλεπτο δηλαδή…) Άρχισα να βιντεογραφώ και ταυτόχρονα, έψαχνα τη “κολλημένη” κάνοντας διάφορα τεστ για να δω τι γίνεται και τότε “Ω!!! του θαύματος!!!!” το πορτάκι άνοιξε. Τυχαίο;;;; Δεν νομίζω. Μάλλον θα φταίει η απειλή που ξεστόμισα ότι σήμερα πρωί πρωί θα ήμουν στο σέρβις της SONY να τη παραδώσω, να τη διαλύσουν… να μάθει!!! Και έτσι σαν κάθε μεγάλος σκηνοθέτης (…) είχα δύο βιντεοκάμερες… Μια κινητή και μια στατική στο τρίποδο. Μετά επειδή τη γιορτή τη κάνουμε δυο φορές, μια για το γυμνάσιο και μια για το λύκειο, παρακάλεσα ένα παιδί να τραβήξει και του Γυμνασίου μπας και βρω την αρχή. Έτσι η μέρα ξεκίνησε με 5-6 μικρά εγκεφαλικά. Τώρα μένει να περάσω τις τρεις ταινίες στον υπολογιστή και να κόψω τα καλύτερα.
Μετά την λήξη των μαθημάτων είχαμε μια μαραθώνια συνέλευση και μαζεύτηκα σπίτι κατά τις 6. (με αυτόματο πιλότο…) Ανοίγω τον υπολογιστή, φτιάχνω καφέ (ναι με αυτή τη σειρά), και ετοιμάζομαι για το σεμινάριο. Μπαίνω μέσα… ησυχία ακόμα… ωραία λέω.Κοιτάζω τα mail και κατά τις 7 “ξαναμπαίνω” – τουλάχιστον έτσι νόμιζα – πάλι ησυχία. Εκείνη την ώρα μου τηλεφωνάει ο Γιώργος και με ενημερώνει ότι ήταν ήδη 5-6 συνάδελφοι “μέσα” και εξοικειώνονταν με τον χώρο. Μπαίνω – …κανένας!!!! Και εκεί έγινε η συνειδητοποίηση… Σε άλλο “δωμάτιο” μπαίνανε οι συνάδελφοι και σε άλλο εγώ!!!!! και το χειρότερο, μπορούσα να μπω αλλά όχι σαν “διαχειριστής” ώστε να μπορέσω να κατευθύνω τη συζήτηση σαν προεδρείο μαζί με τον εισηγητή και το Γιώργο. Εκεί έγινε το μεγάλο εγκεφαλικό!!!! Όλες οι συναντήσεις με τον εισηγητή, ο χρόνος μέσα στο “δωμάτιο”, οι δοκιμαστικές παρουσιάσεις, όλα ήταν στον αέρα. Η κινητοποίηση η οποία είχε αποδώσει μια και είχαν έρθει ήδη 25-30 συνάδελφοι έγινε μια τεράστια πέτρα, έτοιμη να πέσει. Όλοι εκείνοι που μεσοβδόμαδα, κανονίσανε να “έρθουν” από εδώ για να ακούσουν κάποια πράγματα, τώρα ήταν στον αέρα και κινδύνευαν να μην ακούσουν τίποτα. Η αλήθεια είναι ότι τώρα που το σκέφτομαι ότι ίσως θα μπορούσε να γίνει χωρίς “προεδρείο” να κατευθύνει τη συζήτηση αλλά πολλά πράγματα δεν θα μπορούσαν να γίνουν. Και έτσι ψάχναμε για λύση. Η Αμερική – που μας φιλοξενούσε – δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί σε τόσο “επείγουσα” κλήση. Η εδώ αντιπροσώπευση του προγράμματος στο πρόσωπο του Ανδρέα Μανιάτη, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες και το ενδιαφέρον, δεν μπόρεσε να βοηθήσει. Η λύση βρέθηκα από τον “από μηχανής Θεό” των νεοελλήνων : ένα δοκιμαστικό “δωμάτιο” 25 θέσεων, που μπορούσε να φιλοξενήσει… 25 άτομα. Και έτσι όσοι πρόλαβαν πέρασαν “δίπλα”. Οι υπόλοιποι δυστυχώς έμειναν απ΄έξω. Προσπάθησα να εξηγήσω ότι υπήρχε τεχνικό πρόβλημα. Η αλήθεια είναι ότι έδειξαν κατανόηση, αν και μπορώ να καταλάβω ότι αρκετοί πρέπει να στεναχωρήθηκαν, συγχύστηκαν…. (ή ό,τι άλλο θέλετε βάλτε εδώ). Πάντως σε πρώτη φάση το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να τους δώσουμε την πλήρη καταγραφή της συζήτησης και είναι εδώ. Ισχύει το γνωστό… Δέχεστε ένα αρχείο Java, το ανοίγετε και έχετε όλη τη συζήτηση, πλήρη, με ασπροπίνακα, κείμενα, τα πάντα. Λείπει η διαδραστικότητα. Η συζήτηση σε αυτό τον σύνδεσμο θα είναι διαθέσιμη μέχρι το τέλος Νοέμβρη αν και ψάχνουμε για κάτι πιο μόνιμο.
Έχω ήδη επικοινωνήσει με την Αμερική και περιμένω τους κατάλληλους κωδικούς για να έχουμε όλο το δωμάτιο δικό μας στο επόμενο webinar… Αλλά αν δεν έρθουν οι κωδικοί και τεσταριστεί το δωμάτιο…η μέρα και η ώρα θα είναι “επτασφράγιστο μυστικό” (λέμε τώρα 🙂 ).
Τώρα πως πήγε για αυτούς που παρακολούθησαν…. νομίζω πάρα πολύ καλά. Εγώ είμαι ευχαριστημένος – για το μετά, για το πριν άστε καλύτερα – και αυτό ακριβώς είναι που μας κάνει να “το ξανακάνουμε” και μάλλον θα ακολουθήσουν πολλά ακόμα… Καλά να είμαστε, να βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά… και θα έχουμε να συζητάμε για πολύ καιρό. Ήδη έπεσαν ιδέες.
Κλείνοντας οφείλω ένα μεγάλο συγνώμη σε όσους κανόνισαν και πέρασαν, από το σεμινάριο, και απογοητεύτηκαν μένοντας απ’ έξω, αλλά το μέλλον εμφανίζεται ελπιδοφόρο.
Τη καλημέρα μου.
“ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΙΕΣΤΗΡΙΟΥ” : Η Δέσποινα Μακρή συνάδελφος από τη Καβάλα έφτιαξε ένα αρχείο στα Google docs για όποιον θέλει να έχει τη πλήρη πληροφόρηση σχετικά με το webinar. Αξίζει να το δείτε. Μπορείτε να το δείτε εδώ. Ο πίνακας αναφοράς τα έχει όλα. Δέσποινα ευχαριστούμε και θα κάνουμε ό,τι μπορούμε να το γεμίσουμε.
