Τσαντίζομαι… με τα χαλιά.
Θέλω απλά να το γράψω έτσι για να το βγάλω έξω… Γιατί τσαντίζομαι όταν βλέπω τέτοια πράγματα.
Σήμερα λοιπόν κλασσικά Κυριακή πρωί… ο φούρνος είχε φρέσκα κρουασανάκια, τυρόπιτες και όλα τα καλούδια. Πέρασα λοιπόν μια βόλτα, πήρα μια μυρωδιά και όχι μόνο, πήρα τις εφημερίδες μου και γύρισα για την ιεροτελεστία του καφέ, (τα έχουμε πει αυτά, μη τα ξαναλέμε). Και εκεί που διάβαζα λοιπόν, να ένα διαφημιστικό για χαλιά… μέχρι 80 % έκπτωση. Χμ σκέφτομαι… δελεαστικό… για να ρίξω μια ματιά. Και βλέπω τις τιμές και ναι όντως έτσι ήταν… και δεν μπόρεσα πάλι παρά να κάνω κάποιες σκέψεις.
Βλέπετε προ ημερών ήμουνα στη Κηφισιά και μαύρισε η ψυχή μου. Όλο κλειστά μαγαζιά. Και χθες στο Κοσμόπολις (Ένας αξιότιμος κύριος… (αν και ο τίτλος ήταν “μοναχικός άνθρωπος” : φόλα κατά την άποψή μου. Δύο σκοτεινές ώρες… τέλος πάντων) πάλι κλεισμένα μαγαζιά είδα. Σκέφτηκα λοιπόν ότι η οικονομική κρίση τελικά δίνει ευκαιρίες, και μετά με σκέφτηκα τον Σεπτέμβριο να αγοράζω ένα χειροποίητο μεταξωτό χαλί με 890 € το μέτρο και με τα διαπιστευτήριά του ότι έκανα μια διαχρονική επένδυση η οποία θα είναι πάντα στα πόδια μου και θα το ευχαριστηθώ μια ζωή και άλλα τέτοια που λένε οι πωλητές, και τώρα δυο μήνες μετά το ίδιο χαλί στα 180 € το μέτρο. Και μετά ξανά μου έρχεται στο μυαλό… και από το 180 € βγάζει. Και από εδώ πληρώνει νοίκι, υπαλλήλους, φως νερό τηλέφωνο, και όλα τα καλά. Δηλαδή πόσα έβγαζε πριν; Και πόσα περίμενε να πουλήσει σε τέτοιες εποχές. Και γιατί δεν έκανε μια προσπάθεια να ρίξει τις τιμές σε ποιο λογικά επίπεδα αφού είχε τέτοια περιθώρια κέρδους.
Ξέρω ότι τα ενοίκια στα εμπορικά κέντρα και τα μαγαζιά είναι υψηλά, αλλά μήπως πρέπει να ξεχάσουν το 200 και 300 % κέρδος που είχανε σε άλλες εποχές και να κατεβούνε σε ένα λογικό 30-40 %. Και τελικά μήπως η αδυναμία να ελιχθούν και να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες τους οδήγησε να τα κλείσουν. Μήπως η εμμονή τους σε παλιά δεδομένα τους οδήγησε στη χρεοκοπία; Και τελικά ήταν χρεοκοπία; Δεν είμαι σίγουρος. Όμως είμαι σίγουρος για ένα πράγμα.
Επειδή είμαι τσαντίλας, από αυτά τα χαλιά ΔΕΝ αγοράζω, γιατί τότε δέχομαι ότι με δουλεύανε όλα αυτά τα χρόνια και συμφωνώ με αυτό. Μήπως οι νέες συνθήκες πρέπει να οδηγήσουν όλους μας σε κάποιες νέες πρακτικές. Σε κάποιους νέους συμβιβασμούς. Διότι όπως και στη χθεσινή ταινία, ο Νταγκλας δεν είχε να φάει και να μείνει αλλά οδηγούσε τη Mercedes των 80000 $ που του είχε μείνει από τον καιρό της ακμής…. Σκηνοθετικό λάθος ή μια πρακτική που ισχύει για πολλούς και σήμερα.
Έτσι πρωί πρωί, για να πάει καλά η μέρα, μια ωραία μέρα, με ήλιο και αεράκι αλλά όχι κρύο. 21 oC αυτή τη στιγμή στο Καρέα.
Τη καλημέρα μου.
