Σσσσ…. (μέρος δεύτερο)
Έρχεται… Μη τη τρομάξετε… Την είδα χθες που έστριβα από το Καρέα για να μπω στον περιφερειακό. Ήταν εκεί όπως κάθε χρόνο και έλαμπε. Μόλις βγήκα στο δρόμο ένα ολόλευκο δέντρο – δεν ξέρω τι ήταν… σαν κερασιά έδειχνε. Αμυγδαλιά θα ήταν μόνο αν είχε ξεχαστεί…Πάντως έκανε εντυπωσιακή αντίθεση με το καφεγκρίζο όγκο του Υμηττού. Μπορείτε να τη δείτε και εσείς…Μόλις περάσετε τα φανάρια του Καρέα στο δεξί σας χέρι…
Η άνοιξη έρχεται και οι μυρωδιές πλημμυρίζουν τον τόπο. Και δεν μιλάμε για την “άνοιξη” που μας έχουν υποσχεθεί κάποιοι. Αυτά είναι αηδίες. Μιλάω για την άνοιξη που γεμίζει ο χώρος γύρω μας χρώματα και αρώματα. Που κάθε μέρα όπου και αν κοιτάξεις βλέπεις κάτι καινούργιο. Μπορεί να είναι ένα φυλλαράκι που μεγάλωσε, ένα λουλουδάκι που άνθισε, ένα χορταράκι που φύτρωσε.
Το να κυκλοφορείς με μηχανάκι έχει πολλά “κακά” αλλά και πολλά καλά. Ένα από τα καλά είναι ότι έχεις την αίσθηση της όσφρησης… Περνώντας από το περιφερειακό όλο και κάτι πιάνεις. Τωρα αν έχεις κανένα πούλμαν μπροστά είναι δύσκολο αλλά στις άλλες περιπτώσεις έχεις την “αίσθηση της άνοιξης”.
Έτσι λοιπόν αρκετή μαυρίλα έχουμε φάει όλες αυτές τις μέρες. Από Ιαπωνία και Φουκουσίμα μεριά, μέχρι ΔΝΤ και το πήραμε δεν πήραμε το δάνειο, τι δώσαμε και τι δεν δώσαμε… (πάντως πήρα καινούργια “σώβρακα” για να αφήσω κάτι στα παιδιά… αν με εννοείτε τι εννοώ… ) αλλλλλλλαααααα Η ΑΝΟΙΞΗ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ.
Βγείτε, περπατείστε, κοιτάξτε λίγο χαμηλά… όχι για κανένα ευρώπουλο ή τα παπούτσια σας…Θα τη δείτε να ξεπηδάει ανάμεσα στα μπετά. Δίπλα στα πεζοδρόμια. Για να καταλάβετε τι εννοώ κοιτάξτε τι είδα σήμερα το πρωί…(Οι άλλοι είδαν ένα περίεργο να φωτογραφίζει ένα δέντρο και κάτι στο γρασίδι….. τσκ τσκ πεζότης…)
Από τα “ψηλά” στα “χαμηλά” η άνοιξη είναι εδώ.
Μερικά είναι στα πόδια μας τόσο που πρέπει να προσέξουμε με τα πατήσουμε.
Εμένα με έχει πιάσει για τα καλά η άνοιξη. Τόσο που σκέφτομαι να πάω να τη δω κάπου παραέξω… Θα δείξει…
Τη καλημέρα μου…και να κοιτάτε γύρω γύρω…
