Όπου φύγει φύγει…
Άνοιξη ενόψει… και αύριο τη κάνω. Πάω να πιω καφέ στο Μώλο… Όχι Mall αλλά στο Μώλο της Λίμνης των Ιωαννίνων. Αύριο μεσημεράκι λοιπόν θα πίνω καφέ στο Μώλο στη Κυρά Φροσύνη. Κάτω από τα πλατάνια και με θέα το Μιτσικέλι.
Είναι κάτι…πως να το πω… Σαν τον ταχυδρόμο που χτυπάει και μια και δυο και τρεις και τέσσερις φορές…Να μη πω παραπάνω. Έτσι ξεσηκώθηκα κατά Φλεβάρη μεριά και κουβέντα στη κουβέντα έκλεισε. Έτσι το τριήμερο θα δω τους φίλους που έχω πάνω στα Γιάννενα. Να τα πούμε και να θυμηθούμε αλλά και να σχεδιάσουμε. Μη ξεχνάτε φίλοι χημικοί του 1979… το 2012 είναι κοντά… Με το Γιάννη θα δούμε τι θα σκαρώσουμε για το καινούργιο reunion. Με τη Μαρία, θα συζητήσουμε για την πιστοποίηση Β επιπέδου, με το Τάσο θα συζητήσουμε για δεύτερη ζωή… Second Life στην εκπαίδευση και SLOODLE… (ίσως το μέλλον στην εκπαίδευση… ένα μέλλον που ίσως ούτε στο Υπουργείο Παιδείας να φαντάζονται.Μια και ο Τάσος δουλεύει πολλά χρόνια στη “Δεύτερη Ζωή” αλλά και πως μπορεί να εφαρμοστεί σαν περιβάλλον εκπαίδευσης.) με τον Μιλτιάδη, για εργαστήρια και δίκτυα καθηγητών, με την Αμαλία περί ανέμων και υδάτων, και με τον Αντώνη για πολλά και τίποτα.
Μοιάζει με τριήμερο εργασίας και μάλιστα πλήρους εργασίας. Αλλά το σημαντικότερο, είναι άλλο… Τα Γιάννενα. Αυτό είναι κάτι που μόνο όσοι το έχουν ζήσει το μετράνε στη σωστή του έκταση.
Έτσι λοιπόν με έπιασε μια ανοιξιάτικη τάση φυγής. Να πάω να αλλάξω τον αέρα μου και να δω τους φίλους μου. Και όπως συνήθως να πιω καφέδες… Πολλούς καφέδες…
Λοιπόν υπομονή… Θα σας φέρω αποδείξεις της άνοιξης από τα Γιάννενα και αν επαληθευτεί η ΕΜΥ ο καιρός θα είναι φανταστικός.
Άρα… καλό τριήμερο σε όλους, καλά να περάσετε… Χρόνια Πολλά σε Βαγγέληδες, Ευαγγελίες, και όποιους άλλους γιορτάζουν. Καλά ξαλμυρισμένο το μπακαλιάρο – μη μας ανέβει και η πίεση – και κόσμια με τη σκορδαλιά… μια και υπάρχουν και άλλοι γύρω τριγύρω ( αν και όλοι θα την έχουν τσακίσει επίσης αλλά λέμε τώρα ).
Τη καλησπέρα μου….
