Οι σχολικές εκδρομές και εγώ…
Πριν πολλά χρόνια όταν πρωτοπήγα πενθήμερη εκδρομή, ο καθηγητής μου και πρώτος μου μέντορας στην “διδακτική τέχνη” Γιώργος Χουρμέντης, ο φιλόλογός μου στο σχολείο (γεια σου δάσκαλε…από εκεί που βρίσκεσαι) με ρώτησε… “Πήγες ή σε στείλανε;” και του είπα ότι πήγα… Η απάντηση ήταν ένα ξερό… “Μπράβο σου…” χωρίς κάποιο άλλο σχόλιο.
Πέρασαν πολλά χρόνια από τότε. Και πήγα πολλές εκδρομές. Άλλες μικρές άλλες μεγάλες, άλλες με διάρκεια λίγων ωρών, άλλες με διάρκεια ημερών. Κάθε, μα κάθε φορά συνειδητοποιούσα πόσο λίγο γνωρίζω τα παιδιά που συνόδευα. Πόσο λίγα ήξερα για το ποια πραγματικά είναι. Ποιες είναι οι ανησυχίες τους και οι αγωνίες τους. Ποιες είναι οι απόψεις τους για πολλά θέματα.
Μέσα από την εκδρομή, τα παιδιά αισθάνονται πιο απελευθερωμένα και εκφράζονται με μεγαλύτερη ειλικρίνειά και απλότητα. Και εκεί μπορείς να καταλάβεις τι γίνεται. Οι εκδρομές είναι ένα περιβάλλον, για να μπορέσουμε να καταλάβουμε ότι οι μαθητές μας εκτός από “μηχανές απομνημόνευσης” είναι και άνθρωποι, με θέσεις και άποψη.
Αλλά και τα παιδιά γνωρίζονται μεταξύ τους, μια και περνούν ελεύθερο χρόνο, κοντά το ένα στο άλλο και μιλάνε για ό,τι θέλουν και όχι γα τα μαθήματα της ημέρας.
Από την άλλη μεριά, είναι στο χέρι το δικό μας να κρατήσουμε τη θέση μας. Να είμαστε κοντά τους και να τα προστατεύουμε ώστε να αισθάνονται ασφαλή, αλλά και να απαιτούμε τον σεβασμό και την υπακοή σε κάποιες βασικές αρχές που θα ακολουθήσουν όλοι, για να μπορέσουμε να έχουμε μια εκδρομή αποδοτική για όλους.
Οι εκδρομές κατά την γνώμη μου πρέπει να γίνονται, αλλά πρέπει να οργανώνονται και να έχουν πρόγραμμα και στόχο. Ο αρχηγός της εκδρομής που έχει την ευθύνη να “βγει¨καλά η εκδρομή, αγωνίζεται να την οργανώσει σωστά. Αλλά από την άλλη είναι και υπεύθυνος για όλα όσα γίνονται στην εκδρομή… Ακούγεται παράλογο, να είσαι υπεύθυνος για το αν ένα παιδάκι κάνει μια βλακεία, και πάθει κάτι… και να είσαι υπεύθυνος εσύ… Αυτό είναι γεγονός όμως μια και το παιδί είναι ανήλικο και οι συνοδοί είναι υπεύθυνοι για αυτό. Γι αυτό είναι σημαντικό σε μια ομάδα συνοδών να υπάρχει σύμπνοια και να υπάρχει ενιαία γραμμή και αντιμετώπιση των προβλημάτων. Όλοι βοηθούμε μα αυτό το τρόπο την σωστή ολοκλήρωση της εκδρομής. Τα παιδιά πολλές φορές έχουν τη τάση να κάνουν όσα δεν μπορούν να κάνουν με τους γονείς τους.
Αυτά τα γράφω με αφορμή την τετραήμερη εκδρομή που τελείωσε σήμερα τις πρώτες πρωινές ώρες και για την οποία θα διαβάσετε αναλυτικά οδοιπορικά μέχρι το Πάσχα.. Υπομονή λοιπόν… (προδημοσίευση λέγεται…).
Τη καλησπέρα μου…
