Εκδρομή στη Σικελία… (μέρα πρώτη)
Όπως έχω προαναγγείλει θα έχουμε μια σειρά οδοιπορικών στη Σικελία… όπως την είδα εγώ. Θα ξεκινήσω λοιπόν ακολουθώντας το πρόγραμμα της εκδρομής και σε κάθε στάση θα τα λέμε…
Έτσι ξεκινήσαμε από Ελ. Βενιζέλος την Παρασκευή 8 Απριλίου του 11 στις 6.55 πρωί – ξάγρυπνοι… από τις 3.30 για να είμαστε στις 4.45 στο αεροδρόμιο. Μπήκαμε στο αεροπλάνο της Alitalia και φύγαμε για Φουμιτσίνο. Το πρωινό εντυπωσιακό… 2 μπισκοτάκια και ένας καφές… για περίπου 2 ώρες πτήση… και φτάσαμε στο Φουμιτσίνο… Κατεβήκαμε… λοιπόν τρέχοντας, και πήγαμε στη πύλη που έγραφε το εισιτήριο και “ΕΚΠΛΗΞΗ!!!!!!” είχε αλλάξει η πύλη για την ανταπόκριση…. Και έχοντας μόλις 45 λεπτά – στο πρόγραμμα – για την μετεπιβίβαση… με 38 παιδάκια σε ένα άγνωστο αεροδρόμιο… η αδρεναλίνη πήγε στα ουράνια… Μετά επιτέλους ρωτώντας – “τσατα πάτρα” που λένε στα Ιταλο- Αγγλικά βρήκαμε τη πύλη όπου φτάσαμε μόλις 10 λεπτά πριν ολοκληρωθεί η επιβίβαση…ΟΥΦ!!!! Το ηθικό δίδαγμα λοιπόν – ελέγχουμε οπωσδήποτε την πύλη μετεπιβίβασης πριν πάμε. Στο Φουμιτσίνο αλλάζουν συχνά (έγινε και στην επιστροφή).
Και ανεβήκαμε στη πτήση της Alitalia για Ρήγιο και το πρωινό εντυπωσιακό και πρωτότυπο : 2 κουλουράκια και καφές…
Και κατεβήκαμε στο Ρήγιο (Regio) της Καλαβρίας όπου βρήκαμε το Σωτήρη (Salvatore), τον οδηγό μας. Μας συνόδευε τις επόμενες 4 μέρες. Και πήγαμε να δούμε τους πολεμιστές του Ρήγιου που τους είδαμε “ξάπλα” μια και τους κάνανε σέρβις, έτσι είδαμε ένα μίνι μουσείο, αλλά μια πλήρως εξοπλισμένη αίθουσα συντήρησης. Ακόμα και έτσι όμως ήταν εντυπωσιακοί. Είδαμε και πως γίνεται η συντήρηση μια αρχαιότητας. Και μετά μια βολτίτσα στο παραλιακό δρόμο για gelato!!!.
Μετά περάσαμε μα καραβάκι και πιάσαμε Μεσίνα. Μπροστά μας η Σικελία και το στενό της Σκύλλας και της Χάρυβδης όπου πήγαμε μια βολτίτσα στη Piazza de Duomo με τον εντυπωσιακό καθεδρικό ναό.
Εκεί είπαμε να δοκιμάσουμε Ιταλική πίτσα.Καλή… κυρίως στο ζυμάρι…τέλος πάντων…
Και μετά… Ταορμίνα…
Στο Αρχαίο Ελληνικό Θέατρο είχαμε μια εντυπωσιακή θέα και μετά η βόλτα στα σοκάκια της ήταν μοναδικά.
Και ολίγον από Αίτνα να ατμίζει…
Μετά από τη βόλτα μαζευτήκαμε στο ξενοδοχείο… Τώρα εδώ αρχίζει μια άλλη ιστορία.. Μάλλον πονεμένη αλλά δεν ξέρω αν θα αντέξω σήμερα να τη γράψω… Γι’ αυτό υπομονή μέχρι αύριο… ελπίζω να το προλάβω…
Μέχρι τότε τη καλησπέρα μου…