Η μορφή των πραγμάτων που θα έρθουν. Μέρος 3 (και τελευταίο)
Για να κλείσει ο κύκλος που από αλλού ξεκίνησε και αλλού κατάληξε – αλλά δεν πειράζει – να πούμε τις αντιδράσεις που αντιλήφθηκα από τους συναδέλφους. Δεν θα σχολιάσω αλλά πραγματικά θα ήθελα αν κάποιος έχει κάτι να σχολιάσει, ας το κάνει για να δούμε και απόψεις άλλων.
Ας ξεκινήσουμε λίγο με μια εισαγωγή και μια μικρή ιστορική αναδρομή, όπως συνηθίζω άλλωστε.
Σήμερα βρέθηκα μετά από περίπου 20 χρόνια με ένα φίλο και συνάδελφο χημικό από τα Γιάννενα που ζει μόνιμα πλέον στην Νέα Υόρκη. Ανάμεσα στα “άπειρα” που προλάβαμε να πούμε ακούστηκε μια φράση που τη μεταφέρω. “Όταν μια εταιρεία πουλάει συνέχεια το ίδιο προϊόν και δεν εξελίσσεται τότε είναι καταδικασμένη να πεθάνει. Πρέπει να εξελίσσει νέα προϊόντα και να εξελίσσεται.” Σταματάω εδώ και δεν συνεχίζω. Οι παραλληλισμοί είναι εύκολο να γίνουν.
Και πάμε στην ιστορική αναδρομή όπου πέρυσι συνάδελφος ξεκίνησε μια αρχική πρώτη προσπάθεια με την Α’ γυμνασίου. Οι συνάδελφοί του τον κατηγόρησαν ότι άνοιξε “δουλειές” και ότι έπρεπε να συνεννοηθεί και άλλα τέτοια.
Και φέτος έγινε ανοικτή πρόσκληση για όποιον ήθελε να συμμετάσχει στο πρόγραμμα. Όταν λοιπόν αποφάσισα να πάρω μέρος το ανακοίνωσα στους συναδέλφους του κλάδου, ενημερωτικά, και τους είπα τι θέλω να κάνω (όπως διαβάσατε στο 2 μέρος). Άκουσα τις εξής ερωτήσεις.
– Τώρα εσύ γιατί το κάνεις αυτό;
– Δηλαδή του χρόνου θα είναι για όλους μας;
Η πρόσκληση έγινε αφού παρουσιάστηκε η πλατφόρμα σε όλους τους συναδέλφους και έγινε μια μικρή επίδειξη των δυνατοτήτων της. Οι ερωτήσεις που παρουσιάστηκαν ήταν αυτές των πολλαπλών επιλογών.
Τα σχόλια μετά.
– Καλά ερωτήσεις είναι αυτές. Εγώ θέλω γραμματικούς τύπους, συντακτικό.
– Εγώ έχω κάνει δουλειά πολλά χρόνια και τώρα θα το ανεβάσω στο διαδίκτυο;
– Εγώ δεν ξέρω από υπολογιστή. Πως θα κάτσω να γράψω όλα αυτά.
– Η δουλειά που θα κάνω εγώ θα την χρησιμοποιούν και άλλοι;
– Θα πρέπει αν είμαι συνέχεια στον υπολογιστή;
-Και γιατί να το κάνω αυτό;
-Πως θα πληρωθώ για αυτή τη δουλειά.
Δεν μπορώ να θυμηθώ άλλα Κάποιες απορίες είναι σίγουρα εύλογες. Αλλά νομίζω δεν υπάρχει άσπρο μαύρο αλλά και πολλοί τόνοι γκρίζου ανάμεσα.
Προχθές που συζητούσαμε στη βάρδια στο σχολείο, είπα μέσα στη κουβέντα ότι έχω πολύ διάβασμα γιατί πρέπει να προετοιμάσω αυτό το πρόγραμμα (project). Εκεί λοιπόν συνάδελφος νέος (2 ετών) μου λέει, “Αυτό δεν είναι εντατικοποίηση;” Το σκέφτηκα λίγο και τον ρώτησα αν αυτός διαβάζει για το μάθημα ή για να φτιάξει σημειώσεις πριν μπει στη τάξη; Άρα δεν δουλεύει στο σπίτι…; Δεν πήρα καμία απάντηση.
Είναι μπλεγμένα όλα αυτά γιατί είναι καινούργια πράγματα. Όπως είπα και τα δικά μου βήματα θα είναι πολύ προσεκτικά και μετρημένα. Αλλά νομίζω ότι η άρνηση ή και ο μηδενισμός της προσπάθειας σίγουρα δεν είναι λύση. Μήπως το “εμπόρευμά” μας πάλιωσε; Για θυμηθείτε γκραβούρες και σχέδια από τις τάξεις και την εκπαίδευση τον προηγούμενο αιώνα – η και πιο πριν – και αν σας θυμίζει κάτι από τις σημερινές αίθουσες… αυτό είναι κακό.
Η εικόνα των πραγμάτων που θα έρθει εδώ… είναι άγνωστη όπως και άγνωστο είναι το αποτέλεσμα. Άρα κάθε πρόβλεψη δεκτή και πιθανή.
Λοιπόν με λένε Μανώλη με πολύ καλοκαιρινή διάθεση και μόλις τελείωσα … τη γκρίνια μου.
Τη καλησπέρα μου… σε όσους είναι ακόμα εδώ και όχι μόνο. (επτά και σήμερα…)
Μάνο, πάρε λίγες αρχές μάνατζμεντ, που αφορούν στο θέμα σου, μήπως και κατεβάσεις κάποια ιδέα.
(Συγχαρητήρια για την εξαίρετη, επίκαιρη και υψηλού επαγγελματισμού πρωτοβουλία σου)
ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΚΑΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΑΛΛΑΓΩΝ
Λόγοι αντίστασης των ατόμων στις αλλαγές.
Φόβος
Αίσθημα απώλειας
Συνήθεια
Μη κατανόηση της χρησιμότητας της αλλαγής
Διαφορετικές αντιλήψεις
Αντίδραση στο φορέα της αλλαγής
Αρνητικές επιπτώσεις κτλ.
Είδη Αντίστασης.
• ΛΟΓΙΚΗ, βασίζεται σε ορθολογική αξιολόγηση και γνώση.
• ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ, βασίζεται σε συναισθήματα και στάσεις.
• ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΚΗ, βασίζεται σε συμφέροντα και αξίες της ομάδας.
Μέθοδοι αντιμετώπισης των αντιστάσεων στις αλλαγές.
Εκπαίδευση
Επικοινωνία
Συμμετοχή
Διευκόλυνση και υποστήριξη
Διαπραγμάτευση
Χειραγώγηση (munipulation)
Άσκηση δύναμης (εξαναγκασμός)
Για την επιτυχία της ΑΛΛΑΓΗΣ πρέπει να δημιουργηθούν οι παρακάτω προϋποθέσεις:
ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΚΕΝΤΡΩΝ ΙΣΧΥΟΣ, όπως διοίκηση, ομάδες στελεχών με ισχυρή δύναμη.
• ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΝ – ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ, από όσους θα εφαρμόσουν τις αλλαγές.
• ΣΥΣΤΗΜΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ, να προσεγγισθεί ο οργανισμός ως σύστημα, με στοιχεία (όπως άνθρωποι, διαδικασίες, υλικά/εγκαταστάσεις), τα οποία αλληλεπιδρούν μεταξύ τους, ώστε να συνδυαστούν με επιτυχία οι αλλαγές σε σχέση με αυτά.
ΥΓ (Από έναν γονιό που θρηνεί την αμάθεια του παιδιού του και ελπίζει στην βελτίωση του εκπαιδευτικού συστήματος του Ελληνωνύμου κρατιδίου μας!)
Φίλε Templar όλα όσα λες τα αναγνωρίζω στις συμπεριφορές.Δυσκολεύομαι λίγο στις προτεινόμενες λύσεις. Εσύ μια και με γνωρίζεις μόλις 36 χρόνια καταλαβαίνεις το πρόβλημα μου με τα κέντρα εξουσίας, όσον αφορά την επιτυχία της αλλαγής. Για την συστημική προσέγγιση θέλει πολύ δουλειά. Η πρόθεση είναι να γίνει – από την μεριά μου τουλάχιστον – όσο γίνεται πιο καλή προσπάθεια και να το υποστηρίξω όσο μπορώ.
Η τελευταία φράση πάντως με σόκαρε.