Αποτοξίνωση τέλος…
Πέρασαν σχεδόν δυο μήνες από την προηγούμενη εγγραφή. Δύο μήνες με πολλά πράγματα. Το πρώτο και κύριο οι διακοπές. Έκανα διακοπές από όλα. Έτσι άφησα το blog, άφησα τις ειδήσεις, άφησα τα site τα άφησα όλα. Έπιασα τη τσάπα, το κλαδευτήρι, το διάβασμα.
Ήταν καλά… πολύ καλά… Έκοψα μισό τόνο ξύλα για τη στόφα, κουβάλησα ένα τόνο χώμα για να γεμίσω τα παρτέρια, έβγαλα περίπου 200 κιλά κλαδιά και φύλλα από το χωράφι… των 300 τμ που περισσεύουν. Έβαψα τους τοίχους, και έφτιαξα τα παρτέρια. Έφτιαξα ένα κουτί για τα ξύλα…. και… και…
Αυτές οι διακοπές εργασίας ήταν απαραίτητες για αλλαγή παραστάσεων… αλλά πέρασα και καλά, έκανα μπανάκια, διάβασα βιβλία που πάντα ήθελα, είδα τους φίλους μου. Σίγουρα ήταν κάτι διαφορετικό. Το πιο σημαντικό ήταν ότι αποξινώθηκα από τις “καλές” ειδήσεις. Δεν ήθελα να ξέρω… λες και θα ξέφευγα από τα νέα μέτρα. Τέλος πάντων…
Το σημαντικότερο είναι με όλη αυτή τη μαυρίλα ότι έχουμε χάσαμε την ικανότητα να ονειρευόμαστε… και αυτό είναι ίσως το χειρότερο… αλλά δεν είναι η πρώτη φορά. Πριν τρία χρόνια είχα γράψει το ίδιο πράγμα εδώ. Πάλι το ιδιο σενάριο… πάλι τα ίδια πράγματα…πάλι τα ίδια. Εγώ αντί για οτιδήποτε άλλο θα σες δείξω κάποιες φωτογραφίες πριν και μετά. Το πριν είναι το σήμερα… εγώ θέλω να ελπίζω ότι το μετά θα είναι το αύριο.
Τι να κάνω είμαι αισιόδοξη φύση…
ΠΡΙΝ : Ο τοίχος με τα σημάδια του πάγου…
ΜΕΤΑ : Ο τοίχος μετά την επισκευή…
ΠΡΙΝ : Η τριανταφυλλιά χωρίς φροντίδα…
ΜΕΤΑ : Η τριανταφυλλιά μετά τη φροντίδα…
ΠΡΙΝ : Η τριανταφυλλιά μπροστά πριν τη φροντίδα…
ΜΕΤΑ : Η τριανταφυλλιά μετά την φροντίδα…
Τι μεσολάβησε ανάμεσα στο πριν και το μετά…προσωπική εργασία και μεράκι… Από αυτό έχουμε όλοι… Ο νοών νοείτω και τα συμπεράσματα δικά σας.
Και καθώς το καλοκαίρι τελειώνει… μιλώντας για τον Αύγουστο που είναι ο κατεξοχήν μήνας των διακοπών, έχει μείνει κάτι ακόμα…
Πριν τρία χρόνια έγραφα για την επίσκεψη στα Γιάννενα των χημικών… και λίγα έγραψα… πολύ λίγα από όσα θα μπορούσα να γράψω… Όπως έχω ήδη πει, το κείμενο και το blog είναι πολύ λίγα για να περιγράψουν όλα όσα είχαμε ζήσει εκείνο το τριήμερο. Μας άρεσε λοιπόν και είπαμε να το ξανακάνουμε… Τότε έπαιζε η καταστροφή το 2012 με βάση το ημερολόγιο των Μάγιας… και είπαμε να προλάβουμε.. (μετά μας τα άλλαξαν με το ημερολόγιο…). Οπότε Γιάννενα… ερχόμαστε… Οι χημικοί του 1979 θα έρθουν εκεί για να περπατήσουν και να θυμηθούν ότι έχει μείνει ίδιο… και είναι πολύ λίγα αυτά που έχουν μείνει ίδια.
Πρόπερσι με αποτρέψανε από το να τους βγάζω βίντεο… φέτος δεν θα ακούσω κανένα…Θα βγάλω όσο έχω μπαταρία και ταινία. Ο λόγος είναι ότι μας έπιασεη η κρίση και μάλλον θα έχουμε σχετικά μικρή προσέλευση, οπότε να έχουμε μεγάλο βίντεο…
Θα έχετε νεότερα…
Τη καλησπέρα μου…
