Εξετάσεις προ των πυλών…
Και έτσι φτάσαμε στη τελευταία μέρα… δηλαδή ποια μέρα, τελευταίες ώρες… δηλαδή ποιες ώρες… 15 μείνανε…Πω πω!!!! 15 ώρες μόνο, 14,59… 14,58… Τι να πρωτοκάνεις σε τόσες ώρες…
Οι γονείς τρελαίνονται… και οι μαθητές μετά…
Έχω και εγώ το παιδάκι μου που δίνει φέτος. Μαζί με καμιά 70αριά παιδάκια μου ακόμα. Για τα άλλα δεν ξέρω… αλλά για το δικό μου… ξέρω. Είναι μέσα στο δωμάτιο του και διαβάζει… Έτσι μου είπε να λέω. Επίσης έχει άγχος… έτσι μου είπε να λέω…Δεν θέλω να τον αγχώνω… και έτσι ξέρει ότι είμαι “παρακείμενος” αν θέλει κάτι. Δεν τον ρωτάω αν θέλει πορτοκαλάδα… ξέρω ότι δεν πίνει. Δεν τον ρωτάω αν θέλει κάτι να φάει… ξέρει που θα τα βρει… Αν δεν προλαβαίνει ξέρει να τα ζητήσει. Δεν έχω αλλάξει το πρόγραμμά μου, ούτε εγώ ούτε η γυναίκα μου…για να είμαστε συνέχεια σπίτι. Η αγωνία που θα αποπνέουμε θα του σπάσει τα νεύρα. Είμαστε ήσυχοι, βλέπουμε τηλεόραση, χωρίς να ακουγόμαστε εννοείται. Αν καμιά φορά ξεφύγουμε, μας κάνει παρατήρηση και συμμορφωνόμαστε.
Όταν παίζει κιθάρα, δεν τρελαινόμαστε, απλά ακούμε. Δεν τον κατασκοπεύουμε για να δούμε αν διαβάζει… γιατί δεν διαβάζει πάντα…Ναι το ΙΝΤΕΡΝΕΤ δεν το κόψαμε στο σπίτι, ούτε κλειδώσαμε τον υπολογιστή. Έχει συλληφθεί να σερφάρει ή να σχεδιάζει στο τάμπλετ (= digitizer) διάφορα. Σε άσχετη φάση τον ρώτησα πως πάει.. και είπε καλά. Τουλάχιστον έτσι μου είπε να λέω.
Τη μόνη αλλαγή που κάναμε ήταν να τον “βάζουμε” να κοιμάται νωρίς. Βέβαια σχετικά είναι αυτά. Απλά τα συζητήσαμε και συμφώνησε να μη κοιμάται κατά τις 2 πμ κάθε βράδυ και να κουτουλάει την άλλη μέρα το πρωί, αλλά κατά τις 12 τα μεσάνυχτα και να ξυπνάει, σώμα και μυαλό στις 8.00 Το ίδιο και αύριο αλλά λίγο νωρίτερα. Δεν θα τον ενοχλήσει να ξυπνήσουμε στις 7.00 για να είναι 7.30 στο σχολείο. Θα του θυμίσω ότι τα θέματα θα τα πάρουν στα χέρια τους κατά τις 9.00 για να μην έχει αγωνία πότε θα έρθουν. Θα σκυλοβαρεθούν μέσα στην αίθουσα αν τους βάλουν από τις 7.30 στην αίθουσα. Αν είναι ευέλικτος ο πρόεδρος όπως ο προπέρσινος ο δικός μας που έβαζε τα παιδάκια στις 8,15 στη τάξη (η εκπομπή των θεμάτων ξεκινάει στις 8.30… γιατί να είναι μέσα από τις 7.30 και να ανεβάζει την ένταση…). Τη διαδικασία για το πως γίνεται μια ερώτηση στα θέματα… και ότι θα πάρουν απάντηση μετά από.. ένα τέταρτο περίπου. Άρα να συνεχίσει να γράφει, παρά να αρχίσει να σπάζεται γιατί δεν του απαντάνε.
Δεν αλλάξαμε το πρωινό του ούτε σε ποιότητα ούτε σε ποσότητα… Τώρα τελευταία συνήθισε το καφέ αλλά λογικό το βρίσκω. Η προσαρμογή ήταν φυσιολογική. Ούτε ένταση ούτε τίποτα. Οπότε μάλλον καφεδάκι και τοστάκι για αύριο.
Τώρα ακούω για την απεργία. Και σε αυτό έκανα το κυματοθραύστη. Του είπα ότι δεν θα γίνει τίποτα και να κοιτάξει τη δουλειά του. Όλοι οι…. (βάλτε ό, τι θέλετε ) που επί 10 μέρες μας έπρηξαν με την επικείμενη απεργία, έκαναν πολύ μεγαλύτερη ζημιά από την ΟΛΜΕ και την εξαγγελία της απεργίας. Αλήθεια το είδε κανείς ή μόνο εγώ. Γιατί δεν άκουσα κανένα να βρίζει όλα εκείνα τα τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά παπαγαλάκια – φερέφωνα, που ανέβασαν τη πίεση των γονιών και των μαθητών στη στρατόσφαιρα. Θα μου πείτε πως το ήξερα… Δεν το ήξερα… ρισκάρισα. Αλλά προτιμώ να είναι συγκεντρωμένος στη δουλειά του παρά να φορτίζεται κάθε ώρα και στιγμή αν τελικά θα γράψει. Αν γινόταν η απεργία, τότε θα έβλεπα τι να κάνω. Και φυσικά κόψαμε τις ειδήσεις. Με τη γυναίκα μου “βρίζαμε” χαμηλόφωνα, όποτε ακούγαμε τα αίσχη που λέγανε για τους καθηγητές.
Και φτάνουμε στο σήμερα. Τι να πεις και τι να ρωτήσεις. Ό, τι έχει διαβάσει το διάβασε. Πήγε στο φροντιστήριο του πήρε τις τελευταίες οδηγίες και τώρα είναι στο δωμάτιο του και διαβάζει. Έτσι μου είπε να λέω… Θα κοιτάξω να “τον βάλω νωρίς για ύπνο” οπότε λογικά θα κοιμηθεί. Αν έχει άγχος θα φανεί… αλλά και πάλι… δεν θα τον ρωτήσω τι έχει… Μάλλον χαζή ερώτηση τη βρίσκω. Αύριο, υπό ΚΣ όπως λέμε εμείς οι χημικοί (υπό Κανονικές συνθήκες) θα ξυπνήσουμε με το πρωινό… χαλαρά θα φορτωθούμε στο αυτοκίνητο, αφού βεβαιωθούμε ότι τα έχει όλα – και τη κάρτα απεριορίστων διαδρομών των λεωφορείων (μου δήλωσε ότι θα πάνε για καφέ μετά!!!) και θα ξεκινήσουμε για το σχολείο. Θα πάμε από Αττική Οδό, για να μην έχουμε κανένα μποτιλιάρισμα περίεργο, και να είμαστε χαλαρά στην ώρα μας. Δεν θα είμαι από έξω από το σχολείο. Δεν θέλω να νομίζει ότι πρέπει να μου δώσει αναφορά όταν βγει. Θα κάνω μια ερώτηση και μετά ό, τι μου απαντήσει. Η ερώτηση για να μη θεωρηθεί αδιαφορία αλλά από την άλλη δεν θα τον περάσω από ανάκριση. Δεν έχει νόημα άλλωστε. Αν μπορούσα να τον αποτρέψω να πάει και από το φροντιστήριο θα ήταν καλύτερα αλλά δεν νομίζω να τα καταφέρω.
Όταν τελειώσει θα με πάρει τηλέφωνο να “τον μαζέψω” για να πάμε σπίτι… αν και μπορεί να θέλει να γυρίσει με το λεωφορείο… Ότι θέλει. Δεν είναι ανάγκη να του θυμίζω πόσο πιο γρήγορα θα φτάσει στο σπίτι μαζί μου..Αν θέλει να ξελαμπικάρει με το να έρθει με το λεωφορείο ας το κάνειΈτσι ελπίζω να τελειώσει και ο τρίτος και τελευταίος γύρος που λέει εξετάσεις. (Το “τελευταίος” δεν ισχύει αλλά λέμε τώρα). Είναι σημαντικό να είσαι εκεί και να μην είσαι. Είναι δύσκολο… αλλά μάλλον απαραίτητο.
Και μια φωτό… πρόσφατη του γιόκα μου…Είναι λίγο σκοτεινή γιατί βγήκε στα γρήγορα με το κινητό.
Λοιπόν να το κλείσουμε… Καλή επιτυχία στο παιδάκι μου αλλά και σε όλα τα παιδάκια που δίνουν εξετάσεις. Μακάρι τα αποτελέσματα να δικαιώσουν τη δουλειά και τη προσπάθεια τους και να τα φέρει ένα βήμα πιο κοντά στα όνειρά τους.
Τη καλησπέρα μου σε όλους. Η εγγραφή αυτή είναι αφιερωμένη στους μαθητές που εξετάζονται αλλά απευθύνεται στους γονείς.
