Συνέδρια… γιατί να συμμετέχω;
Όπως συνηθίζω μετά από κάθε συνέδριο ακολουθούν κάποιες εγγραφές σχετικές με τα συνέδρια. Συνήθως υπάρχουν και τουριστικές εγγραφές αλλά και άλλες με πρακτικές και χρηστικές οδηγίες. Η προσπάθεια είναι η εμπειρία και η πληροφορία να διαχυθεί όσο το δυνατόν περισσότερο. Σήμερα θα προσπαθήσω να δώσω κάποια κίνητρα σε όλους να συμμετέχουν σε ένα Συνέδριο ή μια ημερίδα, μεταφέροντας σας τις δικές μου σκέψεις και τον προβληματισμό γύρω από τη συμμετοχή σε ένα συνέδριο.
Στην αρχή συνειδητοποιείς ότι κάπου χρειάζεσαι κάτι παραπάνω, και αρχίζεις να αναρωτιέσαι… και γιατί όχι… να πάω να παρακολουθήσω μία ημερίδα ή ένα συνέδριο… και αρχίζεις και ψάχνεις. Είναι εύκολο να βρεις μια και πολύ συχνά γίνονται τέτοιες δραστηριότητες από διάφορους φορείς. Από σχολεία, διευθύνσεις Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, πανεπιστήμια και άλλα… Συνολικά κάποιος που ενδιαφέρεται μέσα σε ένα χρόνο μπορεί να παρακολουθήσει από 5 έως 10 εκδηλώσεις κάθε χρόνο. Βέβαια οι περισσότερες γίνονται “εκτός ωραρίου” και πολύ συχνά αν είναι ημερίδες ή διημερίδες και Συνέδρια γίνονται Σαββατοκύριακα. Συνήθως υπάρχει κόστος στις ημερίδες και διημερίδες, που καλύπτει τις βασικές ανάγκες υποδομής. Το κόστος αυτό είναι από 20 έως 50 €. Αν τα βάλεις όλα, στη χειρότερη περίπτωση φτάνουν τα 500 €, εφόσον δεν βάλεις μετακινήσεις, καφέδες ή ότι άλλο “υποστηρικτικό” καταναλώσεις. Καθόλου ευκαταφρόνητο ποσό, κυρίως στους καιρούς που ζούμε. Συνήθως οι επιμορφώσεις από δημόσιους φορείς είναι δωρεάν και γίνονται σε δημόσιους χώρους, μειώνοντας το κόστος. Κάποια στιγμή το βαριέσαι και λες… θα τα μάθω μόνος μου…
Και περνάς στο επόμενο στάδιο… που είναι το Ίντερνετ. Και αρχίζεις και κατεβάζεις μετά μανίας… και τυπώνεις… και μαζεύεις… ό,τι σχετικό και άσχετο. Και αρχίζεις και διαβάζεις… και διαβάζεις και… διαβάζεις… και αρχίζεις και “θολώνεις”.
Και εκεί πλέον φτάνεις στο τρίτο στάδιο… της επιλογής. Δεν πάει έτσι… κάπου πρέπει να διαλέξω τι θα διαβάζω. Και αρχίζεις και βάζεις “φίλτρα” και ξεδιαλέγεις τι κατεβάζεις στον υπολογιστή σου… αλλά πάλι πολλά είναι. Αρχίζεις πλέον και θέλεις κάποιο τρόπο οργάνωσης και επεξεργασίας. Γιατί οι γνώσεις “χορεύουν” μέσα στο μυαλό σου, χύμα και σου έρχονται φλασιές και ιδέες για να κάνεις κλπ κλπ κλπ και μετά ξανά από την αρχή… Από την άλλη οι επιμορφώσεις, τα συνέδρια και το διάβασμα έχουν φτιάξει μια βάση για να μπορείς να πατήσεις και να δεις πιο μακριά.
Έχεις πλέον φτάσει στο… να βγεις μπροστά και να μιλήσεις. Θεωρείς ότι πλέον μπορείς και εσύ να πεις πράγματα σε άλλους. Αυτό όμως έχει και ένα άλλο αποτέλεσμα. Έχεις πλέον στόχο στη μελέτη σου. Δεν διαβάζεις ότι πέσει στα χέρια σου. Αλλά έχεις αντικείμενο και θέμα. Για να καταλάβετε τι εννοώ, θα σας μεταφέρω τη φετινή μου εμπειρία.
Πέρυσι βλέπω για ένα συνέδριο στο ΠαΠει με θέμα τις ΤΠΕ στην εκπαίδευση και καταληκτική ημερομηνία κάπου στα μέσα Ιουλίου. Ξεκινάω μετά το Πάσχα και βάζω θέμα : “Την επιμέλεια του ψηφιακού υλικού στην εκπαίδευση”. Αφορμή η ενασχόληση μου με τις ψηφιακές εφημερίδες στο paper.li και στο scoop.it. Οι τρεις πρώτες είναι στον “αυτόματο” : “Τα καθημερινά“, “Τα Καθημερινά – Γενική Έκδοση” και “Οι σύνδεσμοι του εκπαιδευτικού“. Με κατάλληλες ρυθμίσεις μαζεύουν υλικό από το διαδίκτυο, “μόνες τους” και το δημοσιεύουν κάθε μέρα οι δύο πρώτες και κάθε Σάββατο βράδυ η τελευταία. Η τελευταία “Τα Νέα του LFH” είναι χειροποίητη και μου παίρνει αρκετό χρόνο κάθε μέρα. Ανανεώνεται κάθε φορά που ανεβάζω ένα άρθρο με μια λογική blog. Αυτή την εμπειρία θέλησα να μοιραστώ με τους συναδέλφους που με παρακολούθησαν και όχι μόνο. Και κάθισα και μελέτησα, κατέθεσα την εργασία και όλο το καλοκαίρι ασχολήθηκα με αυτή την εργασία. Έμαθα πολλά και κυρίως τακτοποίησα πολλά στο μυαλό μου. Για το συνέδριο έγραψα εδώ όπως συνηθίζω άλλωστε και ανέβασα την εργασία και την παρουσίαση σε δύο χωριστά βίντεο εδώ και εδώ… για όποιον θέλει να τη παρακολουθήσει. Έτσι η μελέτη μου είχε ένα στόχο. Πέρασε το καλοκαίρι και στα τέλη Σεπτέμβρη, εξαγγέλθηκε το Συνέδριο της Σύρου. Νέα πρόκληση… Νέο διάβασμα… για να δούμε τι θα είναι αυτή τη φορά…
Τον Απρίλιο του 2012, είχα βρεθεί σε μία ημερίδα της ORACLE για το Cloud computing και τον Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς στο e-learning που φέτος έγινε στο Ευγενίδειο, υπήρχαν πολλές αφορμές για σκέψη… οπότε ήταν αρκετά εύκολο να επιλεγεί το θέμα… : Το υπολογιστικό νέφος. Ωραία αλλά πως; Άρχισα να διαβάζω, προσπαθώντας και εγώ να καταλάβω τι ακριβώς είναι… εκεί λοιπόν συνειδητοποίησα ότι… το ξέρω. Και μάλιστα καλά, γιατί πολλές εφαρμογές του – σε δωρεάν μορφή, τις χρησιμοποιώ καθημερινά. Και εσείς διαβάζοντας αυτό το κείμενο, κάνετε ακριβώς αυτό το πράγμα. Και έτσι μπήκε μπροστά η κεντρική ιδέα… το νέφος και η εκπαίδευση. Μετά άρχισα να γράφω σε χαρτί… ναι παραδοσιακά… και να σκέφτομαι τι θα πω. Τι θα μπορούσε να ενδιαφέρει τους καθηγητές που θα μαζευτούν να ακούσουν… Θα τους ενδιέφεραν θεωρητικά θέματα… μπλα μπλα μπλα… που λένε ή κάτι που θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν; Μάλλον το δεύτερο. Αλλά αν δεν ξέρουν τι είναι το νέφος; Δεν πρέπει να υπάρχει μια εισαγωγή; Κάποια σημεία αναφοράς… για να ξέρουν για τι μιλάμε… Και έτσι η εργασία χωρίστηκε στα δύο. Ένα θεωρητικό και ένα πρακτικό. Και πάλι δεν μου άρεσε. Δηλαδή… μου έλειπε η προηγούμενη εμπειρία… που δεν υπήρχε. Μήπως είχαν άλλες χώρες; Και μπήκε μια ακόμα παράμετρος… τι έχουν κάνει άλλες χώρες… ευρωπαϊκές και μη. Υπήρξε υλικό από διάφορα συνέδρια του εξωτερικού αλλά και από την UNESCO και Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Οπότε έκλεισε η δομή.
1. Εισαγωγή γενική.
2. Εμπειρία άλλων χωρών με χρήση νέφους στην εκπαίδευση και γενικές “πολιτικές” από διάφορους φορείς.
3. Χρήση στην εκπαίδευση.
Και τότε άρχισα να γράφω στον υπολογιστή. Μου πήρε περίπου ένα τρίμηνο από Οκτώβρη μέχρι το Χριστούγεννα με διάφορες μορφές και προσθήκες – αφαιρέσεις… προσπαθώντας να μείνω στο θέμα. Μέσα Γενάρη έκλεινε η πρώτη προθεσμία παράδοσης, (γιατί δόθηκαν παρατάσεις) και η εργασία έφυγε για αξιολόγηση. Μετά από ένα μήνα περίπου επιστράφηκε με σχόλια και υποδείξεις διόρθωσης και συμπλήρωσης… Άντε πάλι “τα κεφάλια μέσα…”. Και μετά από 10 ημέρες, αφού πέρασε γενικό λίφτινγκ ξαναέφυγε για έγκριση ή απόρριψη τελική. Και τελικά εγκρίθηκε για παρουσίαση. Οπότε περάσαμε στην αναμονή… ήταν τέλη Φλεβάρη του 13. Όταν ορίστηκαν οι ημερομηνίες δημιουργήθηκε άλλο θέμα… ο χρόνος παρουσίασης. Μικρός… πολύ μικρός. Και για εμένα που έχω μάθει να λέω πολλά… ακόμα μικρότερος. Τι να πω και τι να αφήσω…
Και πάμε στο τελευταίο μέρος του θέματος συνέδριο : η ομιλία και η παρουσίαση. Οι αποφάσεις πάρθηκαν… το νέφος θα “φαγωθεί” για να ακουστούν οι εφαρμογές.Όποιος θέλει το διαβάζει… περισσότερο ενδιαφέρον έχουν οι χρήσεις στη τάξη. Όπερ και εγένετο. Ξανά χαρτί και μολύβι… Η εργασία μπροστά και μέτρημα…
-Αυτό το λέω… διαφάνεια 1.
Αυτό όχι, αυτό όχι, αυτό όχι…
Αυτό ναι… διαφάνεια 2… και πάει λέγοντας.
Και βγήκε η παρουσίαση… στο χαρτί. Τώρα πρέπει να φτιαχτεί και να ειπωθεί. Και έτσι το Πάσχα έφτιαξα την παρουσίαση… να μαζέψω τις φωτό, να φτιάξω τη σειρά το χρόνο κλπ κλπ. Και μετά άρχισαν οι εξετάσεις… και μετά τελείωσαν οι εξετάσεις (έτσι γίνεται συνήθως).
Τελευταία φάση είναι να πούμε την παρουσίαση… Το χρονόμετρο να μετράει… και πάμε….19 λεπτά… Πολλά (15 λεπτά είναι ο χρόνος).. Θέλει κόψιμο…Για να δούμε τι μπορούμε να κόψουμε… Ξανά… 17 λεπτά… ξανά…15 λεπτά…(καλά είμαστε αλλά ρυθμός πολυβόλο). Για να δω… άσε δεν μπορώ να κόψω άλλο. Θα το βιάσω λίγο…και θα έρθει στα ίσα του.
Έτοιμος… και έτσι το Σάββατο στις 22 του Ιουνίου σε μια τεράστια πολυγωνική αίθουσα… με καμιά 20-ριά άτομα… παρουσίασα την εργασία μου. Κανείς δεν ήξερε τι είχε κρυμμένο μέσα της… μόνο εγώ (και όλοι εσείς τώρα πια). Χρόνος…. 17 λεπτά περίπου… Δεν τα κατάφερα να μείνω μέσα στα όρια…Μπορείτε να τη παρακολουθήσετε σε δύο δόσεις στα βίντεο που ακολουθούν :
Η κάμερα ήταν στατική γιαυτό δεν μπορείτε να δείτε το υπόλοιπο κοινό…
και η παρουσίαση είναι στο σύνδεσμο που ακολουθεί : PAROYSIASH SYROY (εδώ οι διαφάνειες αλλάζουν με το πάτημα του διαστήματος ή του ENTER. Στο τέλος υπάρχουν κάποιες διαφάνειες που “λογοκρίθηκαν” για τη μείωση του χρόνου. Τις άφησα γιατί περιέχουν τη δομή του νέφους για όποιον θέλει.)
Για όλους τους παραπάνω λόγους συμμετέχω στα συνέδρια. Και κάθε φορά επενδύω το πολυτιμότερο που έχω… χρόνο από τον εαυτό μου. Γιαυτό με είδατε και με ενόχλησε στη προηγούμενη εγγραφή η απουσία των ομιλητών και ο τρόπος που δεν ενημέρωσαν όσοι δεν ενημέρωσαν και η παρουσίαση δι’ αντιπροσώπου. Επειδή όμως ο χρόνος που επενδύω είναι και για τον εαυτό μου, δεν νομίζω να σταματήσω… τουλάχιστον στο άμεσο μέλλον. Ήδη ψάχνω το θέμα για τη Νάουσσα το 2014….Θα εξαγγελθεί το Σεπτέμβριο αλλά ήδη 19-20-21 Οκτώβρη έχουμε συνέδριο, πριν μια ημερίδα, μετά μια άλλη… Κάτι θα βρεθεί και φέτος… δεν νομίζω να βαρεθώ.
Από ότι καταλάβατε έκλεισαν τα σχολεία και έτσι εξηγούνται οι μεγάλες εγγραφές.
Τη καλησπέρα μου…
