Καλά Χριστούγεννα…

Θέλω να ευχηθώ σε όλο το κόσμο Καλά Χριστούγεννα και Καλές Γιορτές.

Δυστυχώς δεν μπορώ να το “ευχαριστηθώ” γιατί όλοι αυτοί που ελέγχουν τη καθημερινότητά μας έχουν βαλθεί να φροντίζουν κάθε μέρα να μας κάνουν να αισθανόμαστε ένοχοι που ζούμε σε σπίτι, ενώ οι άλλοι μένουν στο δρόμο. Να μη μπορούμε να χαρούμε που έχουμε φως στο σπίτι, γιατί άλλοι είναι στο σκοτάδι. Να αισθάνομαι άσχημα που έχω την υγειά μου ενώ άλλοι όχι.

Κοιτάζουμε τον διπλανό μας όχι με αλληλεγγύη αλλά με σκληρότητα και αποξένωση. Απομακρυνομαστε από τον συνάνθρωπο, για να προστατευθούμε και να προστατέψουμε αυτά που έχουμε.

Με ενοχλεί αυτή η κατάσταση. Και κάνω το μόνο που μπορώ να κάνω.

Εξακολουθώ να ονειρεύομαι, και να μοράζω τα όνειρά μου γύρω μου. Εξακολουθώ να δίνω το παραπάνω στους γύρω μου, όχι από ενοχές… δεν θα τους κάνω το χατήρι, αλλά γιατί έτσι εγώ θέλω. Ελπίζω όμως να κάνουν και οι άλλοι το ίδιο και κάποτε αυτά τα “γύρω” να μεγαλώσουν και να αγκαλιάσουν όλο το κόσμο. Δεν θέλω να μιλήσω για τους ανθρώπους δίπλα μου… έχω από όλα : ανεργους, απολυμένους, υγιείς, ασθενείς, εργαζόμενους που δεν πληρώνονται, εργαζόμενους που πληρώνονται, τα πάντα… όλες τις κατηγορίες… όπως μας έχουν κατατάξει.  Δεν θέλω να τους απαριθμήσω, γιατί τους βάζω ταμπέλες και τους ξεχωρίζω. Όλοι είναι ο κόσμος μου, οι άνθρωποί μου, το περιβάλλον μου πάντα έτσι ήταν και πάντα έτσι θα τους βλέπω. Όπως ήμουν πάντα εκεί, έτσι θα είμαι και τώρα. Δεν θα ξεχάσω κανένα ούτε θα τους ξεχωρίσω.

Δεν θα τους κάνω το χατήρι να χάσω την ανθρωπιά μου και να γίνω “εαυτούλης”. Επειδή αυτό θέλουν. Δεν ξέρω που μπορώ να φτάσω και πόσα μπορώ να κάνω… Ισχύει το γνωστό : Δεν μπορώ να σώσω όλο το κόσμο… ή μήπως μπορώ. Δεν ξέρω. Μήπως μπορούμε;

Το έχω γράψει τόσες φορές – δυστυχώς συνήθως αυτές τις μέρες. Η καλημέρα, το χαμόγελο, μια καλή κουβέντα γλυκαίνει τη ψυχή και δεν κοστίζει. Αν πέσει στην αντίληψη μας κάτι “λάθος” μη το προσπερνάμε. Να δούμε αν μπορούμε να κάνουμε κάτι, και  αν μόνοι δεν  μπορούμε, να φωνάξουμε παραδίπλα. Μη χάσουμε την ανθρωπιά μας.

Δυστυχώς το κράτος μας βλέπει σαν νούμερα… χρέη, ΑΦΜ, αυριανοί φόροι. Δεν μπορούν να δούν κάτι διαφορετικό και φυσικά δεν μπορούμε να περιμένουμε ανθρωπιά από τα νούμερα… (άλλα νούμερα τώρα). Τι μένει λοιπόν; Εμείς.

Έτσι για τις γιορτές και τη χρονιά που έρχεται εύχομαι :

ΥΓΕΙΑ και ΕΥΤΥΧΙΑ

αλλά και

να εξακολουθήσουμε να

βλέπουμε και να ακούμε το κόσμο

γύρω μας. Να εξακολουθήσουμε να ονειρευόμαστε

και να μοιραζόμαστε τα όνειρά μας με τους ανθρώπους γύρω μας.

Να μη χάσουμε την ανθρωπιά μας και εκεί που μπορούμε να βοηθήσουμε να μη

προσπερνάμε. Να μην

αφήσουμε τη μαυρίλα

που απλόχερα μας

μοιράζουν να μας κρύψει

το φως της ψυχής μας.

Και όπως έγραφε ένας τοίχος πολύ παλιά : “Κουφάλα νεκροθάφτη δεν θα πεθάνουμε ποτέ”.

Καλές Γιορτές και Χρόνια Πολλά.