Ο θείος μου ο Γιώργος, το ξύλο και εγώ…
Μάλλον με έχουν πιάσει το συγκινησιακά μου για τα γενέθλια μου και ανατρέχω σε παλιές ιστορίες. Το κάνω κυρίως για να ευχαριστήσω αυτούς τους ανθρώπους που με κάποιον τρόπο σημάδεψαν την πορεία μου. Δεν το ξέρουν όμως έχουν παίξει τον ρόλο τους.
Ο θείος μου ο Γιώργος είναι ξυλουργός και μένει στην Αμερική από το 1966.
Ήταν 1965 και εγώ 4 χρονών είχα έρθει διακοπές στην Αθήνα. Μια μέρα λοιπόν με παίρνει μαζί του και με πάει στο ξυλουργείο που δούλευε. Η απόσταση μου φάνηκε τεράστια αν και πήγαμε με τα πόδια. Το εργοστάσιο μου φάνηκε τεράστιο, αυτό όμως που μου έκανε εντύπωση ήταν η μυρωδιά. Η μυρωδιά του ξύλου όταν είναι φρεσκοκομμένο ή όταν περάσει από την πλάνη. Αυτή η μυρωδιά από το φρέσκα ροκανίδια είναι που θυμάμαι από αυτή την επίσκεψη. Τι σας λέω τώρα… θα μου πείτε. Και όμως
Το 1966 ο θείος μου έφυγε στην Αμερική, με μόνο εφόδιο την ξυλουργική του τέχνη (άλλες εποχές). Ένα περιστατικό ήταν ο λόγος όλης της παραπέρα πορείας του εδώ και 55 χρόνια. Κάποια φορά τον φωνάξανε στο σχολείο που πηγαίνανε οι ξαδέλφες μου – γνωρίζοντας ότι είναι ξυλουργός – για να αντικαταστήσει κάποια ντουλάπια που είχαν χαλάσει. Αφού πήγε ρώτησε : Γιατί να τα αλλάξουμε αφού μπορούμε να τα επισκευάσουμε; Σε εκείνες τις εποχές της Αμερικής, η επισκευή ήταν έξω από την λογική ενώ η αντικατάσταση ήταν ο κανόνας. Όταν είδαν το αποτέλεσμα και το κόστος, πήρε τη δουλειά και πολύ σύντομα έγινε ο συντηρητής όλων το σχολείων της περιοχής. Έτσι έχτισε όλη την ζωή του στην Αμερική.
Και πάμε σε εμένα. Πέρασε ο καιρός και φτάνουμε στα φοιτητικά μου χρόνια. Τα βιβλία αυξάνονταν άρα και η ανάγκη για βιβλιοθήκη. Και φυσικά προτίμησα να φτιάξω. Με ξύλα μασίφ, δουλεμένα στο χέρι έφτιαξα τις πρώτες βιβλιοθήκες μου που στην πραγματικότητα ήταν σκαλιέρα με ξύλα από κουτιά συσκευασίας. .
Αμέσως μετά έφτιαξα τους κύβους μου : 30Χ30Χ30 είκοσι τον αριθμό. Έκανα τα πάντα με αυτούς. Βιβλιοθήκες, σε διάφορες μορφές και ύψη, έπιπλο τηλεόρασης, τραπέζι σαλονιού, κρεβάτι για φιλοξενούμενο, καναπέ… ανάλογα πως έφτιαχνα τους κύβους. Μετά χρησιμοποιήθηκαν σαν κουτιά αποθήκευσης και κάποια στιγμή μετά από 10+ χρόνια βρέθηκαν στα σκουπίδια.
Είχα αλλάξει φάση, παντρεμένος και με δύο παιδιά (τότε) είπα να φτιάξω το παιδικό δωμάτιο. Τότε η ΝΕΟΣΕΤ ήταν μονόδρομος για τα παιδικά. Όταν ζήτησα αυτό που ήθελα (κάποια έτοιμα κομμάτια, κάποια παραγγελία), ακούω την τιμή : 500.000 δρχ…Αφού πήρα μερικές ανάσες είπα το κλασσικό… καλά θα το σκεφτώ και θα σας πω. Και εξαφανίστηκα. Αυτή ήταν η αφορμή για την ΜΑΝΟΣΕΤ ( 🙂 ). Έδωσα κάπου 100.000 δρχ σε εργαλεία και περίπου 200.000 δρχ σε ξύλα κομμένα όπως τα ήθελα, έφτιαξα το δωμάτιο και μου έμειναν τα εργαλεία. Ήταν 1993 – περίπου. Από τότε η ΜΑΝΟΣΕΤ έχει κάνει πλήθος επίπλων. Τα παιδιά μου κοιμούνται σε δικά μου κρεβάτια εδώ και στο εξοχικό…
Φτιάχτηκαν βιβλιοθήκες και ντουλάπες…
Βοηθός μου σε αυτό…η νταλίκα…
Έτσι έχω μεταφέρει την ξυλεία…
Μετά από κάποιες μέρες δίνουν το έπιπλο…
Και ένα ιστορικό κομμάτι. Η συρταριέρα που πάνω της μεγάλωσαν και τα τρία μου παιδιά. (το καθημερινό σέρβις 🙂 )
Μετά πέρασα στην άλλη μου αγάπη… Τα ξύλινα ρολά… Δυσεύρετα πλέον. Κάνεις τα πάντα…
αλλά και ξαπλώστρα…
Έτσι τα ρολά έχουν μια δεύτερη ζωή και επειδή αυτό το ξύλο είναι για εξωτερική χρήση δεν παθαίνει και τίποτα.
Αλλά μας αρέσει και ο αθλητισμός… ( Η μπασκέτα έχει διαλυθεί λόγω αχρησίας… )
Και έτσι φτάσαμε στο σήμερα… Αν δεν το καταλάβατε… δέχομαι και παραγγελίες. Μετά την συνταξιοδότηση, σίγουρα θα έχω να κανω.
Έχουμε πλέον περάσει σε άλλο επίπεδο κατασκευών…
Από που ξεκίνησα… από την μυρωδιά του ξύλου και τον θείο μου τον Γιώργο. Έχει περάσει πολύς χρόνος από τότε. Ακόμα εξακολουθώ να σκέφτομαι έπιπλα και κατασκευές. Είναι η χαρά μου.
Φέτος το μενού έχει λουτρό. Οπότε έχουμε έπιπλα μπάνιου με εχθρό την υγρασία. Έχουμε μια μικρή ξυλαποθήκη, μια τέντα ή πέργκολα (θα δω τι θα κάνω).Καφασωτά στον τοίχο για τα αναρριχώμενα, και ράφια στην αποθήκη… Αυτά προς το παρόν. Να κοπεί η ξυλεία για τον χειμώνα, για να την έχουμε έτοιμη… και βλέπουμε. όλο και κάτι θα προκύψει… έκτακτο.
Αυτά λοιπόν για την σχέση μου με το ξύλο. Αγαπημένο υλικό με περίπου άπειρες χρήσεις.
Καλό σας βράδυ.
