Επιτελους ήλιος…
Τελικά έχω ανάγκη τη φωτοσύνθεση. Μια βδομάδα τώρα με τον σκουντούφλη το καιρό ψυχοπλακώθηκα. Αλλά σήμερα νομίζω ότι θα πάρουμε το “αίμα” μας πίσω. Ένας πανέμορφος ήλιος μας καλεί … και μάλλον θα ανταποκριθώ στην πρόσκληση. Σήμερα τελειώνω νωρίς…
Έτσι παίρνω τη δόση μου από το διαδίκτυο και έχω φτιάξει μια φραπεδιάααααα και ετοιμάζομαι να μπαλκονιστώ… διαβάζοντας ένα βιβλιαράκι που μου αρέσει.Έτσι θα ηρεμήσω λιγάκι να έρθω στα ίσα μου. Ωραία να κάααθεσαι. Η βδομάδα σπάει στη μέση αν έχεις μια μέρα έτσι να χωρίζει λιγάκι.
Η Σμαράγδα και η Αμαλία μου μίλησαν για άγχος. Μα τι να πω… Αν ακούσεις ραδιόφωνο ή τηλεόραση ψυχοπλακώνεσαι. Να τώρα μόλις άκουσα για ένα νέο άνθρωπο που έφυγε από τη γρίπη. Όλοι φροντίζουν να είμαστε στη τσίτα. Μια χαρά είμαστε. Νομιζω ότι εγώ με τα δικά μου άγχη είμαι ευτυχισμένος. Πιστέψτε με. Μια χαρά είμαι.
Λοιπόν καλημερίζω. Το μπαλκόνι με καλεί. Το λέω για να σκάσετε από τη ζήλια σας… Και μην ακούσω κανένα να λέει για καθηγητές κλπ κλπ κλπ. Άλλωστε και να τα πείτε ο υπολογιστής θα είναι μόνος του. Βάζω το ραδιοφωνάκι να παίζει και έφυγα…
Εσυ γιατι ειχες ηλιο; Εμεις εδω παλι συννεφια ειχαμε…
Καλώς ήλθες καλως ήλθες. Μέχρι το μεσημεράκι (περίπου 1) ήταν μια χαρά Μετά εντάξει συννέφιασε και εδώ. Αλλά εφτάνε για να με φτιάξει και άξιζε…