HoHoHo!!! Ο Άη Βασίλης έρχεται…στη πόλη.
Τι πράμα και αυτό ρε παιδί μου. Να μη μπορώ να το ξεπεράσω με τίποτα. Μα για το σύνδρομο του Άη Βασίλη μιλάω. Κάθε χρόνο λοιπόν θέλω να αλλάξω λίγο το σκηνικό στο σχολείο. Και τα καταφέρνω νομίζω φτιάχνοντας ένα δεντράκι με το κάτι τις του πάνω. Φέτος προβληματίστηκα πολύ. Μα πάρα πολύ. Βλέπεις και η οικονομική κατάσταση δεν αφήνει πολλά περιθώρια. Αλλά κάτι βρέθηκε πάλι και θα γίνει νταβαντουράκι. Βασικά τη βρίσκω με την όλη φάση.Δηλαδή δεν είναι τα δώρα αλλά το “παιγνίδι” πίσω από αυτά. Να πάρεις το στολιδάκι με τον αριθμό, να βρεις τον αριθμό στις σακκούλες και να πάρεις το δώρο σου. Έχει φάση. Το διασκεδάζω. Βέβαια θέλει το χρόνο του γιατί πρεπει να βγάλω 100 στολιδάκια με χριστουγεννιάτικα θέματα να γράψω το αριθμό στο καθένα μέσα από το 1 έως το 100, να πάρω σακκουλάκια να τα αριθμήσω, να βάλω τα δωράκια μέσα, να τα δέσω και όλα μαζί κάτω από το δέντρο και φυσικά χωρίς σειρά, ανακατεμένα, Εμ!!! Σιγά μη τα βάλω με σεριά. Ας “κουραστούν” λίγο, κακό δεν κάνει.
Έτσι λοιπόν “μύρισαν” Χριστούγεννα – καλό το ανεκδοτάκι; Να σα; πω άλλο ένα…- Πως μύρισαν με τα κονομάνικα είναι άλλο πράγμα αλλά τέλος πάντων. Κόντρα στη γκρίνια και τη μιζέρια λοιπόν ψάξτε για δώρα. Τα χρήματα είναι δεύτερα. Δεν είναι ανάγκη να είνα ακριβά. Η κίνηση, έχει σημασία και το νταβαντούρι γύρω από αυτα είναι που μετράει. Η έκπληξη όταν ανοίγεις το δώρο. Μη μιζεριάζετε με το είδος του δώρου. Χαρείτε με τη διαδικασία. Μη ψάχνετε τι υπάρχει πίσω από τη χειρονομία. Χάνετε την ουσία. Και η ουσία είναι ότι ΗΡΘΑΝ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ. Ό,τι και αν σημαίνει αυτό για τον καθένα.
Τη καλησπέρα μου.
Καλησπέρα Μανώλη!! –και καλό μήνα:)
Οι κούτες με τα χριστουγεννιάτικα περιμένουν στην είσοδο κλειστές, μέχρι αύριο..
Ειναι πολλά τα στολίδια, και λόγω μικρών που θα γυρνοβολάνε ανάμεσά τους, θέλουμε περισσότερο χρόνο μέχρι να τελειώσουμε απ’ο,τι συνήθως..
Αλλά εκεί είναι η όλη πλάκα!
Χαίρομαι που βλέπω ότι είσαι καλά:)
την καλησπέρα μου:)
Γεια σου Σμαράγδα. Σου εύχομαι να στολίσετε τα δέντρο και να ευχαριστηθείτε γιορτές. Εμένα τα παιδάκια μου στολίζουν μόνα τους το δέντρο εδώ και 5 χρόνια και καμαρώνω κιόλας. Είναι καλή φάση.