Ανεξέλεγκτες καταστάσεις.
Μου το έστειλε η ξαδελφούλα μου για να ενημερωθώ. Νομίζω ότι αντί να το προωθήσω παραπέρα με mail, κάτι που ποτέ δεν κάνω, εδώ θα βρει τη κατάλληλη θέση.
Αφορά λέει 10 φράσεις “κλειδιά” που χρησιμοποιούν οι γυναίκες και κυρίως τη “μυστική” σημασία αυτών των φράσεων. Τις ανεβάζω “ως έχουν” και μετά σχολιάζω.
Οι δέκα φράσεις που χρησιμοποιούν οι γυναίκες
1) ΚΑΛΑ: η λέξη που χρησιμοποιούν οι γυναίκες για να κλείσουν μια συζήτηση όταν έχουν δίκιο, οπότε πρέπει να σωπάσεις.
2) 5 ΛΕΠΤΑ: αν είναι σε φάση που ετοιμάζεται για έξοδο σημαίνει μισή ώρα. Σημαίνει όμως 5 λέπτα, και μονάχα 5, αν σου τα έδωσε προτού βγείτε ή κάνετε ό,τιδήποτε άλλο μαζί, για να δεις ματς ή να παίξεις στον υπολογιστή.
3) ΤΙΠΟΤΑ: η ηρεμία πριν την καταιγίδα. Θέλει να πει κάτι.και πρέπει να είσαι πολύ προσεκτικός. Οι συζητήσεις που ξεκινούν με το τίποτα συχνά τελειώνουν με ΚΑΛΑ (βλέπε 1).
4) ΑΝΤΕ ΚΑΝΤΟ: πρόκειται για πρόκληση και όχι για παρότρυνση. Μην το κάνεις.
5) ΑΝΑΣΤΕΝΑΓΜΟΣ: είναι σαν λέξη, που συνήθως οι άνδρες κατανοούν λάθος. Ένας μεγάλος αναστεναγμός σημαίνει ότι πιστεύει ότι είσαι ηλίθιος και αναρωτιέται γιατί χάνει χρόνο και συζητάει μαζί σου για ΤΙΠΟΤΑ (βλέπε 3).
6) OK: μια απ’τις πιο επικίνδυνες λέξεις που μπορεί να πει μια γυναίκα σ’έναν άνδρα. Σημαίνει πως θέλει να σκεφτεί πώς και πότε θα το πληρώσεις.
7) ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ: μια γυναίκα σε ευχαριστεί, μην αναρωτιέσαι και μην λιποθυμήσεις, θέλει απλώς να σε ευχαριστήσει (εκτός κι αν σου πεί “ευχαριστώ πολύ” που τις περισσότερες φορές είναι καθαρός σαρκασμός)
8) ΟΠΩΣ ΘΕΣ : είναι ένας τρόπος για μια γυναίκα να σου πει άντε γα….
9) ΑΣΤΟ, ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΩ ΕΓΩ: άλλη μια επικίνδυνη φράση. Σημαίνει πως μια γυναίκα ζήτησε κατ’επανάληψιν από έναν άνδρα να κάνει κάτι που τελικά τώρα το κάνει εκείνη. Ο άντρας θα ρωτήσει « συμβαίνει κάτι ; », για την απάντηση της γυναίκας βλέπε 3.
10) ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ;: προσοχή, δεν είναι μια απλή ερώτηση…να θυμάσαι πάντα πως κάθε φορά που μια γυναίκα σε ρώτα ‘ποιά είναι;’, θα ήθελε στην πραγματικότητα να σε ρωτήσει : “ποιό είναι αυτό το ξέ….., και από που την ξέρεις ;;;;;;;”
Λοιπόν έχουμε και λέμε… Θα συμφωνήσω. (το ξέρω ότι θα το πληρώσω, αλλά θα συμφωνήσω). Για μένα το πιο σπαστικό είναι ” η κουρτίνα” όπως τη λέω εγώ. Δεν είναι ανάγκη να μιλάμε για “σχέση” αλλά γενικά για μια συζήτηση μεταξύ άντρα και γυναίκας. Η κουρτίνα, είναι εκείνο το απρόσωπο “τίποτα”, το ψυχρό “καλά”, το κοφτό “ΟΚ”, και γενικά όλα όσα χρησιμοποιούν και μας κάνουν να ψαχνόμαστε για το τι κρύβεται πίσω από τις λέξεις και ΔΕΝ είναι ο Αλέξης (που έλεγε και ένα παλιό τραγουδάκι).Εκεί λοιπόν μόλις κατέβει η κουρτίνα, κόβεται κάθε επικοινωνία και κάθε κουβέντα. Εμείς – τα αγοράκια – μένουμε με την απορία “μα τι είπα, τι έκανα, τι έπρεπε να κάνω” και άλλα τέτοια και τα κοριτσάκια, αποχωρούν με ένα ύφος κατακτητή. Και αυτό “το έχουν” δεν είναι επίκτητο, μάλλον γονιδιακό το βλέπω.
Να εξηγήσω. Γενικά μου αρέσει να παρατηρώ τους ανθρώπους. Να βλέπω συμπεριφορές και να σκέφτομαι τι να κρύβεται πίσω από αυτά που βλέπω. Έχει τη πλάκα του. Φυσικά προσέχω να μη γίνομαι αδιάκριτος και ενοχλητικός αλλά “βλέπεις” πράγματα.
Θυμάμαι λοιπόν αρχές Σεπτέμβρη στο βιβλιοπωλείο, ψαχούλευα για τα παιδάκια μου χαρτικά, και εκεί δίπλα μου ήταν ένα ζευγάρι που και οι δυο μαζί ΔΕΝ φτάνανε τα τριάντα. Θα προσπαθήσω να αναπαραστήσω το διάλογο δίνοντας όσο είναι δυνατόν το κλίμα.
– Κοπελιά : (Διαλέγοντας σχολική τσάντα). Κοίτα αυτή πως σου φαίνεται;
– Αγόρι : (αμήχανο). …Καλή είναι…
– Κ : (με ύφος) Τι θα πει καλή είναι;
-Α : Εεεε!!!! Ωραία είναι.
– Κ : (Με πιο έντονο ύφος). Μα καλά τι εννοείς ωραία είναι… Μόνο αυτό έχεις να πεις;
– Α : (εντελώς χαμένο…) Μα….
– Κ : (Αναστεναγμός…)Ουφ!!! Τι σε πήρα μαζί μου (με ένα ύφος εντελώς απαξιωτικό…)
Και ρωτάω… έτσι απλά. Αυτός ο νέος θα τολμήσει να υψώσει “ανάστημα” μετά από τέτοια “εκπαίδευση”; Μάλλον όχι.
Λοιπόν; Αν κοιτάξετε λίγο γύρω σας άσχετα, πίνοντας το καφέ σας ή περπατώντας στους δρόμους είναι μάλλον βέβαιο ότι θα δείτε περισσότερες από μία από αυτές τις εκφράσεις να εμφανίζονται.
Αυτά λοιπόν… τη καλησπέρα μου.
Πάνω που ήμουν έτοιμη να κατεβάσω εφημερίδα τοίχου με τις απόψεις μου, έσκασε μύτη στις φωτογραφίες σου αυτή με το ηλιοβασίλεμα στη θάλασσα και κάποιον /-α να κολυμπάει. Θα ήθελα να ήμουν εκεί στη θέση του. Έτσι μου έφυγε η όρεξη για το λίβελλο (τυχερέ). Θα περιμένω το επόμενο καλοκαίρι.
Ουφ. Αναστεναγμός…
Το νυστάζω παίζει;
Αυτό Κώστα δεν είναι έκφραση σε διάλογο… Είναι απλά έκφραση. Όπως και το “πονάει το κεφάλι μου”. Εδώ μιλάμε για εκφράσεις με βαθύτερο νόημα… Αν και τώρα που το σκέφτομαι… Ναι και τα δυο παίζουν. Ναι…. Ναι σίγουρα. Και είναι και πολύ “σκληρές”. ( 😉 )