Οικογενειακός προγραμματισμός…

Όταν πριν από πολλά χρόνια η σύζυξ και εγώ αποφασίσαμε να συνδέσουμε τη ζωή μας και να “ανοίξουμε σπιτικό” είχαμε κάποια επαγγελματικά δεδομένα. Πήραμε τις αποφάσεις μας και ξεκινήσαμε τη συμπόρευση.

Στη πορεία μας προέκυψαν τα τρία παιδάκια μας κατόπιν συνειδητής επιλογής και λαμβάνοντας υπόψη τα επαγγελματικά δεδομένα.

Σε όλη τη διάρκεια της κοινής μας πορείας βάλαμε σαν βασική αρχή να απλώνουμε το χέρι μας όσο φτάνει η τσέπη μας, να είμαστε εντάξει στις υποχρεώσεις μας τόσο απέναντι στους ανθρώπους με τους οποίους είχαμε συναλλαγές όσο και απέναντι στο κράτος. Δεν μπορώ να με θυμηθώ στα εικοσιπέντε χρόνια επαγγελματικού βίου να έχω κάποια εκκρεμότητα απέναντι στο κράτος.

Ο καιρός περνούσε και εμείς προοδεύαμε. Τα παιδιά μας μεγαλώνανε. Όλα πηγαίνανε καλά αλλά κάτι δεν πήγαινε καλά με το κράτος. Συνέχεια ακουγότανε γκρίνια.  Και ο καιρός περνούσε. Είχαμε  σχεδιάσει τη ζωή μας με βάση τις δραστηριότητες και τις αποδοχές μας . Είχαμε κανονίσει που θα πάνε τα παιδιά μας σχολείο, τι θέλουν να σπουδάσουν, ποιες εξωσχολικές δραστηριότητες θα έχουν. Είχαμε βάλει κάποια δάνεια προκειμένου να αγοράσουμε αυτά που εμείς θεωρούσαμε απαραίτητα. Αποφασίσαμε να πάρουμε ένα αυτοκίνητο 2000 κε προκειμένου να μετακινούμαστε οικογενειακά με άνεση και ασφάλεια θεωρώντας ότι μετά 25 χρόνια δουλειάς κάποια πράγματα δικαιούμαστε να τα έχουμε.

Και τότε έρχεται η ανατροπή.

Αρχίζουν οι περικοπές και οι μειώσεις. Θεωρούμαι ένοχος γιατί έχω σπίτι και μένω, εργάζομαι και μπορώ να στείλω τα παιδιά μου σε ιδιωτικό σχολείο, αγόρασα μεγάλο (έτσι το λένε) αυτοκίνητο, και τόλμησα να σχεδιάσω τη ζωή μου θεωρώντας ότι θα μπορέσω να κάνω τα χρήματά μου ότι θέλω. Α! ναι πληρώνω και περίπου 700 € ΚΑΘΕ ΜΗΝΑ (εγώ και ο εργοδότης μου) για να έχω μια ιατρική περίθαλψη και (άκου λέει τι σκέφτηκα) να πάρω και σύνταξη.  Ναι ένοχος σε όλα κυρίες και κύριοι… και όχι μόνο αυτό αλλά και ένοχος συνέπειας και λαθεμένης εμπιστοσύνης στο κράτος. Γιατί δυστυχώς έχω μάθει να πιστεύω σε κάποιους θεσμούς και κάποιες αξίες.

Καλούμαι λοιπόν να πληρώσω την εμπιστοσύνη μου στο κράτος με εξτρά εισφορές, με μειωμένα δώρα και επιδόματα, με αυξημένες κρατήσεις και όλα όσα έχουν προβλεφθεί σε έμμεσους φόρους. Και ρωτάω, ο αφελής.

Ναι κυρίες και κύριοι να πληρώσω.

Αλλά εσείς τρέξατε σαν γνήσιοι οικολόγοι και αγοράσατε με τα λεφτά μου τα LEXUS  (με leasing εντάξει)  επειδή είναι 4500 κε αλλά οικολογικά. Πόσοι πήραν PRIUS η CIVIC των 20.000 ή μήπως δεν βολεύονται οι μεταξωτοί…. στα υφασμάτινα καθίσματα.

Εγώ κάθε φορά που κυκλοφορώ με το μηχανάκι μου κινδυνεύω να σκοτωθώ στις λακκούβες και τις τρύπες που έχουν αφήσει οι εργολάβοι που αναλαμβάνουν τα έργα που εσείς δημοπρατείτε με δικά μου λεφτά. Και ρωτάω ποιος υπογράφει και παραλαμβάνει αυτές τις σκοτώστρες δρόμους μετά την ολοκλήρωση “των έργων”; Θα τους φτιάξετε τους δρόμους;

Με δικά μου λεφτά πάτε στη όποια ορεινή Κορινθία για να συσκεφτείτε και να αποφασίσετε την παραπέρα πορεία του υπουργείου σας. Αν είχατε καούρα να δουλέψετε θα μπορούσατε να κλείσετε την πόρτα του γραφείου σας και να δουλέψετε. Δεν νομίζω ότι ο αέρας της Ορεινής Κορινθίας ήταν αυτός που έλειπε για να δραστηριοποιηθείτε.

Δηλαδή γιατί εγώ πρέπει να μετράω τα χρήματά μου για να βρω αν μου περισσεύουν να βάλω βενζίνη και να πάω στη δουλειά μου. Και καλά μου τα παίρνετε στην αγορά του αυτοκινήτου, μου τα παίρνετε επειδή τόλμησα να το έχω με τα τέλη κυκλοφορίας, μου βάζετε πρόστιμο 25 %  επειδή ονειρεύτηκα ένα ασφαλές αυτοκίνητο, μου τα παίρνετε και μέσα από τη χρήση με τη βενζίνη. Μόνο και μόνο επειδή μπορείτε να με βρείτε όλα αυτά.

Τα δικά μου λεφτά πήγα να εξαργυρώσω προχθές στο Ασκληπιείο της Βούλας που είχε ορθοπεδική εφημερία και έκανα μία ώρα για να προχωρήσει 2 νούμερα στο ακτινολογικό. Και στο χέρι ζωγραφισμένο να ήταν πιο γρήγορα θα το κάνανε. Για να μη μιλήσω για θαλάμους, εγχειρήσεις και άλλα τέτοια ” ανέκδοτα’. Με τα δικά μου λεφτά αγοράζετε τα αναλώσιμα που εγώ αγοράζω στη μισή και βγάλε τιμή στο φαρμακείο της γειτονιά μου στη λιανική.

Ένοχος λοιπόν εμπιστοσύνης σε ένα κράτος που δεν μπορεί να διαχειριστεί τα δικά του. Που χάνει υπαλλήλους. (Αλήθεια τους βρήκατε τους πυροσβέστες; Μήπως βρήκατε όλους εκείνους που τους γνωρίζουν μόνο τα λογιστήρια και αυτά μόνο μέσω τραπεζικού λογαριασμού. Από εκεί και μετά κανείς συνάδελφος τους δεν τους έχει δει ποτέ στο γραφείο). Που πληρώνει με νούμερα που δεν θα βγάλω σε όλη μου τη ζωή, κάποιους σωτήρες(!!!)σε υγιείς εταιρείες με τεράστια έσοδα. Και συνήθως τις παραδίδουν προβληματικές στην αποχώρηση.  Και επειδή τα έκανε σκ…τα ζητάει τα ρέστα.

Αλλά να σας πω ένα μυστικό. Με αυτά που κάνετε θα δανειστείτε με spread (ναι το μάθαμε και αυτό)  μικρό αλλά θα κυνηγάτε να πληρώσετε την ύφεση. Γιατί; Απλά ΔΕΝ ΘΑ ΑΓΟΡΑΣΩ. ΔΕΝ ΘΑ ΑΓΟΡΑΣΩ ΤΙΠΟΤΑ ΠΕΡΙΤΤΟ. Και τότε θα δούμε πως θα δουλέψει η αγορά. Πως θα ζήσουν οι βιομήχανοι που τόσο “ζορίζονται”. Πως θα ζήσουν οι έμποροι, πως θα πληρωθούν οι υπάλληλοι πως…πως…πως….Μπορώ να κάνω το μόνο που μπορώ να κάνω…. Να υποστηρίξω τα λιγοστά ελληνικά προϊόντα στις αγορές μου. Τα άλλα να τα βάλουν εκεί που ξέρουν…. και να τα βλέπουν αυτοί που τα φτιάχνουν. Όσον αφορά τους Γερμανούς για εξαφανιστείτε λίγο από PRAKTIKER, LIDL  και άλλα τέτοια, άστε τους να βάλουν τα μάρκα τους μασούρι, και να τα βλέπουν.

Για δε τους διοικούντες όσο έχουν  αυτό τον αλαζονικό τρόπο ζωής και διαχειρίζονται τα χρήματα μου με τέτοιο τρόπο, πολύ σύντομα θα μας δούνε μπροστά τους. Στο πεζοδρόμιο.  Από όλες τις περικοπές δεν συγκράτησα ποιες περικοπές έγιναν στις βουλευτικές αποζημιώσεις. Όπως δεν θυμάμαι ποιες επιτροπές ΔΕΝ θα πληρώνονται γιατί κάτι άκουσα για κάποιες επιτροπές του δημοσίου ότι δεν θα αποζημιώνονται.  Μήπως οι επιτροπές των βουλευτών δεν ανήκουν  στις επιτροπές του Δημοσίου. Α!!!! Αλήθεια οι Λυκειακές Επιτροπές εξετάσεων ανήκουν στις επιτροπές του Δημοσίου; (Ε ρε γέλια!!!!!).

Δεν ξέρω κυρίες και κύριοι για εσάς αλλά εμένα τα νέα μέτρα μου έχουν ανατρέψει τον οικογενειακό μου προγραμματισμό. Και σαν τέτοια ΔΕΝ μπορώ να επιτρέψω μια τέτοια παρέμβαση στο σπίτι μου. Το πράγμα ξεπερνάει τα συνηθισμένα.

Και κάτι άλλο. Έχω κρύψει τους καθρέπτες στο σπίτι μου, για να μη μουτζώνομαι κάθε φορά που περνάω από μπροστά. Επίσης θεωρώ ευτύχημα ότι έχω και τα δυο μου χέρια. Ναι δεν είμαι “κοψοχέρης” Ευτυχώς. Δεν θα το άντεχα

Και ένα τελευταίο, για όλους σας. Αν εκεί που περπατάτε σας έρθει καμία σταγόνα σας λέω ότι  ΔΕΝ ΒΡΕΧΕΙ….

Βαρέθηκα. Τα είπα και ξεθύμανα. Αν κάποιος τα διαβάσει και καταλάβει κάποια πράγματα καλώς. Αλλιώς…

Τη καλησπέρα μου.

Tags: εισφορές, εφορια, νέα μέτρα, οικογενειακός προγραμματισμός, οικονομικά, πληρωμές, σχέδια