Back to school…
Και χθες επιστρέψαμε στο σχολείο. Και είδαμε ξανά τους μαθητές μας…. και μας είδαν και αυτοί…Τι χαρά και τι ευτυχία “που θα βρούμε τους παλιούς μας φίλους” που έλεγαν τα παλιά αναγνωστικά και άλλα τέτοια… Ναι δεν λέω… Εντάξει αλλά δεν μπόρεσα να καταλάβω γιατί φαίνονται όλα τα παιδιά κουρασμένα και νυσταγμένα!!! Δηλαδή τι να πω… Είδα και έπαθα να τα ξυπνήσω…Κυρίως τις πρώτες ώρες. Μετά έπρεπε να κάνω αναπροσαρμογή στο πρόγραμμα. Βλέπετε ο σχεδιασμός έλεγε ότι θα τελειώναν τα μαθήματα γύρω στις 18-20 του Μάη, όπως συνήθως όχι στις 12!!. Άντε πάλι να μαζέψουμε τις τελευταίες εκκρεμότητες.
Και μετά το τρέξιμο και τη γραφειοκρατία μέχρι το τέλος, βαθμολογίες, καταχωρήσεις…Μια χαρά θα είναι για κανένα μήνα. Θυμάμαι όταν είχα πρωτοξεκινήσει η τότε διευθύντρια μου είχε πει τη πρώτη χρονιά. ” Να έχεις υπόψη σου ότι το σχολικό έτος “τελειώνει” τα Χριστούγεννα”. Τότε το θεώρησα υπερβολικό. Αλλά είχε δίκιο. Εντάξει δεν τελειώνει αλλά σίγουρα μέχρι τα Χριστούγεννα υπάρχει “συμπαγής χρόνος” για δουλειά και καλό είναι να έχουν βγει τα 2/3 της ύλης. Αντιφατικό και δύσκολο αλλά έτσι πρέπει.
Αλλά έχω και καλά νέα. Βρέθηκα προ ημερών στο Αίγιο και μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι…”ΝΑΙ ΗΡΘΕ Η ΑΝΟΙΞΗ”. Αν δεν το πιστεύετε, γιατί εδώ στην Αθήνα μέσα από τα λεωφορεία δεν μπορείς να δεις ανθισμένα λουλούδια ή χελιδόνια, είναι βέβαιο ότι είναι όλα εδώ… ή τουλάχιστον εκεί. Τέλος πάντων ήρθε η άνοιξη. Βγείτε λίγο να σας “δει ο ήλιος” και να “φωτοσυνθέσετε”. Βρείτε εκείνη την ώρα μέσα στη βδομάδα και αράξτε σε μια καρέκλα – έξω – με πρόσωπο στον ήλιο και αφεθείτε να σας “χαϊδέψει”, χωρίς τις κρέμες με το βαθμό προστασία 1500 και δεν ξέρω και εγώ τι άλλο. Κλείστε τα μάτια και ακούστε τους ήχους γύρω σας. Δεν έχει μεγάλη σημασία αν είναι το λεωφορείο που φρενάρει ή το ζευγάρι στο διπλανό τραπέζι. Ανάμεσα τους μπορεί να συνειδητοποιήσετε ήχους που δεν περιμένατε.
Τώρα το επόμενο είναι λίγο επικίνδυνο. Αν για οποιοδήποτε λόγο αισθανθείτε ανασφάλεια μη το κάνετε. Αναπνεύστε βαθιά και προσπαθείστε να ξεχωρίσετε τις μυρωδιές. Αν είστε το κέντρο μάλλον θα ξεχωρίσετε το ντίζελ από το αέριο και τη βενζίνη. Αλλά τουλάχιστον θα ξέρετε ότι μπορείτε να ξεχωρίσετε μυρωδιές. Τώρα αν είστε πουθενά παραέξω, κάτι διαφορετικό μπορεί να φτάσει. Αν θα είναι το τσουκάλι της γειτόνισσας ή το διακριτικό λεπτό άρωμα από το δίπλα κήπο…δεν το ξέρω.
Για να καταλάβετε τι λέω… πάρτε ένα μπουκετάκι από άνθη κερασιάς έτσι για να θυμηθούμε όλοι πως είναι η άνοιξη.
Τη καλημέρα μου.
