Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ανταμοιβή…
Μπορώ να το πω πια με βεβαιότητα. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ανταμοιβή για ένα καθηγητή από την αναγνώριση από τους απόφοιτους μαθητές του. Έχω αναφερθεί και άλλες φορές, για τους απόφοιτους μαθητές μου. Χθες όμως ήταν το κάτι άλλο. Στο σχολείο γιορτάζαμε τα 30 χρόνια από ιδρύσεως του στο συγκεκριμένο χώρο και οι εκδηλώσεις ήταν εντυπωσιακές. […]
Διακοπές εργασίας…
Το μόνο πράγμα που μου έχει λείψει από τη δουλειά μου, συγκρίνοντας την με άλλες είναι το γεγονός ότι τη δουλειά μου τη φέρνω στο σπίτι κάθε μέρα. Νομίζω ότι κάποιες άλλες δουλειές όταν κλείνεις τη πόρτα και φεύγεις τις αφήνεις εκεί. Βέβαια τώρα ξέρω καλά ότι αυτό δεν ισχύει και τη δουλειά ούτως ή […]
Τα blog και εγώ…
Ξεκίνησα να γράφω πριν από πολλά χρόνια…2006 είναι – αν θυμάμαι καλά – είναι η πρώτη καταγεγραμμένη εγγραφή μου. Από τότε πέρασε πολύς καιρός. Ούτε ξέρω πόσα κείμενα έχω γράψει από τότε. Ούτε ξέρω που έχω γράψει τα κείμενα. Βλέπετε έχω δημιουργήσει καμιά δεκαριά blogs αλλά έχω συμμετοχή και σε πολλά άλλα, γνωστών και φίλων. […]
Για ένα βιδάκι….
Με παίρνει τηλέφωνο χθες μεσημέρι ο πατέρας μου και με ρωτάει αν θα κατέβω Παγκράτι…Το απαντάω ότι δεν έχω πρόθεση γιατί έχω δουλειές στο σπίτι να τελειώσω. Ξέρεις θέλω για μια δουλειά… Σου είπα δεν θα πάω… (Το Παγκράτι το βαριέμαι, κατεβαίνω μόνο με μηχανάκι – “χτυπάω” και φεύγω). Να, ξέρεις… μου έφυγε ένα βιδάκι […]
Μια ζωή μηδενικά και άσσοι…
Είναι πολλά χρόνια τώρα που μπορώ να θυμηθώ τον εαυτό μου να ασχολείται με μηδενικά και άσσους. Η πρώτη μου επαφή ήταν το 1976 όταν πρωτοέπιασα στα χέρια μου ένα επιστημονικό calculator της Texas Instruments. Κομπιούτερ το λέγαμε τότε. Αργότερα κατάλαβα την διαφορά των όρων. Τώρα τα λέμε κομπιουτεράκια. Ήταν επιστημονικό με πράσινα LED (μια […]
Βόλτα στο Αίγιο…
Λουφάροντας από τον εαυτό μου, αντί να φτιάξω κάποια βιντεάκια, να ελέγξω κάποια θέματα και να φτιάξω κάποιες σημειώσεις που έχω υποσχεθεί, κάθομαι και γράφω στο blog. Δηλαδή ανοίγω το “σπίτι” μου να πάρει λίγο αέρα μια και έχω καμιά βδομάδα να το ανοίξω. Μάλλον αυτό έχω ανάγκη. Το προηγούμενο Σ-Κ βρέθηκα στο Αίγιο. Το […]
Ο σκύλος, η πίτα και το μέτρο…
Είναι γνωστό ότι “δεν μπορεί να έχεις το σκύλο χορτάτο και τη πίτα ολάκερη”. Ούτε μπορείς να έχεις όλο το κόσμο ευχαριστημένο.Όσοι το προσπάθησαν είχαν ένα σκύλο που έχασε το μέτρο και ζητούσε και άλλη πίτα και όταν προσπάθησαν να τον μαζέψουν τα διάλυσε όλα. Τα μικρά παιδιά δεν έχουν μέτρο και θέλουν συνέχεια. Και […]
Ο κρινόμενος κρίνει…
Σήμερα όπως και κάθε Δευτέρα από τις αρχές του Δεκέμβρη και μέχρι το τέλος του Μαΐου ήταν μια Δευτέρα δύσκολη. Εκτός από το πλήρες πρόγραμμα του σχολείου που τελειώνει στις 3.30, καπάκι ακολουθεί το ενημερωτικό σεμινάριο για την πιστοποίηση Β επιπέδου χρήσης των ΤΠΕ στην Εκπαίδευση. Σήμερα λοιπόν μετά από μια Δευτέρα είπα να γράψω […]
Ρώτησα τους μαθητές μου… (μέρος 3ο)
Μερικές φορές απορώ με εμάς τους μεγάλους. Πόσο και πόσα νομίζουμε ότι ξέρουμε και πόσο εύκολα ξεχνάμε. Γιατί τα λέω όλα αυτά; Ας τα πάρουμε από την αρχή. Είναι γνωστό ότι μέσα από τα διαγωνίσματα προσπαθούμε να αξιολογήσουμε τους μαθητές μας και να πάρουμε πληροφορίες για το τι μάθανε και τι δεν μάθανε. Συνήθως τους […]
Τελικά γερνάω;….
Μακάρι και να ήξερα. Έχω ξαναγράψει για τη κρίση των πενήντα, των τριάντα, των σαράντα, των 15 και δεν ξέρω και εγώ ποια άλλη κρίση ποιας ηλικίας. Έχω όμως μερικά δείγματα που με ξενίζουν. Να αναφέρω δυο πρόσφατα… Όταν ξεκίνησα εκείνο το σεμινάριο πάνω στην Εκπαιδευτική Ψυχολογία, είχε ένα στατιστικό για τους συμμετέχοντες, και έπρεπε […]
