Έχω μερικές απορίες.
Είναι μερικά πράγματα που δεν τα καταλαβαίνω και θα τα γράψω εδώ, μπας και τα καταλάβει κανείς και μου λύσει καμία απορία.
Κάθε πρωί που κατεβαίνω στο κέντρο με το μηχανάκι, παρατηρώ σε ένα δρόμο στο Παγκράτι ένα κάδο απορριμάτων μέσα στη μέση του δρόμου. Τη πρώτη φορά πρόλαβα να δω μόνο το κάδο, την επόμενη μέρα όμως κοίταξα “παραμέσα” και είδα ένα φορτηγό να έχει κλείσει το δρόμο και να ξεφορτώνει σε ένα σουπερμάρκετ. Θα μου πείτε τη δουλειά τους κάνουν. Από μια μεριά εντάξει αλλά από την άλλη τι φταίω εγώ, που επίσης πάω στη δουλειά μου, να βρίσκομαι αντιμέτωπος με το κάδο στη μέση του δρόμου; Και γιατί να ψάχνω για εναλλακτική διαδρομή. Δεν ξέρω τι μπορεί να γίνει αλλά νομίζω ότι ο δρόμος πρέπει να μένει ανοικτός. Ας μου απαντήσει κάποιος.
Άλλο τώρα. Σήμερα ήμουν στον περιφερειακό, στο ύψος της Καισαριανής. Ένας τύπος λοιπόν με ένα σκούτερ – χωρίς κράνος είχε καμπουριάσει πάνω από το τιμόνι, πήγαινε με 40 έχοντας σχηματίσει μια τεράστια ουρά πίσω του. Όταν πήγα να τον προσπεράσω είδα ότι οδηγούσε με το ένα χέρι (δεξί που έχει γκάζι και μπροστινό φρένο μόνο) ενώ με το αριστερό μιλούσε στο κινητό. Αν για οποιοδήποτε λόγο έπρεπε να φρενάρει είχε απλωθεί και ξαπλωθεί στην άσφαλτο. Και καλά αν έπρεπε να απαντήσει γιατί δεν έκανε δεξιά να ανέβει στο δρόμο – πεζοδρόμιο που έχει δεξιά να μιλήσει με την ησυχία του και κυρίως την ασφάλεια του. Και αν κάποιος τον πλησίαζε λίγο παραπάνω ή τρόμαζε ή έπεφτε σε μια από – τις εξαιρετικά σπάνιες πρέπει να το πω – λακκούβες που έχουν οι δρόμοι και τον χτυπούσε το αυτοκίνητο που ακολουθούσε τότε τι έφταιγε ο άτυχος που ακολουθούσε να τραβιέται για την μ@…κία του “σκουτεράκια”. ( Και εγώ σκούτερ οδηγάω αλλά δεν απαντάω στο κινητό. Όποιος θέλει ας ξαναπάρει.) Ας μου απαντήσει κάποιος.
Το καλύτερο το άφησα για το τέλος. Η περίφημη γρίπη που ξεκίνησε από γρίπη των γουρουνιών, αλλά επειδή τα συμπαθή τετράποδα μέσω των φορέων των χοιροτρόφων εξέφρασαν τις αντιρρήσεις τους για το όνομα, μετονομάστηκε σε Η1Ν1.
- Γιατί κανείς δεν θυμάται τα περίφημα εμβόλια που κατά καιρούς έχουν εξαγγελθεί ότι δίνουν ελπίδα σε πάρα πολύ κόσμο για δύσκολες ασθένειες θα κυκλοφορήσουν όλα μετά από 5 με 10 χρόνια από την εξαγγελία, ενώ τους φαίνεται λογικό το εμβόλιο της γρίπης να βγει σε ένα εξάμηνο;
- Γιατί ενώ τα ερευνητικά εργαστήρια θέλουν να κάνουν κλινικές έρευνες … στις οδοντόπαστες (για να δείξουν ότι είναι καλές και δεν χαλάνε τα δόντια), για το εμβόλιο αυτό οι έρευνες γίνονται με συνοπτικές διαδικασίες; (Από όσο μπορούμε φυσικά εμείς να γνωρίζουμε ότι γίνονται κλινικές έρευνες και κατά πόσο γίνονται).
- Γιατί ενώ κάθε χρόνο πεθαίνουν 5000 άνθρωποι (έκανα λάθος τα νούμερα είναι πολύ μεγαλύτερα 250.000-500.000 άτομα το χρόνο – όπως φαίνεται από το σύνδεσμο – (ευχαριστώ Μαριάννα για την πληροφορία)) από τη κοινή γρίπη και όλοι λένε ότι ο ιός κάθε χρόνο είναι διαφορετικός και δεν πιάνουν τα αντιβιοτικά – “άρα μη τα παίρνετε και περιμένετε να σας περάσει” – τώρα με 500 νεκρούς μιλάνε για πανδημία (όχι ότι είναι λίγοι αλλά να το βάλω σε μια κυνική βάση… για να μη ξεχνιόμαστε “ένα καλοκαίρι στους Ελληνικούς δρόμους είναι”. Χοντρό; Ίσως.) και το αντιβιοτικό ΤΑΜΙΦΛΟΥ πουλιέται σαν καραμέλα. (Και το τελευταίο για την σύγκριση των θυμάτων ακούγεται μόνο τελευταία.)
- Τι θα γίνει στο πρώτο σχολείο που θα εμφανιστεί η γρίπη; (αυτό είναι απορία της φίλης μου της Έφης). Μήπως παρατηρήσατε τι έγινε στο Γαλλικό θερινό σχολείο; Μπορείτε να αναπλάσετε μια παρόμοια εικόνα σε ένα ελληνικό σχολείο; Μήπως μπορείτε να σκεφτείτε πόσα παιδιά θα πάνε για μάθημα, την επόμενη μέρα μόλις μαθευτεί ότι υπάρχει ασθενής; Και καλά εντάξει είμαστε σε μια “ευπαθή ομάδα” μια και μαζευόμαστε πολλοί σε μια αίθουσα.
- Αλλά τις παρενέργειες του εμβολίου τις ξέρουμε; Και αν – από όσο θυμάμαι ότι γίνονται τα εμβόλια με “εξασθενημένο” στέλεχος του ιού που ενεργοποιεί τον οργανισμό και παράγει αντισώματα, ώστε αν τελικά προσβληθεί από κανονικό ιό να μπορεί να τον αντιμετωπίσει – αν λοιπόν το στέλεχος αυτό βρεθεί σε ένα ήδη εξαντλημένο οργανισμό και αρρωστήσει αυτός; (Δεν ξέρω, γιατρός δεν είμαι αλλά έχω μερικές απορίες).
- Γιατί αισθάνομαι σαν πειραματόζωο; Συμμετέχω επί 15 χρόνια στο πείραμα με τα κινητά – σαν πειραματόΖΩΟ εννοείται αλλά εδώ θα με “μπολιάσουν” κιόλας. Πρέπει να ξαναγίνω πειραματόζωο;
- Και αν αρνηθώ να εμβολιαστώ, γιατί δεν είμαι σίγουρος για την ασφάλεια του εμβολίου, τι θα είμαι; Εχθρός της κοινωνίας; Ανεύθυνος; Υπεύθυνος για τυχόν ασθένεια κάποιου του περιβάλλοντός μου που “μάζεψε” τον ιό δεν ξέρω από που;
- Και τα παιδιά μου (τα φυσικά μου παιδιά αλλά και οι μαθητές μου) τι θα κάνουν όταν έρθουν στο σχολείο οι βεβαιώσεις ή δεν ξέρω εγώ τι άλλο και πως θα γίνει για τα εμβόλια;
Και ένα ακόμα καλό … Ακούστηκε ότι θα χρησιμοποιηθεί στην ανάγκη η εκπαίδευση από απόσταση(!!!!).
- Πως θα γίνει αυτό; Με τι υποδομές; Και ποιοι θα το κάνουν; Και τι ακριβώς θα κάνουν;
Και το ακούσαμε όλοι και ησυχάσαμε ότι έχουμε και εναλλακτικές λύσεις, αν ζορίσουν τα πράγματα. Όμως δεν βλέπουμε τι πραγματικά έχουμε χάσει. Την ικανότητά μας να σκεπτόμαστε. Την ικανότητά μας να κρίνουμε. Δεχόμαστε ότι μας σερβίρουν σαν δεδομένο και δεν σκεφτόμαστε το απλό : Τι… είπε τώρα; Και αυτό που είπε τι σημαίνει; Ας μου το ερμηνεύσει κάποιος. Ας μου απαντήσει κάποιος.
Δεν περιμένω πολλά όμως ήθελα να τα γράψω για να υπάρχουν κάπου. Το πρόβλημα των ημερών είναι αν θα κάνουμε εκλογές ή όχι και πότε, και ποιοι έπλυναν τα πόδια τους που, και ο Μήτσος είναι με τη Καίτη η όχι. Χ…στήκαμε. Καμιά απάντηση μπορεί να μου δώσει κάποιος; Και να σκεφτεί κανείς ότι είμαστε…
ΚΛΕΙΣΤΟ ΛΟΓΩ ΔΙΑΚΟΠΩΝ
Ε ρε γέλια όταν ανοίξει το μαγαζί. Τη καλημέρα μου (όσο μπορώ να το λέω ακόμα).
