Τα πόδια του τάνγκο…

Το Σάββατο βρέθηκα σε μια βραδιά Τάνγκο στο Σύνταγμα ουσιαστικά δεχόμενος την πρόκληση / πρόσκληση της παλιάς μου μαθήτριας Έλλης Καραδήμου.

Η αλήθεια είναι ότι πήγα λίγο από περιέργεια, λίγο γιατί μου αρέσει το τάνγκο και γιατί ήθελα να δω live χορό μια και μια φορά στο σχολείο, είχα παρακολουθήσει μια επίδειξη και είχα μείνει… άφωνος.

Το ίδιο συνέβει και προχθές. Έβλεπα τα ζευγάρια, και δεν μπόρεσα να μη θαυμάσω το πλέξιμο και ουχί μπλέξιμο των ποδιών όπως και την αρμονία των κινήσεων των ζευγαριών. Δεν ξέρω αν ερμήνευα σωστά την γλώσσα του σώματος μια και το τάνγκο είναι ερωτικός χορός από μόνος του. Έβλεπα “διαφορετικό” χορό, στα ζευγάρια που ήταν χορευτικά ζευγάρια από τα ζευγαρια που ήταν χρόνια μαζι στη ζωή. Μια άλλη άνεση, μια διαφοτερική αρμονία. Ίσως ήταν ιδέα μου – μια και δηλώνω άσχετος με το τάνγκο αλλά αυτή την αίσθηση είχα.

Η Έλλη και ο Fabian πραγματικά ήταν “χαρμα ιδέσθαι”. Ο χορός τους δεν περιγράφεται μόνο βλέπεται, οπότε σε επόμενη πρόσκληση, απλά βρεθείτε εκεί. Τα άλλα θα γίνουν μόνα τους.

Και πάμε στο θέμα μας….”τα πόδια του τάνγκο”.

Έχοντας την μηχανή μου μαζί, και φυσικά δουλεύοντας χωρίς φλας όπως συνηθίζω, έπαιξα λίγο με την μικρή ταχύτητα (κάπου 1/8 με 1/30) και την ταχύτητα των χορευτών. Προσπάθησα να πιάσω την κίνηση αλλά και την αρμονία στον χορό. Δεν ξέρω αν τα κατάφερα, αλλά εμένα μου άρεσαν και σας τις παρουσιάζω… Εσείς μου λέτε την γνώμη σας.

Μια εντυπωσιακή βραδιά με πολύ χορό τελείωσε και για ακόμα μια φορά έμεινα εντυπωσιασμένος από το τάνγκο.

Tags: ΑΠΟΦΟΙΤΟΙ, ΤΑΝΓΚΟ, ΧΟΡΟΣ

Το πολλαπλό βιβλίο και εγώ…

Άκουσα σήμερα μια συνέντευξή της Υπουργού Παιδείας κ Κεραμέως σχετικά με το πολλαπλό βιβλίο και δεν μπορώ παρά να επισημάνω κάποια πράγματα. Συνήθως δεν βάζω μπροστά την ηλικία μου αλλά νομίζω ότι τώρα πρέπει, μια και ο προβληματισμός μου έχει άμεση σχέση με αυτή, και ο κόσμος που απευθύνομαι, στην συντριπτική τους πλειοψηφία είναι νεώτεροι. […]

Ο θείος μου ο Γιώργος, το ξύλο και εγώ…

Μάλλον με έχουν πιάσει το συγκινησιακά μου για τα γενέθλια μου και ανατρέχω σε παλιές ιστορίες. Το κάνω κυρίως για να ευχαριστήσω αυτούς τους ανθρώπους που με κάποιον τρόπο σημάδεψαν την πορεία μου. Δεν το ξέρουν όμως έχουν παίξει τον ρόλο τους. Ο θείος μου ο Γιώργος είναι ξυλουργός και μένει στην Αμερική από το […]

Μια ζωή απ’ όλα στο 61…

Κάτι σαν σουβλάκι να πούμε. Κάποια στιγμή κοιτάζεις προς τα πίσω και λες….πω πω!!! 61 Πώς πέρασαν???? Με απ’ όλα. Ό,τι θέλεις υπήρχε. Χαρές, λύπες, αφίξεις αποχωρήσεις, νεύρα, ηρεμία, γέλια και κλάματα. Επιτυχίες και αποτυχίες. Από όλα. Και ο καιρός περνάει και κοιτάζεις προς τα πίσω και βλέπεις τους γιούς σου… και θυμάσαι… Ο καθένας […]

Ανάμεικτα συναισθήματα…

Χθες έγιναν τα ατελιέ στη σχολή μας. Μια ημέρα αφιερωμένη στο πέρασμα από το δημοτικό στο Γυμνάσιο. Υποδεχτήκαμε πάνω από 100 μικρούς μαθητές σε μια μεγάλη ποικιλία δραστηριοτήτων που είχε τα πάντα…αθλητικά παιγνίδια, κυνήγι θησαυρού, θέατρο κατασκευές, ρομποτική, παιγνίδια με την πληροφορική, ….και ότι άλλο θέλεις. Συνολικά πάνω από 30 δράσεις για τα παιδιά και […]

Μια φωτογραφία μια ιστορία… Έκλειψη Σελήνης (συνέχεια 1 από τις πολλές…)

Σήμερα ξεκινάω μια καινούργια σειρά εγγραφών : μια φωτογραφία – μια ιστορία… Κάθε φωτογραφία κρύβει μια ιστορία. Κάτι δείχνει και είναι σημαντικό για τον δημιουργό της. Αυτό που πιστεύω είναι ότι ο φωτογράφος δημιουργεί τις αναμνήσεις του μέλλοντος. Επιλέγει δεν να μη ζήσει την στιγμή αλλά να την απαθανατίσει και να την αφήσει μέσα στο […]

Τα καταργημένα μου…

Είμαι μόλις 34 χρόνια στην εκπαίδευση. Σπούδασα Χημικός, αλλά πάντα μου άρεσαν πολλά πράγματα και ασχολούμουν με διάφορα. Σε όλα αυτά τα χρόνια εκτός από χημεία δίδαξα και άλλα μαθήματα, Γεωγραφία στο Γυμνάσιο, πειράματα χημείας και Φυσικής στο Δημοτικό… Σε κάθε περίπτωση τα μαθήματα που δίδαξα τα “δούλεψα” και επένδυσα σε αυτά. Τέσσερα από αυτά […]

Η μεταμόρφωση των τελειοφοίτων…

Χθες έγινε η τελετή αποφοίτησης των τελειόφοιτων του 2019. Μια εκδήλωση μοναδική, γεμάτη συγκίνηση. Σε ένα κατάμεστο γήπεδο κλήθηκα να μιλήσω στους μαθητές – και όχι μόνο – για την αποφοίτηση και το πέρασμά τους από το σχολείο στη ζωή. Και έτσι βρέθηκα πάλι στο πόντιουμ να μιλήσω. Αν και είχα βάλει στο μυαλό μου […]