Η μορφή των πραγμάτων που θα έρθει. Μέρος 2ο.

Η εγγραφή αυτή γίνεται σε “λάθος μέρος”. Κανονικά θα έπρεπε να γίνει εδώ που έχει ανάψει η κουβέντα για τις νέες τεχνολογίες και την εκπαίδευση.  Όπως συνήθως θα κάνω μια μικρή αναδρομή και μια εκτίμηση των πραγμάτων που θα έρθουν.

Όλα ξεκίνησαν το 1986 όπου τελειώνοντας τον στρατό ξεκίνησα τα μαθήματα από τα φροντιστήρια. Η αγωνία μου και η ανησυχία μου ήταν μη  τύχει και με πιάσουν “αδιάβαστο” και διάβαζα ό,τι κυκλοφορούσε τότε και έλυνα ό,τι άσκηση είχαν. Και ήταν καλό, γιατί με αυτό το τρόπο μπόρεσα να φτάσω σε ένα επίπεδο μέσα σε λίγα χρόνια χωρίς να φοβάμαι τις ερωτήσεις των παιδιών στη τάξη ή την άγνωστη και δύσκολη άσκηση που έβαλε ο Χ ή Ψ καθηγητής. (άλλες εποχές τότε και άλλος ο ρόλος του φροντιστηρίου). Θυμάμαι αξέχαστα ότι διάβαζα καθημερινά 5-6 ώρες για το μάθημα της ημέρας. Έφτιαξα σημειώσεις και επειδή την είχα ψυλιαστεί τη δουλειά αγόρασα τον πρώτο μου υπολογιστή (PC έτσι;  Το 1986 και μου κόστισε το 1986… 126.000 δρχ. Όσοι έχουν εμπειρία της εποχής μπορούν να αντιληφθούν το κόστος – Ενδεικτικά ο πρωτοδιόριστος σε τράπεζα έπαιρνε τότε 32.000 δρχ). Και ενώ όλοι περνούσαν τις σημειώσεις σε γραφομηχανή εγώ χρησιμοποιούσα τον υπολογιστή… σαν γραφομηχανή.

Πέρασε ο καιρός και 23 χρόνια μετά ακόμα γράφω τις σημειώσεις μου στον υπολογιστή.

Πέρυσι όμως ξεκίνησα να κάνω μια προσπάθεια να βγάλω τις σημειώσεις αυτές στο διαδίκτυο και ταυτόχρονα να φτιάξω μια ιστοσελίδα για την πρώτη Λυκείου στην Χημεία φυσικά. Η προσπάθεια πήγε καλά και η αλληλεπίδραση ήταν καλή με τα παιδιά. αλλά η όλη προσπάθεια ήταν “στατική”. Δηλαδή οι μαθητές δεν μπορύσαν να σχολιάσουν ή να γράψουν. Θα μπορούσαν βέβαια αν τους έδινα το αντίστοιχο δικαίωμα, αλλά για πτώτη προσπάθεια ήμουν πολύ επιφυλακτικός  γιατί και εγώ έψαχνα το δρόμο μου.

Και μετά από μια συζήτηση με τον Γιώργο μου μίλησε για το MOODLE που είχα διαβάσει και μου είχε προκαλέσει το ενδιαφέρον.  Έκατσα λοιπόν βρήκα βιβλία, άρθρα και… και … και… διάβασα. Ακόμα έχω την αίσθηση ότι δεν ξέρω τίποτα γιατί δεν έχω φτιάξει τίποτα. Όμως είμαι λίγο “πρωτόγονος”. Θέλω να το σκεφτώ σε χαρτί και να το σχεδιάσω. Να δω τα βιβλία τα σχολικά και να δω ποια κομμάτια πρέπει να δουλέψω. Έφτασα όμως σε κάποια συμπεράσματα και ευτυχώς βρήκα πρόσφορο έδαφος από το σχολείο. Έτσι για φέτος θα ξαναδουλέψω με την πρώτη Λυκείου αλλά σε περιβάλλον MOODLE και θα εγγραφούν όλοι οι μαθητές. Ρωτώντας πέρυσι οι περισσότεροι μαθητές είχαν ευρυζωνικές αλλά μερικοί δεν έχουν ελευθερία χρήσης από τους γονείς τους.

Τι έχω σκοπό να κάνω και κυρίως γιατί, γιατί νομίζω ότι αυτό είναι το περισσότερο συνηθισμένο ερώτημα.

Θα κάνω ένα FORUM. Όλοι οι μαθητές θα μπορούν να γράφουν τις απορίες τους και εγώ δεσμεύομαι ότι πριν μπω στην τάξη θα ενημερώνομαι. Αλλά θα υπάρχει καταληκτική ώρα.Δηλαδή την προηγούμενη μέρα πριν την διδασκαλία μέχρι τις 10 το βράδυ θα ενημερώνομαι για ό,τι απορίες έχουν καταχωρηθεί. Αυτό για να μη δημιουργηθεί θέμα του τύπου μα έβαλα ερώτηση στις 2 μμ (μετά μεσονύκτιο) γιατί δεν την είδατε (!!!). Εγώ δεν πρόκειται να απαντήσω γραπτά στο FORUM αλλά αν κάποιος άλλος μαθητής θέλει να απαντήσει σε κάποιο συμμαθητή. Έτσι δίνεται μια ανατροφοδότηση από τους μαθητές όταν έχουν διαβάσει στο σπίτι το μάθημα. Και οι μαθητές – οι οποίοι έχουν μια πολύ μεγαλύτερη εξοικείωση με τα FORUMS πολύ σύντομα θα αισθάνονται σαν το σπίτι τους.

Θα κάνω τρία διαγωνίσματα για λύση στο διαδίκτυο με αυτόματη διόρθωση και βαθμολόγηση. Το κίνητρο για τους μαθητές θα είναι η εξοικείωση με το θέμα του διαγωνίσματος και όσοι ασχοληθούν θα μετρήσει μόνο θετικά. Από την άλλη ακόμα δεν έχω βρειμια ικανοποιητική λύση για αυτούς που δεν θα μπουν να το δουλέψουν. Εννοείται ότι θα υπάρχει και παραδοσιακό διαγώνισμα εντός τάξης, για όλους.

Θα κάνω ένα λεξικό, το οποίο θα συγγράψουν οι ίδιοι οι μαθητές. Όλοι οι όροι του μαθήματος θα καταχωρούνται από τους μαθητές και ταυτόχρονα και ελέγχονται από τους ίδιους με μια κλίμακα αξιολόγησης. Έτσι θα φτιάξουν κάτι δικό τους που θα μείνει για τους επόμενους.

Θα ανεβάσω παλιά θέματα σαν βιβλιοθήκη ή βάση δεδομένων για να μπορούν οι μαθητές να ενημερώνονται για την μορφή των θεμάτων και να κάνουν εξάσκηση αν θέλουν.

Το τελευταίο είναι ένα chat. Για αυτό ιδέα είναι πάλι του Γιώργου. Θα το εφαρμόσω και εγώ πριν το διαγώνισμα και σε προκαθορισμένη μέρα και ώρα. Γιατί; Μιλάνε πολύ καλύτερα οι μαθητές όταν δεν έχουν τον καθηγητή απέναντι, και να αισθάνονται ότι υπόκεινται σε άμεση κριτική. Όλο το τμήμα θα γίνει μια παρέα και θα συζητάνε για το μάθημα από όπου και αν βρίσκονται. Εννοείται ότι εδώ πρέπει να μπουν κάποιοι κανόνες για τον τρόπο που θα στηθεί και πρέπει επίσης να είμαστε πολύ αυστηροί στο ραντεβού.

Θεωρώ ότι είναι λίγα αλλά προχωράω με μετρημένα βήματα γιατί δεν ξέρω πως θα το αντιμετωπίσω. Όταν μπουν οι πρώτες βάσεις και στηθούν οι πρώτες υποδομές μετά θα μπορέσω να περάσω σε WiKi ή μάθημα ή να ανεβάσω προγράμματα και applets. Αυτά δεν ξέρω καν πως είναι και που τα βρίσκω. Έτσι σιγά σιγά θα μάθω και εγώ πως γίνονται τα πράγματα και σιγά σιγά θα μπορέσουν και οι μαθητές να εξοικειωθούν με τις λειτουργίες.

Έγραψα τελικά πολλά. Και πάλι δεν είμαι σίγουρος ότι έδωσα την εικόνα των πραγμάτων που θα έρθουν. Σίγουρα όμως μέσα στη χρονιά που θα έρθει θα σας μεταφέρω τις εμπειρίες μου από τα βήματα αυτά.

Θα ακολουθήσει τελικά και τρίτο μέρος όπου θα μεταφέρω την εικόνα των πραγμάτων που θα έρθουν από το πως αντέδρασαν οι συνάδελφοι. Έχει ενδιαφέρον. Αύριο όμως … (η συνέχεια όπως λέγανε σε κάποια σήριαλ!!!)

Τη καλησπέρα μου.

Tags: διαδίκτυο, μαθητές, σχολείο, ψηφιακή εκπαίδευση