Κεφαλλονιά – Οδοιπορικό (μέρος 2)
Ερώτηση : Μα καλά τι καίει τόσες μέρες η πυρκαγιά στη Κάρυστο; (Μια βδομάδα τώρα…)
Απάντηση : Τις παραιτήσεις των υπευθύνων… ( 🙂 )
(Είπαμε έχω κάποια κολλήματα)
Συνεχίζουμε τη βόλτα μας στη Κεφαλλονιά.
Πριν τα Λουρδάτα (ονομάστηκε έτσι από τους Άγγλους λόρδους που έμεναν εκεί όταν το νησί το είχαν οι Αγγλοι), έχουμε τη μονή Σισσίου με – κατά τους οδηγούς – καλή παραλία. (Δεν πήγα). Όμως μετά τα Λουρδάτα έχουμε μια άλλη παραλία. Το Τραπεζάκι. Φεύγοντας από Λουρδάτα μετά το γεφύρι ξεκινά στα αριστερά ένας λοξός δρόμος – άσφαλτος – που φεύγει προς παραλία. Ο δρόμος αυτός όταν …τελειώσει σε βγάζει δίπλα στο Μαρινόπουλο και απέναντι στο Βασιλόπουλο και πριν το LIDL, (ορίστε τους έβαλα όλους για να μη κατηγορηθώ για μαύρη διαφήμιση ή ότι τα παίρνω) στον περιφερειακό δρόμο πριν το Αργοστόλι. Έχει δυο καλά. Πρώτον δεν είναι βουνίσιος (άρα λιγότερες στροφές και σε κάποια σημεία καινούργιος και φαρδύς – μην ενθουσιάζεστε όμως, πάλι θέλει προσοχή) και δεύτερο δεν έχει νταλίκες και φορτηγά, γιατί δεν είναι ο κύριος δρόμος σύνδεσης Πόρου – Αργοστολίου. Το ότι είναι και 6-7 χιλιόμετρα πιο “κοντός” εντάξει μετράει αλλά όχι όσο τα άλλα.
Σε αυτό το δρόμο λοιπόν 2-3 χιλιόμετρα μετά τη διασταύρωση φεύγεις αριστερά και μετά από 1-1,5 χιλιόμετρο φτάνεις στη παραλία. Αμμουδερή όχι βαθιά θάλασσα και πολύ ωραία. Εγώ πήγα στη πρώτη. 100 μέτρα παρακάτω είναι η άλλη του ιδίου στυλ. Μπορείτε να τη δείτε και μόνοι σας.
Μιά άποψη από τη παραλία. Είναι πρωινή γιαυτό είναι άδεια.
Και η άλλη άποψη της παραλίας.
Από εκεί προχωρώντας έχει πολλά μέρη τα οποία είδα μέσα από το αυτοκίνητο. Ρίξτε μια ματιά στο χάρτη…
Χάρτης της Νότιας Κεφαλλονιάς.
Επιτέλους τον έφερα στα μέτρα μου. Λοιπόν στο κέντρο και λίγο αριστερά η Λακήθρα. Από πάνω οι Μηνιές – παραλία δίπλα στον διάδρομο του αεροδρομίου – την είδα. Όμορφη. Τα Κομποθεκράτα – αν θυμάμαι καλά – είναι ένας οικισμός αναπαλαιωμένος και πολύ όμορφος. Δεν τα κατάφερα. Την επόμενη όμως…
Το “άσπρο” που βλέπετε πάνω από τις Μηνιές είναι ορυχεία ασβέστη. Δηλαδή άσβσετου ασβέστη (CaO – μέχρι εδώ δεν συνεχίζω μη τρομάζετε). Η αλήθεια είναι ότι δεν ήξερα ότι υπάρχουν ορυχεία. Έμαθα όμως ότι έχουν μεγάλη παραγωγή.
Τα Λουρδάτα είναι βλέποντας στο χάρτη η μεγάλη δεξιά παραλία ενώ η παραλία του μοναστηριού των Σισσίων είναι η πρώτη από δεξιά που φαίνεται μισή.
Στη πάνω αριστερή κορυφή υπάρχει μια μακριά παραλία…που λέγεται Μακρύς Γυαλός. Είναι η παραλία της περιοχής Λάσσης (όοοοοοοοχχχιιιιιι το σκυλάκι χα χα !!!! Πως σας πέρασε από το μυαλό. Έτσι λέγεται). Πήγαμε μεσημέρι και όπως λέμε γινόταν χαμός. Μα χαμός … αλλά όλοι έξω – ευτυχώς. Πολύ λίγοι μέσα. Ρίξτε μια ματιά να καταλάβετε τι εννοώ για τη παραλία.
Μακρυς Γυαλός - η μία άποψη...
Μακρύς Γυαλός. Η άλλη άποψη. Ίδια γεύση.
Μετά πήγαμε για φαγητό στο Αργοστόλι. Χωρίς να είναι κάτι ιδιαίτερο, καθίσαμε στο Αμπελάκι πάνω στο δρόμο του Λιμανιού. Απλά καλά.
Μια και είμαστε στο Αργοστόλι να κάνω μια αναφορά σε ένα δρόμο…
Τελειώνοντας το δρόμο του λιμανιού, αναγκαστικά στρίβεις αριστερά και μετά δεξιά και βρίσκεσαι σε μια διαδρομή … περίεργη. Με πεύκα από τη μια και θάλασσα από την άλλη. Είναι ο περιφερειακός δρόμος της Λάσσης (τα είπαμε έτσι;). Πολύ ωραία διαδρομή. (Βράδυ την έκανα – κυριολεκτικά – αλλά ήταν πολύ όμορφα). Δεξιά έχει και κέντρα για φαγητό. Δεν ξέρω τι “λένε”, αλλά από περιβάλλον είναι πολύ όμορφα.
Αυτά και σήμερα. Άντε να κάνω και καμιά δουλειά. (Για τους παλιούς φίλους και αναγνώστες ερώτηση : Ποια είναι η δουλειά που μου σπάει τα … νεύρα τέτοια εποχή; Αν δεν ξέρετε την απάντηση να μας τη πείτε η λύση αύριο).
Τη καλημέρα μου.
Ξερω ποια ειναι η δουλεια που σου σπαει τα νευρα αυτη την εποχη. Δε το λεω. Να το πει αλλος. Εγω θελω να παρω το Δουκα και να τον παω στην παραλια της Λασσης.. Κοτζαμ παραλια δικιά του και στριμωχνεται κατω απο την καρεκλα μου..