Τριήμερο… τι να σημαίνει άραγε!!!
Τι να σημαίνει άραγε ένα τριήμερο. Για να το σκεφτούμε λίγο. Όλοι οι εργαζόμενοι κάθε μέρα στη ρουτίνα και στη δουλειά περιμένουν ένα τριήμερο για να ξεκουραστούν λιγάκι. Ευκαιρία είναι λοιπόν να πάρουν μια ανάσα Το έχουν μυριστεί λοιπόν το τριήμερο από την αρχή του χρόνου. Έχουν κάνει όλους τους προγραμματισμούς, έχουν κλείσει τα ξενοδοχεία […]
Κύριε… τι είναι η ασπαρτάμη; (μέρος 2ο)
Η δεύτερη αυτή εγγραφή είναι συνέχεια της προηγούμενης και γίνεται με αφορμή ένα σχόλιο του Αντώνη. Ρωτάει ο Αντώνης: Το ερώτημα είναι αυτά τα 20 λεπτά ήταν μέσα στη στοχοθεσία της μέρας ή απλά δεν πρόσφεραν κάτι. Αν αυριο σε ρωτήσουν κάτι άλλο τι θα κάνεις; Αν εσύ αύριο τους ρωτήσεις τι είναι η απαρτάμη […]
Το δώρο…
…για όλους στο διαδίκτυο και φυσικά …τον Αντώνη. Καλημέρα και καλό Σαββατοκύριακο σε όλους. Αν εξελιχθεί έτσι όπως ξεκίνησε, μπορεί να σκεφτείτε καλοκαίρι και διακοπές, οπότε… ρίξτε μια ματιά και από εδώ.
Και αν σβήσουν τα φώτα…
Το έχω ανάγκη τώρα και έτσι κάνω διάλειμμα πριν ξεκινήσω. Σήμερα στο σχολείο είχαμε μαραθώνιο. Μετά ένα σπέσιαλ οκτάωρο διδασκαλίας, στις 3.30 άρχισε η παιδαγωγική συνεδρίαση του τετραμήνου – για τα αποτελέσματα και όχι μόνο – η οποία τελείωσε μόλις στις 6 το απόγευμα. Βουρ για το σούπερ μάρκετ για “φόρτωμα” και τώρα είναι μια […]
Γιατί τα κάνω όλα αυτά…
Αυτό είναι ένα μεγάλο θέμα. Γιατί κάνουμε όλα όσα κάνουμε; Τι περιμένουμε; Είναι κάποιες σκέψεις που με απασχολούν καιρό τώρα. Από τη μια ξεκινάνε από εμένα, αλλά και από παρατήρηση των ανθρώπων του ευρύτερου περιβάλλοντός μου. Κάποιοι που ξέρουν πρόσωπα και πράγματα, ίσως μπορέσουν να αναγνωρίσουν κάποιους. Νομίζω όμως ότι όλοι θα αναγνωρίσουν κάποιο φίλο […]
Πήρα γράμμα…
Ξέρετε για τι μιλάω… Για εκείνο το χαρτί που έχει γράμματα πάνω και συνήθως προέρχεται από αγαπημένο πρόσωπο. Είναι εκείνο το χαρτί που ο “άλλος” ακουμπάει τον εαυτό του και σου μιλάει με τον τρόπο που μόνο αυτός ξέρει και περιγράφει πράγματα και καταστάσεις με εκείνο το μοναδικό τρόπο που έχει ο καθένας μας Και […]
Η απάντηση του Μίκη Θεοδωράκη…
Δεν το έχω ξανακάνει, όμως διαβάζοντας το κείμενο που ακολουθεί θεώρησα ότι ήταν το ελάχιστο που μπορούσα να κάνω. Αναδημοσιεύω λοιπόν ως έχει από τη Γιώτα και φυσικά προσυπογράφω. Κανένα άλλο σχόλιο. Από εμένα νεώτερα… αργότερα. Καλήμερα περα για περα απο ακρη σε ακρη Πριν δυο μερεςγια οσους δεν την ειδατε εδω ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ […]
Και ο καιρός τρελλάθηκε…
Πήγαμε για δυο μέρες μόνο στο Αίγιο. Η αλήθεια είναι ότι κάποια πράγματα αλλάζουν και εγώ δυσκολεύομαι να τα πάρω είδηση. Έτσι φαίνεται ότι όσο περνάει ο καιρός τα παιδάκια μου θα έρχονται και λιγότερο στο εξοχικό. Ο λόγος είναι ότι βαριούνται. Έτσι αν και ξεκινήσαμε με “άγριες” να γυρίσουμε σήμερα, μετά από οικογενειακό συμβούλιο […]
Γυρίζει μανούλα μ’ γυρίζει…
Άσχημο φρούτο η ζαλάδα. Μου έλαχε και αυτό. Έτσι σήμερα που είχα και ένα αποχαιρετιστήριο διαγώνισμα με τα παιδάκια μου σηκώθηκα το πρωί και από τη “βραδινή τρικυμία” δεν μπορούσα να σταθώ. Φοβήθηκα την οδήγηση και τις έντονες συγκινήσεις στη τάξη. Έτσι παρέμεινα “οίκαδε” και κλινήρης. Ο ντοτόρος είπε : Δεν είναι τίποτα. ένας ψιλο-ίλιγγος […]
Τελικά αξίζει…
…κάθε στιγμή αξίζει να είσαι καθηγητής. Δεν περίμενα τη χθεσινή μέρα βέβαια να το καταλάβω. Το έχω καταλάβει χρόνια τώρα αλλά η χθεσινή μέρα απλά το επιβεβαίωσε για μια ακόμα φορά. Η τρυφερότητα και η αγάπη που δεχτήκαμε από όσους μαθητές ήρθαν ήταν το κάτι άλλο. Μπορώ να πω ότι η ώρα πέρασε … σαν […]
