Οι μέρες δεν είναι για μέσα…
Τέτοιες μέρες με αυτό τον ήλιο, και με αυτή τη ζέστη σίγουρα δεν είναι για να κάθεσαι μέσα. Αυτό έκανα και εγώ. Τι είναι λέει, Φλεβάρης; Μήνας του χειμώνα; Ναι καλά. Για να το λέτε κάτι θα ξέρετε. Μάλλον έτσι θα λένε τα βιβλία. Τέλος πάντων. Το φατσοβιβλίο ( που λέει και η Βιβή) καλό […]
Ο Αττικός ουρανός…
…έστω και με αφρικάνικη σκόνη σε φτιάχνει. Δηλαδή ξυπνάς το πρωί και βλέπεις το γαλάζιο χρώμα και αμέσως σου φεύγουν όλα. Μαύρες σκέψεις, κρίσεις ηλικίας, απογοήτευση για το γνωστό διαζύγιο και τη βεβαιότητα για τη ματαιότητα των πραγμάτων που σου προκαλεί, όλα μα όλα φεύγουν. Όλα ξεκίνησαν το πρωί που πηγαίνοντας στη λαϊκή βλέπω ένα […]
Καφές με φίλους…
Για του φίλους μου έχω ξαναγράψει. Δεν ξέρω τι από όλα ισχύει. Είναι τα αδέλφια που διαλέγουμε, που λέει και η πρόσφατη διαφήμιση, τους φίλους τους διαλέγουμε γι’αυτο δεν τους παιδεύουμε και άλλα τέτοια. Η φάση που μου αρέσει περισσότερο από όλες όμως είναι όταν είμαι για καφέ με τους φίλους μου. Τότε “περνάω σε […]
Καφές με φίλους… η καλύτερή μου.
Κάπου κάποτε στα αρχαία υπήρχε η φράση…”Πιστεύω τω φίλω…” Μη με ρωτήσετε για παρακάτω δεν τα θυμάμαι… και αυτό πολύ είναι. Όμως από τότε -πριν περίπου 35 χρόνια – άρχισα να ψάχνω το θέμα των φίλων. Πάντα θυμάμαι να έχω φίλους, ίσως γιατί μιλάω πολύ… αλλά θυμάμαι και μια πολύ δύσκολη φάση που “είχα ξεμείνει” […]
