Οικογενειακός προγραμματισμός…
Όταν πριν από πολλά χρόνια η σύζυξ και εγώ αποφασίσαμε να συνδέσουμε τη ζωή μας και να “ανοίξουμε σπιτικό” είχαμε κάποια επαγγελματικά δεδομένα. Πήραμε τις αποφάσεις μας και ξεκινήσαμε τη συμπόρευση. Στη πορεία μας προέκυψαν τα τρία παιδάκια μας κατόπιν συνειδητής επιλογής και λαμβάνοντας υπόψη τα επαγγελματικά δεδομένα. Σε όλη τη διάρκεια της κοινής μας […]
Φωτιά, φωτιά…
Δευτέρα πρωί στο σχολείο. Δεύτερη ώρα με τη κατεύθυνση της β’ λυκείου, έχουμε κάνει την ανακεφαλαίωση, έχουμε φτάσει εκεί που πρέπει και ετοιμάζομαι να δούμε τις ασκήσεις και να προχωρήσουμε παρακάτω. Και τότε… Αρχίζει να ακούγεται δαιμονισμένα η σειρήνα του σχολείου. Το σήμα είναι για πυρκαϊά. Μερικές φορές έχουμε false alarm οπότε άμεσα ακούγεται από […]
Ναι, αλλά χάσατε…
Χθες βρέθηκα πάλι στις τάξεις. Έχοντας όλη την Α και Β λυκείου θεώρησα και δική μου υποχρέωση να συγχαρώ τα παιδιά “δια ζώσης”. Είχε στη πρωινή σύνταξη, προηγηθεί η διευθύντρια της Σχολής, όπου έδωσε συγχαρητήρια σε όλη την ομάδα. Στη πρωινή σύνταξη όμως, έχοντας μια άρνηση στο μικρόφωνο και τα μεγάφωνα, πολλοί δεν άκουσαν ακριβώς […]
Αχ αυτά τα παιδιά…
Το έχω ξαναπεί. Οι δάσκαλοι έχουν ένα μισθό παραπάνω. Ένα μισθό που δεν δηλώνουν. Βέβαια αντιλαμβάνομαι ότι με τέτοιες δηλώσεις που κάνω αυτή τη στιγμή κάποιος θα βρεθεί να τα μετρήσει και να μας πει ότι παίρνουμε πάρα πολλά και να μας κόψει τα “μισθά” μας. Ο δε κλάδος των εκπαιδευτικών θα βυθιστεί σε μια […]
Οι μέρες δεν είναι για μέσα…
Τέτοιες μέρες με αυτό τον ήλιο, και με αυτή τη ζέστη σίγουρα δεν είναι για να κάθεσαι μέσα. Αυτό έκανα και εγώ. Τι είναι λέει, Φλεβάρης; Μήνας του χειμώνα; Ναι καλά. Για να το λέτε κάτι θα ξέρετε. Μάλλον έτσι θα λένε τα βιβλία. Τέλος πάντων. Το φατσοβιβλίο ( που λέει και η Βιβή) καλό […]
Η μπέσα…
Τη λέξη αυτή την έμαθα σε προχωρημένη ηλικία. Μου είπαν είναι αρβανίτικη και σημαίνει με δυο λόγια ότι όταν λες κάτι, ο λόγος σου είναι συμβόλαιο. Δεν χρειάζεσαι τίποτα παραπάνω. Μόνο το λόγο σου. Αυτό το είχα μάθει πολλά χρόνια νωρίτερα από τον πατέρα μου. Η φράση που μου έλεγε ήταν απλή. Όταν ανοίγεις το […]
Πηγαίνοντας για ψώνια…
Το λεγόμενο shopping therapy, έχει μπει στη ζωή μας. Έχουν δοθεί διάφορες ερμηνείες για τον λόγο που μας κάνει να “βγαίνουμε για ψώνια” και κυρίως να αισθανόμαστε καλύτερα μετά από αυτά – συνήθως. Κατά μία άποψη, μας έχουν πείσει ότι ζούμε σε κλουβιά, οδηγούμε κασόνια, ντυνόμαστε με κουρέλια, και άλλα τέτοια όμορφα και εμείς σε […]
Ο Αττικός ουρανός…
…έστω και με αφρικάνικη σκόνη σε φτιάχνει. Δηλαδή ξυπνάς το πρωί και βλέπεις το γαλάζιο χρώμα και αμέσως σου φεύγουν όλα. Μαύρες σκέψεις, κρίσεις ηλικίας, απογοήτευση για το γνωστό διαζύγιο και τη βεβαιότητα για τη ματαιότητα των πραγμάτων που σου προκαλεί, όλα μα όλα φεύγουν. Όλα ξεκίνησαν το πρωί που πηγαίνοντας στη λαϊκή βλέπω ένα […]
Με παίρνει από κάτω…
Είναι μερικές φορές που αισθάνομαι κάπως. Δεν ξέρω αν είναι η ηλικία, δεν ξέρω αν είναι όλες οι ευχάριστες ειδήσεις που ακούω και με εξιτάρουν, δεν ξέρω αν είναι το γνωστό διαζύγιο που με έχει πείσει ότι όλα πια είναι μάταια, δεν ξέρω… Τείνω να καταλήξω ότι έχω κρίση ηλικίας. (Όχι ότι τα άλλα δεν […]
Κύριε… τι είναι η ασπαρτάμη; (μέρος 2ο)
Η δεύτερη αυτή εγγραφή είναι συνέχεια της προηγούμενης και γίνεται με αφορμή ένα σχόλιο του Αντώνη. Ρωτάει ο Αντώνης: Το ερώτημα είναι αυτά τα 20 λεπτά ήταν μέσα στη στοχοθεσία της μέρας ή απλά δεν πρόσφεραν κάτι. Αν αυριο σε ρωτήσουν κάτι άλλο τι θα κάνεις; Αν εσύ αύριο τους ρωτήσεις τι είναι η απαρτάμη […]
