Τέλος εποχής…
Προχθές βγήκαν οι βαθμοί. Μερικές φορές αισθάνομαι σπάνιος. Αυτή η φάση ήταν μια από αυτές. Προχθές αισθάνθηκα σπάνιο είδος μια και περίμενα να μάθω τους βαθμούς του παιδιού μου από το σχολείο. (Και είχα και τα “μέσα” μια και δουλεύω εκεί.) Όλη τη προηγούμενη βδομάδα, όπου ρωτούσα, όλοι ήξεραν και μονάδες και μόρια και τα πάντα. Αυτό σε καμία περίπτωση δεν μειώνει την αξιοπιστία των εξετάσεων, αλλά μάλλον δείχνει την “διασυνδεσιμότητα” ( “connection-ivity και “λεξοπλάστης” άμα λάχει να πούμε!!!!!) των Νεοελλήνων.
Έτσι λοιπόν ολοκληρώθηκε ο κύκλος των εξετάσεων και η αγωνία παιδιών και μαθητών πήρε τέλος. Τέλος πάντων σχεδόν. Τώρα μένει να δούμε “που μπαίνουμε”. Αλλά αφού μπαίνουμε… μπορούμε να περιμένουμε. Αν δεν μπαίνουμε…μπορούμε να κάνουμε ένα απολογισμό και να σκεφτούμε τι πρέπει να κάνουμε από εδώ και πέρα.
Συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά λοιπόν που πήραν μέρος στις εξετάσεις (ανεξαρτήτως αποτελέσματος), και μέσα από αυτή τη διαδικασία, έκλεισε η “εποχή” της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης γι’ αυτούς. Πήραν ένα απολυτήριο, και έκλεισε το κεφάλαιο λύκειο. Από εδώ και πέρα περνάμε σε άλλη φάση.Καινούργια.
Συγχαρητήρια και στο γιόκα μου που με 16251 μόρια μπορεί να κάνει πραγματικότητα το όνειρό του να σπουδάσει πληροφορική και ειδικότερα προγραμματισμό.
Συγχαρητήρια και στη κυβέρνηση που για άλλη μια φορά έδειξε ότι είναι μια κυβέρνηση που δεν αιφνιδιάζει και μπορεί να βασιστεί κανείς πάνω της για να φροντίσει για το πως θα κινηθεί στο μέλλον μια και ξέρει που βρίσκεται. Γιατί μιλάω; Μα για τις διατάξεις για τους τρίτεκνους που αναστέλλει (πιθανότατα με τα κριτήρια που βάζει) τις μεταγραφές των παιδιών των τριτέκνων. Και φυσικά μας το είχε πει από την αρχή του χρόνου και είχαμε κάνει τον προγραμματισμό μας και είχαμε κανονίσει τα πάντα… Τι; Πως; Δεν το ξέραμε από την αρχή του χρόνου; Τι; Χθες το είπε;;;; Μπα δεν γίνονται αυτά τα πράγματα!!!! Αφού αυτή η κυβέρνηση προστατεύει την οικογένεια και τον απλό πολίτη. Ενισχύει και τους πολύτεκνους (άντε και τους τρίτεκνους – όπου δεν της κοστίζει). Και τι θα κάναμε; Το βασικότερο και κύριο… Θα ξέραμε που είμαστε και που βρισκόμαστε. Κάποιοι ίσως πούνε ότι το μέτρο είναι άδικο κλπ κλπ κλπ. Ίσως. Όμως αυτοί που το λένε μάλλον έχουν ένα ή δύο παιδιά. Οπότε ξέρουν τι “έξοδα έχουν τα παιδιά”. Ε! ας το βάλουν Χ3 και θα δουν ότι κάπου μπορεί να γίνει μια διευκόλυνση.
Είναι σημαντικό να ξέρεις που βρίσκεσαι. Και αυτό το καταλαβαίνουν όλοι όσοι προγραμμάτισαν τη ζωή τους, πήραν δάνεια, σπίτια, σπούδασαν τα παιδιά τους, νομίζοντας ότι είχαν ένα εισόδημα. ΝΟΜΙΖΟΝΤΑΣ. Να λοιπόν που η ζωή έχει εκπλήξεις. Κάποιες δεν είναι ευχάριστες. Και για μία ακόμα φορά… είναι σημαντικό να ξέρεις ότι έχεις ένα κράτος που σε καλύπτει, σε προστατεύει και σου παρέχει όλες εκείνες τις εγγυήσεις για να συνεχίσεις να εργάζεσαι και να προσφέρεις χωρίς άλλα προβλήματα.
Τα είπα πάλι… γιατί κάπου πρέπει να τα πω και εγώ.
Τη καλημέρα μου.
