Μη ζωγραφίζεις (σ)το μάθημα
Το να ζωγραφίζεις στο μάθημα είναι κάτι πολύ κοινό… Πάρα πολλές φορές το έχουμε δει στις τάξεις. Η συνήθης δικαιολογία είναι : προσέχω κύριε!!!!
Βέβαια έχουν καταγραφεί διάλογοι και πρακτικές που κατά την άποψη μου είναι λανθασμένες. Του τύπου :
– Τι κάνεις εκεί;
– Τίποτα κύριε.
– Μα πως τίποτα αφού σε βλέπω…
και ο καθηγητής ορμάει και αρπάζει το χαρτί και… το σχίζει. Το έχω ζήσει αυτό από την μεριά του μαθητή. Ποτέ δεν το κατάλαβα και ποτέ δεν θα μπορούσα να το κάνω σε μαθητή μου. Άλλωστε και εγώ ακόμα το κάνω(να ζωγραφίζω) … όχι στο μάθημα αλλά στις συνεδριάσεις… (Σσσσ…προσέχω όμως!!!!) Αν είναι μεγάλη η συνεδρίαση βγαίνει κάτι καλό. Κάτι τέτοιο δηλαδή :
Αν η συνεδρίαση είναι πιο σύντομη, το έργο είναι πιο λίγο δουλεμένο. Κάτι τέτοιο δηλαδή.
Φταίει και το μαρκαδοράκι βέβαια. Όπως και να έχει… η δεύτερη συνεδρίαση ήταν σύντομη.
Έτσι λοιπόν μέσα στη τάξη δείχνω κάποια ανοχή, η οποία συνήθως είναι μια παρατήρηση του τύπου ότι αν δεν σταματήσει θα το πάρω εγώ. Συνήθως φτάνει.
Και φτάνουμε στο σχολείο… όπου τη…Μαρία την πρωτογνώρισα στη Α’ Λυκείου. Μόλις ξεκινήσαμε το μάθημα, τη βλέπω ανοίγει τη κασετίνα και βγάζει από μέσα μια “χούφτα” μαρκαδοράκια σε όλα τα χρώματα της ίριδας.
– Χμ… σκέφτηκα… Να μια “ζωγράφος”. Και το άφησα να δω τι θα γίνει.Πέρασα μια, δυο, δέκα φορές… ποτέ δεν ζωγράφιζε… έγραφε και μάλιστα στο τετράδιο.Στο αριστερό χέρι κρατούσε τα χρώματα, με το δεξί διάλεγε κάθε φορά το καινούργιο χρώμα και έγραφε. Και κάθε φορά… την περίμενα για να σβήσω το πίνακα…Τελείωσε η Μαρία….ΟΚ συνεχίζουμε. Η αλήθεια είναι ότι υπήρχε και μια παράπλευρη ωφέλεια : έμαθα να φτιάχνω καλύτερο πίνακα (πάντα μαθαίνεις και βελτιώνεσαι). Και πάντα στο τέλος του μαθήματος…
– άντε Μαράκι… τελείωνε το γράψιμο να φύγουμε… Πρέπει να παραδώσουμε την αίθουσα…
– Ναι κύριε… τελειώνω… Σχεδόν κάθε φορά για τρία χρόνια… μέχρι που δεν άντεξα… Της ζήτησα το τετράδιό της και το φωτογράφισα…
Δείτε τι είδα…
Μη μου πείτε ότι δεν είναι καταπληκτικό. Δεν ξέρω αν την ξεκούραζε όλο αυτό… Εγώ πολύ σύντομα θα τα παρατούσα… δεν θα άντεχα για πολύ χρόνο. Μετά την έμαθα την αλήθεια : Όλα τα τετράδια της ήταν έτσι σε όλα τα μαθήματα κατεύθυνσης και γενικής παιδείας !!! Και όλα ήταν πλήρη. Τα τετράδια της ήταν σημείο αναφοράς σε κάθε μάθημα. Για να δούμε τι έχει σημειώσει η Μαρία… ήταν η μόνιμη ατάκα σε κάθε μάθημα.
Έτσι μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι η Μαρία δεν ζωγράφιζε στο μάθημα αλλά ζωγράφιζε ΤΟ μάθημα.
Έτσι σε λίγο πέφτουν τίτλοι τέλους για τη χρονιά της Μαρίας… τελειόφοιτη πια ( και όχι τελειόφυτοι όπως τους πείραζα ) περιμένει μεθαύριο τους βαθμούς, με τα αποτελέσματα της δουλειάς της όλα αυτά τα χρόνια. Όμως το τετράδιο της παραμένει… τώρα και σε ψηφιακή μορφή (σαν διαφήμιση ακούστηκε). Έτσι αν δείτε κάποιον να “ζωγραφίζει στο μάθημα…” να έχετε το νου σας. Μπορεί να “ζωγραφίζει το μάθημα….”
Τη καλησπέρα μου. Καλά αποτελέσματα.
ΥΓ : Οφείλω μια εξήγηση γιατί δεν μπορείτε να σχολιάσετε. Είναι εδώ και αρκετό καιρό κάποια ρομποτάκια που μου έχουν αλλάξει τα φώτα στα μηνύματα στο blog. Έχω βάλει φίλτρα αλλά αποδεικνύονται πιο “έξυπνα” από εμένα. Έτσι έκοψα τα σχόλια μήπως και ηρεμήσουν (έτσι δείχνουν… από 30 + την ημέρα έχουν πέσει σε 5-6) Οπότε αν θέλετε σχόλια ευχαρίστως στο φατσοβιβλίο.
