Συνέδριο ΕΛ – ΛΑΚ στα Χανιά και άλλες ιστορίες.
Πάλι σε περίεργη φάση βρίσκομαι… όπως τα τελευταία χρόνια. Ο υπολογιστής από κάτω κάνει rendering και ετοιμάζει ένα video από μια θεατρική παράσταση της Σχολής. Ο υπολογιστής σε ένα παράθυρο δείχνει τον κώδικα Ντα Βίντσι, Το απόγευμα διάβαζα Γαλλικά για τις εξετάσεις μου στο τέλος του μήνα, το πρωί σχεδίαζα την ενισχυτική διδασκαλία για την […]
Η πρώτη εγγραφή του χρόνου 2015…
Πρωινός καφές, απαλή μουσική, κρύο παγωνιά έξω, ζέστη μέσα… (προνόμιο τελικά ) και η κλασσική απολογισμο-προγραμματιστική εγγραφή. Λοιπό τη χρονιά που πέρασε δεν έκανα τίποτα από όσα προγραμμάτισα και πιθανότατα και φέτος το ίδιο θα γίνει. Γιατί απλά δεν μου βγαίνει ο προγραμματισμός. Η ζωή δεν μπορεί να προγραμματιστεί. Τη δέχεσαι όπως έρχεται και προσαρμόζεσαι […]
Λες και ήταν χθες…
Ρεζίλια πια… ούτε το blog μου δεν με θυμάται. Πόσο καιρό έχω να γράψω… Παλιά πάντα έβρισκα το χρόνο και το θέμα. Τώρα πάντα βρίσκω δικαιολογία να μη γράφω. Παλιά το χρησιμοποιούσα για να με ξεκουράζει.Τώρα με κουράζει γιατί μου προκαλεί άγχος… η αδράνεια του. Αλλάζουν οι καιροί και οι ρόλοι και ίσως έφτασε ο […]
Και έτσι έγινα καθηγητής…
Τελευταίες ώρες του καλοκαιριού μια και επισήμως τη 1 Σεπτέμβρη ξεκινάει η καινούργια σχολική χρονιά. Εμείς Δευτέρα θα είμαστε στη θέση μας και την Τετάρτη στις τάξεις μας. Η πρώτη βδομάδα θα είναι ένας αγώνας δρόμου και αντοχής… ταυτόχρονα. Για να κλείσει η “τριλογία”, κάτι σαν “πόλεςμος των άστρων” δηλαδή, θα προσπαθήσω να κάνω μια […]
Τι θα κάνεις σαν μεγαλώσεις;
Μια ερώτηση που συνήθως κάνουμε στα παιδιά κάθε ηλικίας. Και το παιδάκι απαντά… Θα γίνω αστροναύτης, κομμώτρια, μπαμπάς, μαμά… ανάλογα ποιο είναι το πρότυπο της ηλικίας. Βέβαια υπάρχει και η άλλη προσέγγιση… “Πω πωωωωω πόσο πολύ μιλάς… Δικηγόρος θα γίνεις;” ‘η το άλλο… Εσύ θα γίνεις μηχανικός… γιατί διαλύεις όλα τα παιγνίδια σου… (τι […]
Μα καλά δεν βαριέσαι στη τάξη;
Είμαστε στο 1986. μόλις έχω τελειώσει το στρατιωτικό, 23 μήνες γεμάτους, και ξεκινάω την επαγγελματική μου σταδιοδρομία… Όταν πέρασα το 1979 στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων χημικός, είχα ξεκαθαρίσει ότι δεν θα ασχοληθώ με την εκπαίδευση και μάλιστα από τη πρώτη μέρα είχα ψάξει για μεταπτυχιακά και είχα ένα σχέδιο για το πως θα συνεχίσω. Στο πρώτο […]
Μη ζωγραφίζεις (σ)το μάθημα
Το να ζωγραφίζεις στο μάθημα είναι κάτι πολύ κοινό… Πάρα πολλές φορές το έχουμε δει στις τάξεις. Η συνήθης δικαιολογία είναι : προσέχω κύριε!!!! Βέβαια έχουν καταγραφεί διάλογοι και πρακτικές που κατά την άποψη μου είναι λανθασμένες. Του τύπου : – Τι κάνεις εκεί; – Τίποτα κύριε. – Μα πως τίποτα αφού σε βλέπω… και […]
Εξετάσεις μετά των πυλών…
Να βάλω το φακιόλι μου, να πάρω το ξεσκονόπανο γιατί έχει καιρό μείνει κλειστό το blog. Βλέπετε οι εξετάσεις οι πανελλαδικές, οι βαθμολογήσεις και όλα αυτά είχαν σαν αποτέλεσμα να το αφήσω να πιάσει σκόνες και αράχνες. Τώρα υπάρχει μια σχετική ηρεμία (έχουμε κάποιες εισηγήσεις ακόμα) αλλά έχει μια σχετική ηρεμία. Έτσι είπα λοιπόν να […]
Κάτι δεν πάει καλά…
Για τον καφέ του Σαββάτου έχω γράψει πολλές φορές. Κάθε Σάββατο που είμαι στην Αθήνα πίνω καφέ με τους συμμαθητές μου σε συγκεκριμένη καφετέρια στο Βύρωνα. Είναι μια διαδικασία που καταυχαριστιέμαι μια και οι άνθρωποι που είναι μαζί μου είναι οι παλιοί μου συμμαθητές με τους οποίους έχω μια σχέση δεκαετιών, είναι διαφόρων δραστηριοτήτων, άρα […]
Όταν χορεύουν οι άνθρωποι…
… τα παπούτσια ξεκουράζονται… Αυτό είναι που λένε… μια στιγμή στο χρόνο… Τι ακριβώς έχει συμβεί; Να σας εξηγήσω. Εντός των ημερών θα γίνει η γιορτή για την επέτειο του ΟΧΙ και ταυτόχρονα θα έχουμε τη γιορτή της Σημαίας, και την επίδοση των αριστείων της περυσινής χρονιάς. Αυτά τα παπούτσια όμως ανήκουν στην ομάδα που […]
