Το σχολείο μου…
Φυσικά και ξέρετε ότι είμαι καθηγητής Χημείας. Έχω γράψει άλλωστε αρκετές φορές. Το ξέρετε ότι είμαι σε ιδιωτικό σχολείο, και αυτό το έχω γράψει αρκετές φορές.
Το σχολείο που εργάζομαι είναι η Ελληνογαλλική Σχολή Αγίας Παρασκευής “Ευγένιος Ντελακρουά” όπως είναι ο πλήρης τίτλος του.
Να σας ξεναγήσω λοιπόν…
Περάστε….
Ρίξτε μια συνολική ματιά. Περάστε από την είσοδο…
Να σας δείξω λίγο το χώρο από ψηλά…(ας είναι καλά το BING και η σύγχρονη τεχνολογία.)
Πρώτα μια γενική άποψη που φαίνεται όλος ο χώρος γύρω γύρω…
Για να δείτε λίγο τους χώρους από ψηλά δείτε άλλες δυο φωτό, λίγο πιο κοντά…
Έχω επισημάνει τους χώρους όχι ότι δεν φαίνονται αλλά έτσι για να επισημανθούν.
Αυτά που δεν φαίνονται είναι η σχεδίαση του σχολείου σε “γραμμή Corbusier” με το “βαρύ, γεωμετρικό” στυλ του (σχόλιο παλιού μαθητή που μεταφέρω με επιφύλαξη ως προς την ακρίβεια του), τα βιοκλιματικά χαρακτηριστικά του με τον προσανατολισμό του στο χώρο, τα συστήματα παθητικού φυσικού αερισμού, και τα γεωμετρικά στοιχεία που διευκολύνουν τη σωστή κυκλοφορία της θερμότητας αλλά και του φυσικού αέρα. Χαρακτηριστικά μάλλον πρωτοποριακά για το 1979 – 1981 που χτίστηκε.
Αυτή η εγγραφή έγινε με αφορμή τα σχόλια παλιών μαθητών του σχολείου για το σχολείο και τις μνήμες. Έτσι σκέφτηκα να τους δώσω μια εικόνα από το σήμερα. Βέβαια ξέρω ότι θα τους λείψει το χωμάτινο γήπεδο, αλλά και θα ζηλέψουν τα “χόρτινο” γήπεδο όπως έχει γίνει τώρα.
Φέτος κλείνουμε τα 30 χρόνια και προβλέπετε να γίνει “ψιλονταβαντουράκι” με διάφορες εκδηλώσεις όπου πιθανότατα θα κυκλοφορήσουν πολλοί παλιοί μαθητές, για να τους ξαναδούμε.
Φυσικά και δεν ξέχασα την Άνδρο αλλά τώρα το ψιλοβαριέμαι. Δεν πειράζει θα το χρησιμοποιήσετε για τις διακοπές του χρόνου.
Τη καλημέρα μου… Ξεκινάει το καθημερινό τρέξιμο.
