Διακοπές και Ίντερνετ πάνε;
Μάλλον όχι…Όταν είσαι “εξαρτημένος” πολύ εύκολα παρασύρεσαι. Φέτος λοιπόν είπα να κάνω την αλλαγή και έφυγα με το λαπιτόπι και το στικάκι της Cosmote. Τα 5 GB για ένα μήνα αποδείχτηκαν υπεραρκετά, για συνήθη χρήση. Ακόμα έχω τα μισά και προβλέπεται ότι θα χάσω και αρκετά λόγω λήξης. Το θέμα είναι άλλο.
Εδώ πέρα συνειδητοποίησα ότι περνάω πολύ χρόνο μπροστά στον υπολογιστή. Για να καταλάβετε τι ακριβώς γίνεται. Οι φετινές διακοπές στο Αίγιο, προέβλεπαν κάποιες βασικές επισκευές, διάβασμα, προετοιμασία, και ενημέρωση.
Οι περισσότερες επισκευές έγιναν,… αρκετό από το διάβασμα έγινε…, το διάβασμα κατά τα 2/3, …η προετοιμασία γενικά έγινε, αλλά η ενημέρωση παρά – έγινε. Έμαθα πολλά.
(Τσαντίζομαι με το νευρικό μου χέρι…μόλις έχασα τη μισή εγγραφή και για τιμωρία τη ξαναγράφω…Τα νεύρα μου.)
Ξεκινάμε με το Linux… Την έχω καταβρεί…(το έχω ξαναπεί). Εξακολουθώ να είμαι σε αυτή τη φάση και όλα όσα επί τόσα χρόνια είχα μάθει από τα παράθυρα, εκπαραθυρώνονται, σιγά σιγά. Μετά από ενάμιση μήνα σχεδόν στο Linux δεν ξέρω πως θα συνηθίσω κάποιες παλιές εργασίες. Όλα πρέπει να γίνουν…
Μετά ανακάλυψα το Twitter.. Μή μου πείτε ότι άργησα…Ο λογαριασμός είναι παλιός…η δυναμική του είναι η αποκάλυψη για μένα. Όπως σε όλο το Ιντερνετ έτσι και εκεί κυκλοφορώ με το όνομα : manaliss. Η δυναμική του φαίνεται σε μια φράση που είπε ο Κώστας…” Πάντα πίστευα ότι το μέγεθος μετράει…μέχρι που γνώρισα το Twitter”. Δεν ξέρω αν είναι δικό του… αλλά είναι καλό… και εκφράζει πλήρως τη δυναμική του Twitter.
Μετά έμαθα να κάνω “εννοιολογικούς χάρτες”. Δηλαδή να βάζω τις σκέψεις μου σε ένα χαρτί και να βρίσκω τις διασυνδέσεις. Μη γελιέστε ότι είναι εύκολο. Δεν είναι. Συνήθως σκεφτόμαστε “γραμμικά” και η μια σκέψη ακολουθεί την άλλη. Οι διασυνδέσεις δεν φαίνονται και οι σχέσεις μεταξύ τους. Έχω μάθει να γράφω πολλά. Για να μπορέσω όλα αυτά να τα κάνω σε δυο λέξεις είναι δύσκολο. Και εκεί έχω ένα θέμα. Μέσα από τους χάρτες φάνηκε πως έμαθα σιγά σιγά… Οι πρώτες προσπάθειες ήταν χαοτικές, με πολλές διακλαδώσεις και διασυνδέσεις. Οι τελευταίες ήταν πιο ξεκάθαρες και απλές αλλά εξίσου περιεκτικές και πλήρεις. Προσπαθήστε το…σε οτιδήποτε. Ένα άδειο χαρτί χρειάζεται και ένα στυλό. Δεν είναι ανάγκη για κάποιο μεγαλόπνοο σχέδιο…Κάτι απλό, καθημερινό, μόνο για να το δείτε… Βοηθάει να συνειδητοποιήσετε τι πρέπει να κάνετε κάθε φορά.
Μετά αποφάσισα να γίνω εκδότης…Ναι…Μερντοχάκης…(αν και αυτός κάπου έμπλεξε σε κάτι σκανδαλάκια τελευταία). Λοιπόν το blog μένει… δεν το συζητάμε αυτό… Τόσα χρόνια είναι πια ανάγκη. Μιλάμε για ηλεκτρονική εφημερίδα…Την έχω ήδη φτιάξει αλλά ακόμα προσπαθώ να μάθω πως θα τη γεμίζω…σωστά και εποικοδομητικά εννοείτε. Μόλις μάθω τα βασικά θα τη βγάλω…στον ιντερνετικό αέρα και τη κριτική σας. Απλά θέλω να το μάθω καλά, ώστε να μπορέσω να σας δώσω κάτι καλό και χρήσιμο. Αρχικά θα είναι εβδομαδιαία και μόλις το οργανώσω σωστά θα το γυρίσω σε ημερήσιο…
Οι διακοπές τελειώνουν…και όχι τίποτα, τώρα που οι τριανταφυλλιές γεμίζουν λουλούδια και το άρωμα πια γεμίζει την αυλή… Πάω να ποτίσω λοιπόν και να πάρω την ανταμοιβή μου, το άρωμα και τη δροσιά του απογεύματος…
Τη καλησπέρα μου…
