Τα Γιάννενα, εγώ και οι άλλοι…
Χθες ταξίδευα στη Δυτική Ελλάδα με κατεύθυνση για Αθήνα. Γυρνούσα από τα Γιάννενα όπου είχαμε κανονίσει τη τρίτη συνάντηση αποφοίτων του Χημικού του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων του 1979 – χρονιά που μπήκαμε στο Πανεπιστήμιο. Πρώτη φορά βρέθηκα στα Γιάννενα γύρω στο 1975 με οικογενειακή εκδρομή που κάναμε το γύρο της Δυτικής Ελλάδας, με πρώτη διανυκτέρευση στο […]
Αποτοξίνωση τέλος…
Πέρασαν σχεδόν δυο μήνες από την προηγούμενη εγγραφή. Δύο μήνες με πολλά πράγματα. Το πρώτο και κύριο οι διακοπές. Έκανα διακοπές από όλα. Έτσι άφησα το blog, άφησα τις ειδήσεις, άφησα τα site τα άφησα όλα. Έπιασα τη τσάπα, το κλαδευτήρι, το διάβασμα. Ήταν καλά… πολύ καλά… Έκοψα μισό τόνο ξύλα για τη στόφα, κουβάλησα […]
Καλοκαιρινές διακοπές…
…για πάντα έλεγε ένα τραγούδι… αρκετά παλιό θα έλεγα. Αύριο ξεκινάνε… το αυτοκίνητο είναι ήδη φορτωμένο…βιβλία, σημειώσεις, εργαλεία, σκαλωσιές… τα πάντα. Είναι η εξάρτηση των διακοπών. Να διαβάσεις, να μετρήσεις μέρες, να υπολογίσεις ώρες, να δεις τι θα κάνεις και πως…Έτσι είναι οι διακοπές. Μετά από 24 χρόνια, κάθε χρόνο είναι ίδιες, αλλά φέτος έχει […]
Η κατάργηση της αξιοκρατίας…
– Πως πάνε οι εξετάσεις κύριε Μανώλη; Με ρώτησε η πάντα γελαστή φουρνάρισσα κυρία Σοφία. – Καλά… ξεκινήσαμε και είχα ήδη χθες το πρώτο μάθημα… – Βάζετε εύκολα στα παιδάκια;… – Όχι… – Ααααχχχ!!! Τα κάψατε τα παιδάκια… – Δεν νομίζω… Θα ήταν αδικία να βάλω εύκολα θέματα… Στο βλέμμα της απορίας που αντιμετώπισα, θεώρησα […]
Και αυτό δικό μας είναι;….
Ναι ναι… Άμα τα έχει πολλά δεν ξέρεις τι έχεις….Έτσι λοιπόν άρχισε να πιάνει αράχνες το μαγαζί από εδώ. Σήμερα η μέρα δεν είναι η καλυτερη για ξεσκόνισμα και καθάρισμα μια και βρέχει από το πρωί. Τη μισή τη πήρα μαζί μου… Χθες βλέπετε με έπιασε βροχή… Έβγαλα τον εξοπλισμό , νιτσεράδα, κάπα και όλα […]
Κρίμα και άδικο…
Δεν μπορώ να σκεφτώ άλλη έκφραση… Όσο το σκέφτομαι… Κρίμα και άδικο…δηλαδή τι είπε…”Λεφτά υπάρχουν…” Και ξεσηκώθηκαν όλοι…αμέσως να τον φάνε. Γιατί – λέει – είπε ψέμματα. Και μετά τι να πω… όλη εκείνη η αγωνία. Ένα ολόκληρο κίνημα ανάστατο μέχρι να γίνουν οι εσωτερικές εκλογές, να βγει ο καινούργιος πρόεδρος… Δηλώσεις, υποψηφιότητες, αγωνία…Όλη εκείνη […]
Είναι κάποια πράγματα που σε εξιτάρουν…
Έχετε αναρωτηθεί γιατί λέγεται ΒΔΕΛΛΑ το ιστολόγιο…και γιατί έχει τον υπέρτιτλο…”γιατί όλοι έχουμε τα κολλήματα μας”. Γιατί ισχύει ακριβώς αυτό, υπάρχουν κάποια θέματα με τα οποία έχω κόλλημα. Ένα από αυτά είναι οι φίλοι μου…Σε αυτούς ανήκει μια ομάδα ανθρώπων…που λέγονται “Χημικοί του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων – έτους 1979”. Κάποτε πριν 14 χρόνια…είπαμε να βρεθούμε για […]
Δεν έχει τραπεζαρία…
Τελικά δεν θα κάνω εκείνη τη τραπεζαρία από καρυδιά με καπλαμά από αγριοκερασιά. Τη καλησπέρα μου…
Και έτσι βρεθήκαμε στο συνέδριο…
Είχα γράψει πριν από λίγο καιρό, για το συνέδριο στη Θεσσαλονίκη. Η αλήθεια είναι ότι δεν το ήξερα από πρώτο χέρι. Τώρα όμως που βρέθηκα εκεί έχω πολλά να πω. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν με τα βασικά που έχουν να κάνουν με την οργάνωση. Φτάσαμε το απογευματάκι στη Θεσσαλονίκη μετά από ένα εξαντλητικό εννιάωρο σχεδόν στο […]
Πάμε για ένα συνέδριο;
Η χθεσινή μέρα ήταν καλύτερη. Δεν το συζητάμε. Το Σάββατο τσαντίστηκα. Η αίσθηση που είχα ήταν ότι είχαμε ξεφύγει και ζούσαμε αλλού. Δεν ξέρω αν ήμουνα μόνο εγώ ή και άλλοι συνάδελφοι που είχαν την ίδια αίσθηση. Σίγουρα δεν αφορά όλο το κόσμο, ούτε η δική μου άποψη αλλά ούτε και η άποψη του συγκεκριμένου […]
