Στιγμές ανάπαυλας…

Οι πανελλήνιες εξετάσεις, που δεν είναι πια απολυτήριες αλλά απλά εξετάσεις, πηγαίνουν για το “χρονοντούλαπο” της ιστορίας. Το δεκαήμερο που πέρασε ήταν μάλλον ζόρικο, με καθημερινή απασχόληση στο φουλ. Η λυκειακή επιτροπή και οι εξετάσεις της τρίτης Λυκείου, μου γέμιζαν το πρωινό, τα απογεύματα Δε και Τε το σεμινάριο για την επιμόρφωση Β  επιπέδου, οι ενδοσχολικές εξετάσεις, αλλά και άλλα σχολικά θέματα φρόντισαν να με κρατήσουν απασχολημένο.

Τώρα οι εξετάσεις τελειώνουν, για την Γ΄λυκείου, τα θέματα, για τις ενδοσχολικές τα έχω σχεδόν βγάλει – μένει ο επανέλεγχος και η καθαρογραφή, όπως λέμε, και μετά περνάμε σε πιο χαλαρές φάσεις – τουλάχιστον έτσι λέμε -.

Βέβαια από την επιμόρφωση του Β επιπέδου, μας προέκυψε μη αναμενόμενη εργασία, η κατάρτιση εκπαιδευτικού σεναρίου, μέχρι 15 Ιουνίου. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει πάλι να διαβάσουμε για να γίνει η εργασία.

Η μείζονα επιμόρφωση, που έλεγα προχθές, ξεκινάει τέλη Ιουνίου. Ναι έκανα αίτηση, γιατί η εγκύκλιος που μας έστειλαν δεν έλεγε ΠΟΥΘΕΝΑ για μόνιμους εκπαιδευτικούς που εργάζονται στο Δημόσιο. Αυτό αναφέρεται μόνο στο site της αίτησης…οπότε ακολούθησα την παρότρυνση της Διευθύντριας μου και την υπόδειξη του εκπαιδευτή μου στα ΚΣΕ. Από κει και μετά, ας αποφασίσουν οι ίδιοι, τι τελικά θέλουν και ας μας το πουν και εμάς.

Οπότε για λίγο, καμιά δεκαριά μέρες δηλαδή, μέχρι να μπει ο Ιούνης, έχουμε μια μικρή ανάπαυλα, έτσι για να μπει το μυαλό στη θέση του και να ηρεμήσει.

Φυσικά υπάρχουν τα τρέχοντα, αλλά αυτά πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν… οπότε από εδώ δεν έχουμε εξελίξεις.

Σήμερα έχει βαθμολογικό. Και εδώ πάλι παίζεται παιγνίδι. Μου το είπαν συνάδελφοι ότι έγινε, και δεν έχω κανένα λόγο να τους αμφισβητήσω. Σε συγκεκριμένο βαθμολογικό, οι συνάδελφοι του ιδιωτικού, σε άλλα μαθήματα, παίρνουν κωδικό  για να βαθμολογήσουν και σε άλλα παίρνουν την “δήλωση”: “Σας ευχαριστούμε που ήρθατε να ενημερωθείτε, αν σας χρειαστούμε στην βαθμολόγηση θα σας ειδοποιήσουμε…” Δηλαδή γυρίσαμε 10 χρόνια πίσω, όταν τη πρώτη φορά που βαθμολογήσαμε σε εξετάσεις οι ιδιωτικοί, σε κάποιο άλλο εξεταστικό κέντρο, μόνο δήλωση “φρονημάτων” δεν μας ζητούσανε για να μπορέσουμε να βαθμολογήσουμε. Όταν έγινε ένας ψιλοχοντροχαμός, για το νόμο και την ισότητα, και μετά από την άρνησή μας να υπογράψουμε “το χαρτί”, που έλεγε ότι δεν δικαιούμαστε καμία άλλη αποζημίωση( δηλαδή για εργασία Σα και Κυ και μη χρήση άδειας τον Ιούλιο), εκτός από την βαθμολόγηση των γραπτών, και αφού αρκετοί αποχωρήσαμε, αποφάσισαν να συμμορφωθούν με την εγκύκλιο, που φυσικά δεν έλεγε τίποτα τέτοιο. Λοιπόν, πάλι τα ίδια; Πάλι στην απέξω; Για να δούμε σήμερα στη Χημεία που είναι και καμία 200αριά γραπτά όλα όλα, αν γίνει επιλογή, να το βαθμολογήσουν οι “δικοί μας” και οι “άλλοι” να είναι στο περίμενε… Πάλι περίεργα πράγματα βλέπω να συμβαίνουν…Τα λέω έτσι γιατί ξέρω πολύ καλά σαν καθηγητής που διδάσκει στην Γ’ λυκείου 23 χρόνια, και έχω συμμετάσχει πάρα πολλές φορές σε επιτροπές Φ.Α., ότι επιβάλλεται να διορθώσω, τουλάχιστον τα διπλά από το πλήθος των μαθητών μου, γραπτά. Τουλάχιστον αυτό μας έλεγαν όλα τα προηγούμενα χρόνια οι υπεύθυνοι στα βαθμολογικά, όταν τύχαινε κάποιος συνάδελφος, για προσωπικούς λόγους, και δεν πήγαινε να βαθμολογήσει. Τώρα τι άλλαξε; Μήπως η φτώχεια φέρνει γκρίνια; Μήπως κάποιοι είδαν τις εξετάσεις σαν την αναπλήρωση των χαμένων επιδομάτων; Ιδέες που δεν μπορώ να αποφύγω… Πάλι δεν ξέρω. Θα δείξει…

Για πρωί, καλά γκρίνιαξα πάλι… Αλλά τι να κάνω… Εκτός από αυθόρμητο, μου δίνουν και αφορμές…Εγώ φταίω; Μπα… Τέλος πάντων…

Τη καλημέρα μου και παρά τη γκρίνια, προβλέπεται μια πολύ ωραία μέρα…