Όταν χορεύουν οι άνθρωποι…
… τα παπούτσια ξεκουράζονται…
Αυτό είναι που λένε… μια στιγμή στο χρόνο…
Τι ακριβώς έχει συμβεί; Να σας εξηγήσω. Εντός των ημερών θα γίνει η γιορτή για την επέτειο του ΟΧΙ και ταυτόχρονα θα έχουμε τη γιορτή της Σημαίας, και την επίδοση των αριστείων της περυσινής χρονιάς.
Αυτά τα παπούτσια όμως ανήκουν στην ομάδα που ετοιμάζουν την γιορτή για την επέτειο του Πολυτεχνείου. Μια γιορτή η οποία προβλέπεται πολύ…πρωτότυπη…(δεν μπορώ ακόμα να δημοσιεύσω πληροφορίες για το θέμα της γιορτής…οπότε υπομονή. Μόλις οι συντελεστές μου δηλώσουν ότι μπορώ να μιλήσω…τότε θα μιλήσω.)
Τι είναι όμως η σχολική γιορτή για την επέτειο του Πολυτεχνείου ή αν το θέλετε γενικότερα μια σχολική γιορτή…μα το έχω ξαναπεί… η εκπαίδευση αλλιώς. Να σας εξηγήσω για να καταλάβετε…
Μέχρι στιγμής από τις σχολικές γιορτές θυμάμαι τις παρακάτω ενότητες :
28η Οκτωβρίου :
1. Η Γυναίκα στην Πίνδο
2. Η πείνα
3. Τα παιδιά στην κατοχή
4. Η αντίσταση στη κατοχή με ομιλητή τον Μ. Γλέζο
5. Η γελοιογραφία πάει πόλεμο.
6. Η εφημερίδα στην εποχή του πολέμου
7. Η προπαγάνδα στο πόλεμο
και άλλα που τώρα μου διαφέυγουν.
Πάντα διαλέγαμε ένα θεματικό άξονα και ένα κεντρικό θέμα στις γιορτές μας. Αποφεύγαμε τα χρονικά και τις “ξύλινες” αφηγήσεις. Μέσα στη πορεία τους από το σχολείο οι μαθητές είχαν διαφορετικές πτυχές από το γεγονός που γιορτάζαμε στο σχολείο.
Για το Πολυτεχνείο έχουμε ότι είναι η “γιορτή” της Γ’ Λυκείου. Αναλαμβάνουν τα πάντα από μουσική, απαγγελία, χορευτικά, ότι θέλετε…Για να πάρετε μια ιδέα, μπορείτε να δείτε το βίντεο εδώ και να ψάξετε και τα άλλα βίντεο που έχουν ανέβει με την ίδια αρχή, μια και όλη η γιορτή είναι ανεβασμένη. Έτσι φέτος η γιορτή έχει πολύ παντομίμα και θεατρικό και σίγουρα θα είναι πολύ πρωτότυπη σαν σύλληψη. Όμως αυτό θέλει προετοιμασία. Έτσι οι μαθήτριες που θα προσπαθήσουν να μεταφέρουν όλη αυτή την εικόνα, μέσα από ένα χορευτικό που έχουν σχεδιάσει και “συλλάβει” μόνες τους. Κάποιες από αυτές – αρκετές της Γ’ Λυκείου – ασχολούνται χρόνια με το χορό και τώρα με την πίεση των διαβασμάτων, κάπου αυτές οι δραστηριότητες έχουν πέσει σε δεύτερη μοίρα. Μέσα από την εκδήλωση αυτή εκφράζουν αυτή τους την αγάπη, οπότε με τέτοιες προϋποθέσεις μόνο κάτι καλό μπορεί να βγει. Οργανώθηκαν μόνες τους, σκεφτήκαν τι θα κάνουν, κάποια έχει αναλάβει το ρόλο της χορογράφου και οι άλλες ακολουθούν, συζητάνε τα καινούργια βήματα, μετράνε κινήσεις… και σίγουρα θα μετράνε από μέσα τους τη μέρα της γιορτής. Όλα αυτά χωρίς τη παρουσία ή την καθοδήγηση κάποιου μεγάλου.
Τι έχουμε κάνει δηλαδή… έχουμε ακούσει τα παιδιά.Έχουμε συζητήσει μαζί τους και έχουμε συνδιαμορφώσει τη γιορτή. Και έχουμε εμπιστευτεί τα παιδιά, αφήνοντας τους να δώσουν τον καλύτερο τους εαυτό. Και το κάνουν, Μην έχετε καμία αμφιοβολία για αυτό. Τα παιδιά που θα παρουσιάσουν τραγούδια… πάντα με ζωντανή μουσική, προετοιμάζονται κάνοντας πρόβες σε στούντιο τα Σάββατα ή τις Κυριακές. Δεν είναι υπερβολικό το κόστος. 4-5 €/άτομο για το δίωρο. Και προτιμάνε να μη “τα φάνε” σε μια βόλτα αλλά να “κλειστούν στο στούντιο” σε πρόβες. Διαλέξανε τα τραγούδια, μοιράσανε τους ρόλους και τις αρμοδιότητες, φωνάξανε τους τραγουδιστές και κάνανε audition μεταξύ τους για να διαλέξουν ποιος θα τραγουδήσει…
Εμείς λοιπόν τι μπορούμε να κάνουμε; Μάλλον να παραμερίσουμε αφήνοντας χώρο, να παρακολουθήσουμε διακριτικά και στο τέλος να χειροκροτήσουμε το αποτέλεσμα.
Σας ξεσήκωσα; Σας άνοιξα την όρεξη; Αν ναι, ελάτε να μας δείτε από κοντά. Αν πάλι δεν μπορείτε, προς το παρόν δείτε τα περυσινά βίντεο, από την αντίστοιχη γιορτή και κάνετε υπομονή, να ανέβει η καινούργια γιορτή… σε ένα μήνα περίπου.
Μέχρι τότε… τη καλησπέρα μου…
