Τη γνώρισα και με συνεπήρε…

Τη πρωτογνώρισα στο σπίτι του φίλου μου του Γιώργου. Ήταν εκεί στο γραφείο του και με κοιτούσε…Τη κοιτούσα και εγώ… Αμήχανος… Μη γνωρίζοντας τις δυνατότητές της…προσπάθησα να τη πλησιάσω…και τελικά βγήκα κερδισμένος. Έπρεπε να την αποκτήσω… Δεν βρήκα την ίδια αλλά μια που της έμοιαζε πολύ. Για ποια μιλάω τόση ώρα… μα την ταμπλέτα ή digitizer σε απλά Ελληνικά. Δεν ξέρω τι σκεφτήκατε εσείς αλλά εγώ αυτή είχα στο μυαλό μου.

Και έτσι άρχισα να την εξερευνώ. Όπως κάνω συνήθως την είχα καμιά βδομάδα στο γραφείο μου και την έβλεπα… Σαν να τη φοβόμουνα… σαν να την μελετούσα. Σαν να προσπαθούσα να εξοικειωθώ με την παρουσία της. Κάποια στιγμή την τράβηξα κοντά μου… και άρχισα να ζωγραφίζω πάνω της… με το στυλάκι που την συνοδεύει. Και προσπάθησα να μάθω καινούργια πράγματα. Το πιο σημαντικό που προσπάθησα να μάθω είναι να γράφω χωρίς να κοιτάω στο χαρτί που γράφω. Δεν είναι εύκολο μετά από τόσα χρόνια γραψίματος. Πάντα κοιτούσα το χαρτί… Τώρα το έμαθα και αυτό… γράφω και κοιτάω το μόνιτορ. Και αυτό καινούργιο είναι. Στην αρχή τα γράμματα ξεφεύγανε… δεν πετύχαινα πάντα τον στόχο όταν έγραφα.  Κάποιες παρενθέσεις πέφτανε σε λάθος μέρος. Οι γραμμές “γλυστράγανε” και βγαίνανε περίεργα. Αυτά γιατί είναι κάπως περίεργο να γράφεις σχεδόν χωρίς τριβή. Αλλά μαθαίνεται. Τόσα χρόνια γραψίματος δεν πήγαν χαμένα. Τόσο γράψιμο με πένα και μαρκαδοράκια, ελαφριά ελαφριά, για να μην χαράζει… απέδωσαν καρπούς. Σιγά σιγά τα γραμματάκια μου γίνανε καλύτερα.

Γιατί τα γράφω όλα αυτά…Δείτε το βίντεάκι και τα λέμε ξανά…

Αυτό το βίντεο φτιάχτηκε για να δούνε οι μαθητές μου πως γίνεται η ανάμειξη των διαλυμάτων.  Είναι μια μικρή παράδοση. Δεν είναι κάτι υπερβολικό αλλά είναι σίγουρα κάτι χρήσιμο. Και μπορούμε κάλλιστα να έχουμε ένα “διαδραστικό” πίνακα… σε κόμπακτ μορφή. Με κόστος… μόνο 38 €. Τόσο κόστισε η ταμπλέτα. Η φτηνότερη που κυκλοφορούσε και σε προσφορά. Βέβαια ο στόχος ήταν αν τελικά δεν μου κάνει να μην κλαίω το ποσό. Αλλά μου κάνει και μου παρακάνει. Και τα αποτελέσματα εμένα τουλάχιστον με ενθουσίασαν.  Υπάρχουν καμιά σαρανταριά βίντεο… τέτοια στο ΣυΣωλήν (πολύ μου άρεσε : YOU TUBE)  στο κανάλι μου… manaliss όπως συνήθως κυκλοφορώ στο διαδίκτυο. Είναι ανοικτά και ελεύθερα για χρήση. Βέβαια είναι λίγο δύσκολο να γράφεις και ταυτόχρονα να μιλάς. Έτσι αναγκαστικά μιλάω αργά….αλλά πιστεύω και ελπίζω ότι δεν σας κοιμίζω.

Φυσικά και δεν έχω ανακαλύψει την Αμερική – όπως συνήθως λέω. Αλλά δίνω μια ιδέα σε όποιον θα ήθελε, να ανεβάσει κάποιες παραδόσεις στο διαδίκτυο. Ή αν θέλει να προετοιμάσει μια παράδοση για την τάξη μέσω υπολογιστή και προτζέκτορα.

Η σύλληψη έγινε με πρόγραμμα σύλληψης βίντεο : Βίντεο grabber. Δεν ξέρω τι κυκλοφορεί και σε ελεύθερη έκδοση…Εγώ χρησιμοποιώ μια παλιά έκδοση του Camtasia που είναι υπεραρκετή. Το γράψιμο έχει γίνει πάνω σε μια καινούργια “φωτογραφία” από το GIMP με πολλαπλά layers που έχουν το κάθε ένα, μια καινούργια πληροφορία. Τα layers εμφανίζονται ένα ένα και τα άλλα είναι αόρατα. Οπότε έχουμε πολλές καινούργιες οθόνες για να γεμίσουμε.. Όταν τελειώσει όλη η διαδικασία όλες αυτές οι επμέρους εικόνες αποθηκεύονται για παραπέρα επεξεργασία – αν κάποιος θέλει.

Αυτά τα ολίγα σαν πρώτη προσέγγιση. Αν κάποιος έχει κάποια πρόταση τόσο σε επίπεδο προγραμμάτων, ή άλλων εφαρμογών, θα ήταν ευπρόσδεκτες οι προτάσεις και οι υποδείξεις.

Το ψηφιακό σχολείο θα γίνει με τον καθένα από εμάς και όχι από εξαγγελίες βαρύγδουπες και συνήθως χωρίς συνέχεια. Ας κάνουμε εμείς τις προσπάθειες μας μήπως και δώσουμε ερεθίσματα και πετύχουμε πολλά περισσότερα από μια… ανακοίνωση.

Σκεφτείτε τα…

Την καλησπέρα μου.